Το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο προβλέπει ότι όλοι οι έλληνες πολίτες είναι μετά τον θάνατό τους εν δυνάμει δότες οργάνων προς μεταμόσχευση, εκτός εάν όσο ζούσαν είχαν εκφράσει εγγράφως την αντίθεσή τους, προκάλεσε αντιδράσεις και μια συζήτηση με ηθικές αλλά και θρησκευτικές προεκτάσεις. Η «εικαζόμενη συναίνεση» είναι μια πρόταση η οποία θα μπορούσε να σώσει πολλές ζωές ληπτών που περιμένουν, πολλές φορές μάταια, να βρεθεί κάποιος δότης. Αλλά πόσο μπορεί να θεωρηθεί πραγματική αυτή η εικαζόμενη συναίνεση; Το ότι κανένας δεν εξέφρασε την αντίθεσή του όσο ήταν εν ζωή μπορεί να ερμηνευθεί και ως θετική στάση; Σε αυτό το ερώτημα απαντούν σήμερα τρεις προσωπικότητες που φωτίζουν ο καθένας από την πλευρά του το κρίσιμο αυτό ζήτημα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ