Ο ολυμπιακός ύμνος
Ο ολυμπιακός ύμνος γράφτηκε το 1896 από τον μεγάλο έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά και μελοποιήθηκε από τον σπουδαίο μουσουργό Σπύρο Σαμάρα. Ανακρούστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) τον αναγνώρισε οριστικώς ως ολυμπιακό σύμβολο το 1958 στην 55η σύνοδό της στο Τόκιο και η παρτιτούρα του ύμνου κατατέθηκε στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάννη.
« Αρχαίο πνεύμα αθάνατο, αγνέ Πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού.
Κατέβα φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού.
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή
και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί.
Κάμποι βουνά και θάλασσα φέγγουνε μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
και τρέχει στον ναό εδώ προσκυνητής σου,
αρχαίο πνεύμα αθάνατο κάθε λαός. »
Το ολυμπιακό έμβλημα
Το ολυμπιακό έμβλημα είναι οι πέντε κύκλοι και αντιπροσωπεύει την ένωση των πέντε ηπείρων καλώντας τους αθλητές όλου του κόσμου να πάρουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το σύνθημα των Αγώνων
«Citius. Altius. Fortius» (Πιο γρήγορα. Πιο ψηλά. Πιο δυνατά). Είναι το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων και απευθύνεται σε όλα τα μέλη του ολυμπιακού κινήματος καλώντας τα να ενεργούν σύμφωνα με το ολυμπιακό πνεύμα.
Η ολυμπιακή φλόγα
Η αφή της ολυμπιακής φλόγας και η λαμπαδηδρομία έγιναν για πρώτη φορά το 1936 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Η ιδέα ήταν του γερμανού καθηγητή Καρλ Ντιμ και γεννήθηκε όταν είδε παράσταση λαμπαδηδρομίας σε αρχαίο ελληνικό κεραμικό. Η αφή γίνεται πάντα στον ναό της Ηρας στην Αρχαία Ολυμπία. Η είσοδος του τελευταίου λαμπαδηδρόμου στο ολυμπιακό στάδιο της εκάστοτε διοργανώτριας πόλης και το άναμμα του βωμού σηματοδοτούν ουσιαστικά την έναρξη των αγώνων.
Η ολυμπιακή σημαία
Η ολυμπιακή σημαία, όπως και το έμβλημα, ήταν μια ιδέα του γάλλου βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη σύνοδο της ΔΟΕ το 1914 στο Παρίσι. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1920 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας. Το φόντο της σημαίας είναι λευκού χρώματος και στη μέση έχει τους πέντε κύκλους, τα χρώματα των οποίων είναι μπλε, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο και πράσινο. Η αντίληψη ότι το κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει και μία από τις πέντε ηπείρους είναι εσφαλμένη. Σύμφωνα με τον Κουμπερτέν τα χρώματα των πέντε κύκλων μαζί με το λευκό αντιπροσωπεύουν όλα τα κράτη της γης, αφού τουλάχιστον ένα από τα έξι χρώματα που εμπεριέχονται στην ολυμπιακή σημαία υπάρχει στη σημαία κάθε χώρας του κόσμου.
Ο όρκος των αθλητών
«Στο όνομα όλων των αγωνιζομένων, υπόσχομαι ότι θα πάρουμε μέρος σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σεβόμενοι και ακολουθώντας τους κανόνες οι οποίοι τους διέπουν, προσηλωμένοι σε έναν αθλητισμό χωρίς ντόπινγκ και χωρίς φάρμακα, μέσα στο πραγματικό πνεύμα της ευγενούς άμιλλας, για τη δόξα του αθλητισμού και την τιμή των ομάδων μας» (σ.σ.: η φράση «προσηλωμένοι σε έναν αθλητισμό χωρίς ντόπινγκ και χωρίς φάρμακα» προσετέθη το 1999).
Ο όρκος των κριτών
«Στο όνομα όλων των κριτών και αξιωματούχων, υπόσχομαι ότι θα εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας κατά τη διάρκεια αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων με πλήρη αμεροληψία, σεβόμενοι και τηρώντας τους κανόνες οι οποίοι τους διέπουν μέσα σε πραγματικό πνεύμα ευγενούς αθλητικής άμιλλας».
