Πώς μπορεί κάποιος χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα να ερμηνεύει ιταλικά, ισπανικά ή εβραϊκά τραγούδια, γραμμένα μάλιστα σε τοπικές διαλέκτους; Η… ειδήμων Σαβίνα Γιαννάτου επιμένει ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη δουλειά. Χρειάζεται να μάθεις το τραγούδι λέξη-λέξη, να μάθεις την ερμηνεία, την προφορά, να βρεις τον συνεκτικό ιστό με τη μελωδία και τον ρυθμό και- προπάντων- να ακούσεις ξανά και ξανά διαφορετικές εκτελέσεις του.
Κάπως έτσι δούλεψε η ερμηνεύτρια εν όψει της εμφάνισής της την ερχόμενη Πέμπτη στην Τεχνόπολη, στον επίλογο του τριημέρου Φεστιβάλ «Μεσόγειος, η γειτονιά μας»: μελέτησε τραγούδια από πολλές και διαφορετικές κουλτούρες και παραδόσεις. Και μαζί με το συγκρότημα Ρrimavera en Salonico, με το οποίο συνδέεται επαγγελματικά εδώ και περίπου 17 χρόνια, είναι έτοιμη να παρουσιάσει μια σειρά λαϊκών κομματιών που καλύπτουν ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα, ενορχηστρωμένα και εκτελεσμένα με έναν τρόπο… διαφορετικό.
Δεν θα είναι μόνη. Η Τουρκάλα Φιντέ Κοκσάλ και η Ελληνίδα Μάρθα Μαυροειδή θα ταξιδέψουν μαζί της το κοινό σε μουσικές από την Τουρκία και τα Βαλκάνια, αναδεικνύοντας τις διαφορές και τις ομοιότητες των ήχων που γέννησε το εύκρατο κλίμα της Μεσογείου. Παρ΄ ότι η παρουσίαση αυτών των τραγουδιών απαιτεί πολύωρη μελέτη, ιδιαίτερα έντονο στις συγκεκριμένες συναυλίες θα είναι το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού. Η Σαβίνα Γιαννάτου εξάλλου αυτοσχεδιάζει πάντοτε στη σκηνή. «Αυτό είναι το βίτσιο μου» λέει γελώντας.
Οι μουσικές του κόσμου είναι φτιαγμένες για να ταξιδεύουν. Για αυτό και η Γιαννάτου, ως ερμηνεύτρια «έθνικ-world music» όπως αυτοσυστήνεται, περιπλανιέται διαρκώς. Τον Ιούνιο ολοκλήρωσε μια σειρά εμφανίσεων στο εξωτερικό (από τη Νέα Υόρκη ως την Αγγλία, τη Γαλλία και την Ιταλία), ενώ έπειτα από μια σειρά επιλεγμένες αυγουστιάτικες βραδιές στην Κάλυμνο (10/8) και στο Πήλιο (26/8) θα ετοιμάσει ξανά τις βαλίτσες της για την Ιταλία, όπου θα πραγματοποιήσει δύο εμφανίσεις στις 2 και τις 4 Σεπτεμβρίου.
Η ίδια συγκρίνοντας την αντιμετώπιση που είχαν οι Ελληνες στο εξωτερικό όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σημειώνει τις διαφορές: «Πριν από δύο χρόνια έβλεπα Ελληνες της Διασποράς να αισθάνονται ντροπή για ό,τι συνέβαινε και να κάνουν σκληρή αυτοκριτική:“Πώς τα καταφέραμε έτσι;”. Τώρα καταγράφω μια γενικευμένη συμπάθεια και μια αντιμετώπιση των Ελλήνων ως μεγάλων θυμάτων μιας παγκόσμιας κρίσης. Επιπλέον πρέπει να πω ότι υπάρχει ενημέρωση και μάλιστα σε βάθος για την πολιτική κατάσταση της χώρας,καθώς και άγνωστων,ακόμη και σε εμάς τους Ελληνες, λεπτομερειών. Στο εξωτερικό ξέρουν καλύτερα τι γίνεται στο σπίτι μας απ΄ ό,τι εμείς οι ίδιοι».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ



