ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ότι «το μεγαλείο του Ολυμπιακού δεν έχει όρια γιατί η δύναμή του είναι ο “πύρινος κόσμος του”»; Οχι; Και όμως, το φυλλαδιάκι που συνοδεύει την Κάρτα Φίλου του Ολυμπιακού δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών: αν είσαι φίλος, δεν θα γίνεις μόνο μέλος· θα βαφτιστείς και πιστός! «Ο λαός του Ολυμπιακού πρέπει να πάρει σάρκα και οστά, και σαν ένας άνθρωπος να στηρίζει τον “Θρύλο” όχι μόνο στο γήπεδο κάθε Κυριακή αλλά παντού και πάντα», λέει. Και, εν κατακλείδι, «ο Ολυμπιακός είναι κοντά σου». Προσηλυτισμός σε φόντο κόκκινο – λευκό. Το «Εσύ;», που θα μπορούσε να ρωτάει δίπλα στην τελευταία φράση, απουσιάζει· βλέπετε, απλούστατα, εννοείται… Αν έχεις πάρει το φυλλάδιο, θα είσαι ένας από τους 24.000 πιστούς που έχουν και την κάρτα. Αρα είσαι ήδη «γαύρος», και δη λάβρος!



Είσαι δηλαδή από αυτούς που αλλόφρονες χοροπηδούσαν πάνω στα έργα του μετρό στην Ομόνοια τη Μεγάλη Πέμπτη ωρυόμενοι «να η γνήσια η κούπα!», που πίνουν καφέ το πρωί σε έτερη κούπα «με σηματάκι “ΟΣΦΠ”, κατευθείαν από την μπουτίκ μας», που κόπτονται για τις μετοχές του Ολυμπιακού στη Σοφοκλέους, που, ως «γαύροι», πρεσβεύουν πως «ούτε όλο το αλεύρι των μύλων Αγίου Γεωργίου δεν φτάνει για να μας τηγανίσουν οι “βαζέλες”», που έχουν όνειρο ζωής να προσκυνήσουν στη… Μέκκα των Ολυμπιακών (για τους αμύητους, πρόκειται για τη Γαυρολίμνη Αιτωλοακαρνανίας!) και αναστενάζουν στα γήπεδα κάθε «Κυριακή», που «θα γίνει της π…». Οπως θα έλεγε και ο 15χρονος Νίκος Γιαννούλης, ανακηρυχθείς «Γαύρος του μήνα» τον Δεκέμβριο από το μηνιαίο περιοδικό του Ολυμπιακού, «είμαι Ολυμπιακός από τότε όπου βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου. Λες και ο Θεός μού το είπε, και από τότε δεν έχω αλλάξει ομάδα». Διότι «όποιον Ολυμπιακό και αν ρωτήσεις θα σου πει ότι κόμμα, αρχές και σύζυγο αλλάζει. Τον “Θρύλο” ποτέ». Τάδε έφη έτερος «Γαύρος του μήνα», ονόματι Σώζος Ηλίας, ο οποίος τυγχάνει και στέλεχος εταιρείας ηλεκτρονικών υπολογιστών… Πώρωση; Και αυτό δεν είναι τίποτε.


Οι Ολυμπιακοί ανά την Ελλάδα διαθέτουν οργάνωση ανάλογη των… ομοχρώμων τους επί Στάλιν στη Ρωσία. Εχουν και κάποιους ανεξάρτητους συνδέσμους ανένταχτων, αλλά αυτοί δεν είναι τίποτε μπρος στους συνδέσμους της «Θύρας 7». Δεκαοκτώ τον αριθμό, με δικαιοδοσία από τα πέριξ του Καραϊσκάκη και ως τα όρια Αττικής. Είναι οι «γαύροι απ’ τον Πειραιά, που γ… Τούρκους, βαζέλες και Βορρά» ­ έτσι τουλάχιστον περηφανεύονται σε κάθε ευκαιρία, σκαρφαλωμένοι σε κιγκλιδώματα και εξέδρες. Γιατί τα μέλη της «Θύρας 7» είναι οι πάγιοι πρωταγωνιστές στα κυριακάτικα ζουμ της κάμερας: θερμόαιμοι πιτσιρικάδες, πιο κόκκινοι και από τη… Στολίσναγια, προσκαλούν άπαντες αλλόθρησκους στον «ναό» του Καραϊσκάκη: «Τούρκοι ρουφιάνοι, ελάτε στο λιμάνι». Ούτε ο ίδιος ο Καραϊσκάκης τέτοιο μένος κατά των Τούρκων…



Υστερα, είναι η Πανελλήνια Ενωση Φιλάθλων Ολυμπιακού (ΠΕΦΟ), που κινεί τη μεγάλη μάζα. Υποδιαιρείται σε περίπου 80 ενώσεις, από Ρέθυμνο ως Μήλο και από Πάτρα ως Πάτμο (στο άγιο νησί όπου, παρεμπιπτόντως, εδρεύει το Ολυμπιακός Patmos Club των Fanatica Boys με σήμα μια νεκροκεφαλή με ξανθή περούκα και γυαλιά ηλίου!). Πρόεδρος της ΠΕΦΟ, ο παλαιός μα πάντα κραταιός «γαύρος» Γιάννης Μπαρμπής, που εγκρίνει σε κάθε νέα ΠΕΦΟ το δικαίωμα να ενταχθεί ως παράρτημα στη «μεγάλη μας οικογένεια» ­ άλλωστε άλλος τρόπος γρήγορος και ανέξοδος για να συστήσει κανείς τη δική του ένωση δεν υπάρχει. Μόνη εναλλακτική λύση να καταφύγει σε δικηγόρο και να περάσει το καταστατικό από το Πρωτοδικείο, όπερ και θα του κοστίσει περίπου 100.000-150.000 δραχμές ­ και οι σπονδές στον «Θρύλο – θεό – Ολυμπιακό» έχουν και τα όριά τους…


Τα τελευταία χρόνια πιο… πεφωτισμένες ΠΕΦΟ φθάνουν σε σημείο να κάνουν εκδηλώσεις κατά των ναρκωτικών, χορούς, κοκτέιλ πάρτι κλπ. Εντός των προσεχών ημερών, ας πούμε, η ΠΕΦΟ Λιβαδειάς οργανώνει λαχειοφόρο αγορά ­ άγνωστο αν απαιτείται πιστοποιητικό «γαυροφροσύνης» για την αγορά λαχνών… Μεταξύ των διαφόρων συνδέσμων διοργανώνεται και πρωτάθλημα, ο τελικός του οποίου γίνεται ετησίως ­ πού αλλού; ­ στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Πέρυσι την κούπα τη σήκωσε στο πρωτάθλημα Αττικής ο Σύνδεσμος «Θύρα 7» του Πειραιά· και όσο για την επαρχία, εκεί ­ μυστηριωδώς ­ των 80 ΠΕΦΟ επεκράτησε εκείνη της… Ζαχάρως Ηλείας.


Οι υπεύθυνοι στα κεντρικά γραφεία του Ολυμπιακού συχνά γίνονται αποδέκτες διαφόρων περίεργων μηνυμάτων εκ μέρους των απανταχού φιλάθλων – μελών των ΠΕΦΟ. Αλλος ζητά μπάλες με τις υπογραφές όλων των παικτών, άλλος απαιτεί για κάποια εκδήλωση να μαζευτεί όλη η ομάδα μπάσκετ στην… Κάσο! Γενικά, πάντως, ο Ολυμπιακός κάνει ό,τι μπορεί για τους οργανωμένους φιλάθλους του. Τους δίνει δικαίωμα έκπτωσης 30% και πίστωση ενός – δύο μηνών σε διάφορα καταστήματα, στέλνει το περιοδικό του στα σπίτια τους, σε κάποιες από τις εκδηλώσεις τους στέλνει αθλητές της ομάδας, τους προμηθεύει με συσκευές φαξ, βίντεο κ.ά. και διάφορα διακοσμητικά όταν ανοίγουν ή εγκαινιάζουν τα γραφεία τους, και βέβαια σε κάθε σύνδεσμο εξασφαλίζει εισιτήρια ανάλογα με τη δυναμικότητα και την παρουσία του στο γήπεδο.


Και αυτοί, βεβαίως, ανταποδίδουν την ευγνωμοσύνη τους με το κυριακάτικο σόου της κερκίδας ­ και όχι μόνο οι απλοί φίλαθλοι. Πανηγύρι στήνεται και στην εξέδρα των επισήμων, όπου από τις 500 θέσεις κάποιες είναι μονίμως κατειλημμένες από τους συνήθως καθήμενους στα βουλευτικά έδρανα. Μίμης Ανδρουλάκης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, Κώστας Σκανδαλίδης και Παναγιώτης Κρητικός είναι από τους συχνότερους «κόκκινους» θαμώνες. Και πολλοί άλλοι βεβαίως δηλώνουν Ολυμπιακοί ­ «οι “γαύροι” είμαστε πολλοί και ως ιδιότητα το “Ολυμπιακός” πουλάει», όπως λένε οι φίλαθλοι. «Αλλωστε όλοι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας Ολυμπιακοί δηλώνουν. Αλλά στην εξέδρα τους είδατε ποτέ;».


Και κάποιοι άλλοι όμως απέχουν από την εξέδρα του Καραϊσκάκη ­ εκείνοι όμως όχι οικειοθελώς. Είναι οι… ξενιτεμένοι «γαύροι», που απανταχού της υφηλίου σπαρταρούν για νέα του Φασούλα, του Καραπιάλη και του Ρίβερς… Και πνίγουν τον «ερυθρόλευκο» πόνο τους ιδρύοντας Ενώσεις Φίλων του Ολυμπιακού στις τέσσερις άκρες της γης. ΠΕΦΟ υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Τουρκία, στη Ρουμανία, στη Γερμανία, στη Σερβία, στην Ιταλία, στο Βέλγιο (η επονομαζόμενη και… Red Ομογένεια!), στη Βουλγαρία και από δύο στην Κύπρο, στην Αγγλία και στην Αυστραλία.


Εσχάτως ιδρύθηκε δε και ΠΕΦΟ στη Νότια Αφρική που αριθμεί 100 μέλη, ενώ λαμπρή πορεία (από άποψη οργάνωσης τουλάχιστον, γιατί στο γήπεδο είναι λίγο αδύναμες) διαγράφουν οι ΠΕΦΟ Νέας Υόρκης και Τορόντο. Η τελευταία μάλιστα αποδεικνύει εμπράκτως πως σύνορα η αλληλεγγύη μεταξύ «γαύρων» δεν γνωρίζει, εξ ου και μέλος της απέστειλε μήνυμα προς τους εν Αθήναις… ομοθρήσκους γράφοντας «ο Νίκος είναι μέλος του συμβουλίου μας και σας παρακαλώ εξυπηρετήστε τον αν θέλει τίποτε»… Ολα αυτά, εννοείται, υπό την αιγίδα της κεντρικής ΠΕΦΟ στην Αθήνα, που άμα τη αναγνωρίσει των νεοφωτίστων προσδιορίζει και τους στόχους τους: «… η συνεχής αύξηση των πιστών του λευκομέτωπου “Θρύλου” και η καθοδήγηση των νεαρών οπαδών του στην ατραπό της φίλαθλης αρετής, μακριά από ασυμβίβαστες προς την αστραφτερή “ερυθρόλευκη” ιστορία ακρότητες και εξαλλοσύνες». Αμήν!