Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΛΑΣ είναι μόλις 30 χρόνων και έχει ήδη βάλει στον εικαστικό χάρτη της Αθήνας τη «γονιμότατη» και εντυπωσιακή Γκαλερί AMP (Andreas Melas Presents).
Δύο λέξεις που θα χαρακτήριζαν άνετα τον Ανδρέα Μελά είναι: ειλικρινής και απροσποίητος. Προέρχεται από την οικογένεια Μαρτίνου, η οποία είχε ισχυρούς δεσμούς με την τέχνη. «Η μάνα μου είχε ένα παλαιοπωλείο και εγώ δούλευα εκεί τα καλοκαίρια» προδίδει σχεδόν στυγνά την καταγωγή του ενδιαφέροντος που οδήγησε στη δημιουργία της AMP, καθώς καθόμαστε σε ένα θορυβώδες cafe του κέντρου. Μια γκαλερί, η οποία απ’ όταν πρωτοάνοιξε τον Ιούνιο του 2008 στη γωνία των οδών Επικούρου και Κορύνης, στο κέντρο της Αθήνας, έχει διοργανώσει εκθέσεις με ονόματα σύγχρονων καλλιτεχνών όπως ο Ben Jones, ο Teo Michael και αυτόν τον καιρό οι Evan Gruzis, οι οποίοι προβλέπεται, αν μη τι άλλο, να απασχολήσουν τον κόσμο της τέχνης. «Η γκαλερί δεν έχει στίγμα. Με ενδιαφέρει το καινούργιο, αλλά οι επιλογές μου είναι “trial and error”. Αποτελούν εξάλλου ένα μέσο για να μαθαίνω και εγώ. Βρίσκομαι σε έναν συνεχή διάλογο με ό,τι συμβαίνει γύρω μου. Μήνα με τον μήνα, η γκαλερί έχει αρχίσει να χτίζει μια ταυτότητα που είναι πιο στέρεη, πιο σοβαρή».
Με σπουδές σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη και μια σημαντική τετράχρονη παραμονή στην τελευταία, η οποία του απέφερε «σημαντικές γνωριμίες με ανθρώπους του χώρου», ο 30χρονος πλέον Μελάς, κάτοικος Αθήνας τα τελευταία δύο χρόνια, ζει και γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να εργάζεσαι υπό ελληνικές συνθήκες, και μάλιστα στο «δύσκολο» κέντρο της πόλης. «Αν ήταν στο χέρι μου, θα τον σταύρωνα τον Κακλαμάνη» λέει ωμά. «Ερχεσαι να κάνεις κάτι στην Ελλάδα, βάζεις όρεξη, προσπάθεια, γνώση, χρήματα, συνεισφέρεις σε πολλά επίπεδα ως πολίτης και ως έμπορος, κάνεις μια πρόταση. Ολα περνάνε απαρατήρητα, τα ενοίκια είναι πανάκριβα. Πρέπει να φύγω πάλι. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, αλλά σίγουρα θα ανοίξω μια γκαλερί αλλού, στο εξωτερικό». Παθιασμένος για την τέχνη, για τη ζωή και απρόσμενα προσγειωμένος («δεν είναι όλα έτοιμα στη ζωή, είναι δύσκολα και είναι απαραίτητο να κουραστείς»), ο Ανδρέας Μελάς μοιάζει να έχει σαφή προσανατολισμό. «Πώς βλέπω τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια; Να είμαι καλός σε αυτό που κάνω και να το αγαπώ όπως το αγαπάω τώρα. Είναι σαν να έχεις μια σχέση. Στην αρχή υπάρχει πάθος, αλλά όσο περνάει ο καιρός σοβαρεύουν τα πράγματα και μετατρέπονται σε κάτι πιο βαθύ».
www.a-m-p.gr
Δημοσιεύτηκε στο BHMAMEN, τεύχος 50, σελ. 40, Μάιος 2010.
