Ενας καουμπόι στο Χόλιγουντ


ΚΑΝΝΕΣ ΜΑΪΟΣ.


«Ακουσε να δεις, Μπίλι Μπομπ, σε θέλουμε στην καινούργια ταινία μας» ήταν το πρώτο πράγμα που είπε στον Μπίλι Μπομπ Θόρντον ο σκηνοθέτης Τζόελ Κοέν όταν του τηλεφώνησε για να του προτείνει τον βασικό ρόλο στην ταινία «The man who wasn’t there». Ο Θόρντον φυσικά ρώτησε περί τι ταινίας πρόκειται. «Πρόκειται για έναν κουρέα που θέλει να γίνει στεγνοκαθαριστής» του απάντησε ο Τζόελ. «Είμαι μέσα» ανταπάντησε ο Θόρντον…


«Ηταν μια πρόταση την οποία δεν θα μπορούσα ποτέ να αρνηθώ» συνεχίζει ο 45χρονος ηθοποιός κρύβοντας ένα πονηρό χαμόγελο κάτω από την αργόσυρτη προφορά του ανθρώπου που γεννήθηκε στα χωράφια του αμερικανικού Νότου. «Αρχή μου είναι να διαβάζω μία μόνο φορά το σενάριο που μου προτείνουν προτού δεσμευθώ για την ταινία γιατί, όπως στη ζωή ποτέ δεν γνωρίζεις τι θα σου ξημερώσει την επομένη, κάπως έτσι νομίζω ότι συμβαίνει και στον κινηματογράφο. Με τους Κοέν έκανα μια εξαίρεση γιατί είναι τόσο διαφορετικοί καλλιτέχνες σε μια εποχή που ο στόχος των περισσοτέρων είναι να μοιάσουν σε… άλλους και να γίνουν διάσημοι. Αποτελούν την εξαίρεση σε κάτι που παλαιότερα ήταν ο… κανόνας».


Καθόλου τυχαία περίπτωση αυτός ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον. Μια ματιά πάνω του και έχεις καταλάβει πολύ περισσότερα από όσα θα διάβαζες σε χίλιες λέξεις. Π.χ., αυτή η συνέντευξη έλαβε χώρα σε ένα από τα ακριβότερα ξενοδοχεία των Καννών, το «Majestic». Φορώντας όμως το καπελάκι του μπέιζμπολ με την επιγραφή Swing Club, ένα ξεθωριασμένο τζιν παντελόνι, φθαρμένες καουμπόικες μπότες, ένα ριχτό καρό πουκάμισο και από μέσα ένα τριμμένο Τ-shirt των Metallica, ο άνθρωπος θύμιζε μάλλον θαμώνα σε μπαρ της κακιάς ώρας του Τέξας παρά σταρ του Χόλιγουντ. Οπως μαθαίνω, κάπως έτσι ο Θόρντον προτιμά να ζει και στην πραγματικότητα. «Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να συγκριθώ μαζί του διότι δεν τον φτάνω ούτε στο νυχάκι του ποδιού του αλλά η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν ταυτιζόμουν με τον Τζον Λένον. Εκτίμησα τόσο πολύ που αποτραβήχτηκε από τον κόσμο απλώς για να ζήσει σπίτι του μαζί με τη γυναίκα του. Και εμένα μου αρέσει να περνώ τις ώρες μου στο υπόγειο ή στην πίσω αυλή του σπιτιού μου…».


Η γυναίκα που έσωσε τη ζωή του



Ο Θόρντον είναι (και δείχνει) ταλαιπωρημένος άνθρωπος. Εχει αντιμετωπίσει πολύ δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του, για τις οποίες όμως μιλάει ανοιχτά και χωρίς ενδοιασμούς. Ακόμη δεν έχει ξεπεράσει τον θάνατο του αδελφού του που συνέβη πριν από 13 χρόνια και ομολογεί ότι υπήρξε «πολύ μέσα στα ναρκωτικά», αν και σήμερα ούτε αλκοόλ πίνει ούτε καν καπνίζει. «Εχω μετανιώσει για πολλά πράγματα που έχω κάνει αλλά από την άλλη πλευρά σκέφτομαι ότι δεν θα ήμουν σήμερα αυτός που είμαι αν δεν είχα περάσει από όλα αυτά τα στάδια. Σήμερα πιστεύω στα πάντα πλην του αθεϊσμού. Επίσης χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια ώστε να αντιληφθώ ότι δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα υλικά αγαθά και η εμπορευματοποίηση των πραγμάτων».


Μεγάλη αρετή να μη φέρεσαι επιτηδευμένα. Ο Θόρντον την έχει. Οταν αναπόφευκτα στην κουβέντα μας προκύπτει το όνομα της συζύγου και συναδέλφου του, της Αντζελίνας Τζολί, δεν έχει τίποτε να κρύψει. «Ισως δεν θα έπρεπε να μιλώ για τα προσωπικά μου αλλά, ξέρεις, δεν με νοιάζει. Η Αντζι είναι η γυναίκα της ζωής μου. Τη λατρεύω σαν πολύτιμο φυλαχτό και είναι η ομορφότερη ηθοποιός που ξέρω. Αν μπορούσες μόνο να δεις τα φαξ που ανταλλάσσουμε ο ένας με τον άλλον. Πριν από έναν μήνα με επισκέφθηκε στα γυρίσματα μιας ταινίας μου στη Νέα Ορλεάνη. Ηταν η ημέρα της επετείου του γάμου μας. Κάλεσα δύο νοσοκόμους στο τρέιλέρ μου και τους ζήτησα να μας πάρουν αίμα. Με το αίμα μου τις έγραψα σημειώματα και της ζωγράφισα. Το δικό της δώρο ήταν η διαθήκη της. Εχω πάντοτε το αίμα της Αντζι πάνω μου» (μου δείχνει ένα μικρό μπουκαλάκι κρεμασμένο στο στήθος του) και εκείνη το ίδιο. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε σώσει ο ένας τη ζωή του άλλου». Σε αυτό το σημείο, ντροπαλά, ανακοινώνει ότι στο πρώτο CD του, που σύντομα θα κυκλοφορήσει, έχει γράψει ένα τραγούδι για την Τζολί, όπου εκφράζει το μέγεθος των συναισθημάτων του. Τι είδους μουσική είναι, τον ρωτώ. «Το site του περιοδικού “Rolling Stone” είπε ότι είναι ένα μείγμα από Λέοναρντ Κοέν και Τομ Πέτι» μου λέει. Ο Θόρντον ανατριχιάζει στην εκφορά της λέξης Internet.


«Μόνος» στο Χόλιγουντ


Αν και ζει στο Λος Αντζελες, ο Θόρντον μένει αποτραβηγμένος από τον θόρυβο και την παραζάλη του Χόλιγουντ και θεωρείται ένας από τους πιο σοβαρούς ανθρώπους του χώρου του. Βρίσκεται στο επάγγελμα πάνω από 15 χρόνια, έχει παίξει σε όλων των ειδών τις ταινίες, από μπλοκμπάστερ όπως ο «Αρμαγεδδών» ως μικρά ανεξάρτητα διαμάντια σαν το «Μια λάθος κίνηση», και πιστεύει ότι οι πλησιέστεροι στην ιδιοσυγκρασία του ήρωες που έχει ενσαρκώσει είναι ο «αφανής» κουρέας Εντ Κρέιν της τελευταίας ταινίας των Κοέν και ο αργόστροφος χωριάτης που άθελά του εμπλέκεται σε μια πλεκτάνη με τραγική εξέλιξη στην ταινία του Σαμ Ράιμι «Ενα απλό σχέδιο». Γιατί; «Γιατί ακριβώς όπως αυτοί οι ήρωες έτσι κι εγώ δεν την “πιάνω” τη ζωή» λέει χαμογελώντας με πίκρα. «Αδυνατώ να την καταλάβω. Πέρα από τη γυναίκα, τα παιδιά μας και τη μητέρα μου, η ζωή για μένα είναι ένα μέγα μυστήριο. Αγαπώ τους ανθρώπους, μου αρέσει να μιλώ μαζί τους, αλλά όποτε τα βάζω κάτω απογοητεύομαι διότι δεν νομίζω ότι υπάρχει και πολλή δικαιοσύνη σε αυτόν τον κόσμο. Ισως γι’ αυτό η συνείδηση των ηρώων στις ταινίες μου να διαφέρει τόσο πολύ από εκείνη των υπόλοιπων ηθοποιών. Ισως γι’ αυτό τελικά να ασχολούμαι τόσο πολύ με τόσο πολλά, τη σκηνοθεσία, το γράψιμο, την υποκριτική. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσω μέσα στον κόσμο. Νιώθω πιο πολύ μόνος όταν με περιστοιχίζει το γκλάμουρ του Χόλιγουντ παρά όταν βρίσκομαι μόνος στο σπίτι. Νιώθω μόνος όταν πηγαίνω στο σινεμά, γι’ αυτό και δεν βλέπω πολύ». Και σαν παιδάκι συνεχίζει: «Μου αρέσουν όμως οι κωμωδίες, ξέρεις εκείνες που οι άνθρωποι πατάνε την μπανανόφλουδα και πέφτουν. Δεν μου αρέσει να παρακολουθώ ταινίες σαν τις δικές μου…».


Μα αν δεν του αρέσουν οι εμποροπανηγύρεις, τότε τι γυρεύει στην καρδιά τους, που είναι οι Κάννες; Και γιατί δίνει συνεντεύξεις; «Βρίσκομαι εδώ για να υποστηρίξω μια ταινία που δεν θα τη δει ψυχή» απαντά για την όντως δύσκολη σε ό,τι αφορά το μεγάλο κοινό ασπρόμαυρη ταινία των Κοέν, όπου ο Θόρντον παίζει έναν «αφανή» κουρέα που γίνεται εκβιαστής για να εισχωρήσει στις επιχειρήσεις των… στεγνοκαθαριστηρίων. «Επίσης βρίσκομαι εδώ επειδή τα φιλαράκια μου, οι Κοέν, που τους αγαπώ πολύ, ζήτησαν τη στήριξή μου. Αν ήταν για δική μου ταινία, ειλικρινά δεν γνωρίζω τι θα έκανα».


* Η ταινία του Τζόελ Κοέν «The man who wasn’t there» κρίνεται απόψε το βράδυ στις βραβεύσεις του Φεστιβάλ των Καννών και θα διανεμηθεί στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της επόμενης χειμερινής περιόδου από την Odeon.