Ο διάσημος ιταλός κομίστας Γκουίντο Κρέπαξ είχε πει κάποτε ότι «το μόνο που χρειάζεται για να γίνει γνωστός ένας σκιτσογράφος είναι να λογοκριθεί κάποιο βιβλίο του». Η άποψη αυτή δεν φαίνεται να απέχει πολύ από την αλήθεια, αν ανατρέξουμε στο παράδειγμα του Αυστριακού Γκέρχαρντ Χάντερερ: έγινε γνωστός στο πανελλήνιο εξαιτίας της δήμευσης του βιβλίου του «Η ζωή του Ιησού» (εκδόσεις Οξύ) τον Απρίλιο του 2005. Το γεγονός ότι χρησιμοποιεί ως κεντρικό ήρωά του τον Ιησού, παρουσιάζοντάς τον ως ανέμελο χίπη που καπνίζει μαριχουάνα, κάνει παρέα με διασημότητες όπως ο Τζίμι Χέντριξ, αλλά και… σερφ δίνοντας την αίσθηση ότι στέκεται πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας σαν από θαύμα, ήταν αρκετό για να θεωρηθεί «βλάσφημο» και να του απαγορευθεί η κυκλοφορία στη χώρα μας. Ο Χάντερερ είχε ασκήσει έφεση στην καταδικαστική απόφαση και η αθώωση επέτρεψε στο βιβλίο να επιστρέψει στα ράφια όχι πλέον μόνο των εξειδικευμένων βιβλιοπωλείων, καθώς όπως αποδείχθηκε από τη ραγδαία αύξηση της ζήτησης την περίοδο εκείνη, η λογοκρισία είναι η καλύτερη διαφήμιση. «Η λογοκρισία των κόμικς δεν είναι νέο φαινόμενο και σίγουρα όχι αποκλειστικά ελληνικό. Η διαφορά είναι ότι ενώ στο εξωτερικό διώκονται κυρίως τα κόμικς πολιτικού περιεχομένου, στη χώρα μας χτυπά ό,τι βαπτίζει ως “άσεμνο και πορνογραφικό” ή ό,τι ασχολείται με θρησκευτικά σύμβολα» σημειώνει η υπεύθυνη του περιοδικού «Βαβέλ» και του ομώνυμου φεστιβάλ κόμικς κυρία Εύη Τζούδα. Οσοι είχαν την τύχη να διαβάσουν το βιβλίο, βρήκαν το χιούμορ του διεθνώς αναγνωρισμένου κομίστα άκρως καλοπροαίρετο, διακρίνοντας μάλιστα πίσω από το ανέμελο «παιδί των λουλουδιών» το σχόλιο του καλλιτέχνη για την έντονη εμπορευματοποίηση της θρησκευτικής πίστης, ανεξαρτήτως δόγματος.
