Μια ντίσκο-όπερα προς τιμήν της πρώην «πρώτης κυρίας» των Φιλιππίνων; Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής του ιστορικού νεοϋορκέζικου νιου-γουέιβ συγκροτήματος των Talking Heads, Ντέιβιντ Μπερν, συνέθεσε μια όπερα-μιούζικαλ για την Ιμέλντα Μάρκος, την 84χρονη χήρα του δικτάτορα των Φιλιππίνων, Φερντινάντο Μάρκος.
Το μιούζικαλ, η πρεμιέρα του οποίου δόθηκε στις 19 Μαΐου στο Πάμπλικ Θίατερ της Νέας Υόρκης, ονομάζεται «Here Lies Love» («Ενθάδε κείται η Αγάπη») και η μουσική που πλαισιώνει την παράσταση είναι αμιγώς… χορευτική ντίσκο.
«Είχα διαβάσει πως η Μάρκος λάτρευε τόσο πολύ να πηγαίνει σε ντίσκο, όπως το Στούντιο 54 της Νέας Υόρκης, ώστε ειχε διαμορφώσει ειδικά την ταράτσα του παλατιού της στη [πρωτεύουσα των Φιλιππίνων] Μανίλα σε ντισκοτέκ», σημειώνει ο 60χρονος Μπερν.
Ο διάσημος δημιουργός εξηγεί το λόγο που επέλεξε τη σύζυγο ενός δικτάτορα που έγινε γνωστή περισσότερο για τη συλλογή της από 3.000 ζευγάρια παπούτσια, παρά για την ενασχόληση της με οτιδήποτε άλλο : «Ήθελα να δω τι κρύβεται πίσω από ένα άτομο που ξαφνικά αποκτά απεριόριστη εξουσία».
«Σε αντίθεση με τον άντρα της, η Ιμέλντα άλλαξε με το πέρασμα του χρόνου», τονίζει ο εμπνευστής της παράστασης, προσθέτοντας πως «ο Φερντινάντο Μάρκος ήταν λυσασμένος για την εξουσία,ένας άνθρωπος που ήθελε να ελέγχει τα πάντα. Εκείνη ήταν απλώς μια αθώα που η πολλή εξουσία την διέφθειρε».

«Η αφορμή για να ασχοληθώ με την ίδια την Ιμέλντα στάθηκε το βιβλίο ”Ο Αυτοκράτορας” του δημοσιογράφου Ρίτσαρντ Καπισίνσκι, σχετικα με τη ζωή του Αιθίοπα ηγέτη Χαϊλέ Σελασιέ. Με συναρπάζει η ζωή των ηγετών που ζουν μέσα σε μια σουρεαλιστική, θεατρική φούσκα την οποία δημιουργούν οι ίδιοι», καταλήγει ο καταγόμενος από τη Σκοτία Αμερικανός καλλιτέχνης.
Το 2010 είχε κυκλοφορήσει ένα ομότιτλο («Here Lies Love») μουσικό άλμπουμ, το οποίο ο Μπερν έγραφε για πέντε χρόνια μαζί με τον βρετανό μουσικό της ηλεκτρονικής σκηνής Νόρμαν Κουκ, γνωστό κι ως Fatboy Slim. Περιέχει 22 τραγούδια, τα οποία ερμηνεύουν πολλοί διαφορετικοί τραγουδιστές, από τη ράπερ Σάντιγκολντ και τη Σάρον Τζόουνς μέχρι τη Σίντι Λόπερ και τη Φλόρενς Γουέλς των Florence and The Machine.