O Ντμίτρι Μεντβέντεφ συμπληρώνει τον πρώτο του χρόνο στην προεδρία της Ρωσίας. Δεδομένου ότι η ρωσική οικονομία αντιμετωπίζει εδώ και μία δεκαετία τη χειρότερη κρίση της, το γεγονός προσφέρει μικρή αφορμή για εορτασμούς. Το ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 10%, ο πληθωρισμός το 15% και ο περιορισμός των πιστώσεων πλήττει όλους τους Ρώσους, από τους εργάτες ως τους ολιγάρχες.
Για την κατάσταση αυτή δεν ευθύνεται εξ ολοκλήρου ο ρώσος πρόεδρος. Πριν από αυτόν και επί οκτώ χρόνια στην εξουσία βρισκόταν ο νυν πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος εμφανώς απέτυχε να μεταρρυθμίσει ή να εκσυγχρονίσει την οικονομία.
Ο κ. Μεντβέντεφ οφείλει τα πάντα στον προκάτοχό του και τα λεγόμενα περί ρήξης μεταξύ τους είναι απλώς φήμες. Είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι ο κ. Πούτιν εμπλέκεται σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, γεγονός που ο ρωσικός λαός φαίνεται να γνωρίζει καλά.
Πέρυσι τον Μάιο, όταν ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα, ο κ. Μεντβέντεφ είχε δηλώσει ότι η σημαντικότερη αποστολή του θα ήταν «η περαιτέρω ενίσχυση των πολιτικών και οικονομικών ελευθεριών ». Ως νομικός, μιλούσε για αναστολή της κουλτούρας του«εκμηδενισμού της νομιμότητας»και για τη σημασία της εξάλειψης της διαφθοράς.
Εναν χρόνο αργότερα, ελάχιστα αποτελέσματα έχει να επιδείξει. Οσον αφορά το εσωτερικό της χώρας, ο κ. Μεντβέντεφ δεν έχει κάνει και πολλά πέραν τού να προτείνει την επέκταση της προεδρικής και κοινοβουλευτικής θητείας σε έξι και πέντε χρόνια αντιστοίχως, τροποποιήσεις που υπερψηφίστηκαν γρήγορα από τη Δούμα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι αλλαγές αυτές έγιναν ώστε να επιτραπεί στον κ. Πούτιν να επιστρέψει ως πρόεδρος για άλλα 12 χρόνια.
Οσον αφορά τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία σύμφωνα με το ρωσικό Σύνταγμα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του προέδρου, η μοναδική αξιοσημείωτη απόφαση που έχει πάρει ο κ. Μεντβέντεφ ως τώρα ήταν να χρησιμοποιήσει βία εναντίον της Γεωργίας. Εγείρονται όμως ερωτήματα σε ποιον βαθμό αυτή η απόφαση ήταν δική του. Τον περασμένο Αύγουστο η τηλεόραση έδειχνε τον κ. Πούτιν να δίνει εντολές στον στρατό.
Ο κ. Μεντβέντεφ έχει προωθήσει ορισμένες διπλωματικές πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένων προτάσεων για μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη ασφαλείας.
Ωστόσο οι προτάσεις του, οι οποίες ανακοινώθηκαν στο Βερολίνο, ήταν τόσο ασαφείς που ελάχιστα κίνησαν το ενδιαφέρον της Δύσης.
Ακόμη, παρά την πρωτοβουλία του κ. Μεντβέντεφ να ανακοινώσει την εγκατάσταση νέων πυραύλων στο Καλίνινγκραντ την παραμονή της εκλογής του πρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα, αργότερα, στη Σύνοδο του G20 στο Λονδίνο, οι δύο ηγέτες έδειξαν να τα πηγαίνουν καλά. Συμφώνησαν να ξεκινήσουν έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων για τον έλεγχο των εξοπλισμών και ο αμερικανός πρόεδρος αποδέχθηκε την πρόταση να επισκεφθεί τη Ρωσία τον Ιούλιο.
Ο κ. Μεντβέντεφ είναι ο πρώτος ηγέτης στο Κρεμλίνο για σχεδόν έναν αιώνα ο οποίος δεν φέρνει μαζί του τις πρακτικές του Κομμουνιστικού Κόμματος. Επίσης, έχει καλλιεργήσει ένα πιο χαλαρό στυλ από εκείνο του κ. Πούτιν. Καθώς όμως ξεκινά ο δεύτερος χρόνος του στο Κρεμλίνο, φαίνεται ότι ακόμη κατέχει περισσότερο τη θέση παρά την εξουσία του προέδρου.
Ο κ. Φρέιζερ Κάμερον είναι διευθυντής του Κέντρου ΕΕ- Ρωσίας, ενός ανεξάρτητου οργανισμού παροχής πληροφόρησης, στόχος του οποίου είναι η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ρωσίας.
