Αστρονόμοι από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, εντόπισαν μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο ενός μακρινού γαλαξία, η οποία απορροφά ένα άστρο, ενώ την ίδια ώρα ένας πίδακας ύλης εκτοξεύεται από την «καρδιά» του γαλαξία.
Επιστήμονες του αμερικανικού πανεπιστημίου Cornell πραγματοποίησαν μια ενδιαφέρουσα μελέτη για τα ραδιοσήματα που στέλνει ο άνθρωπος τις τελευταίες δεκαετίες στο Διάστημα. Οπως αναφέρουν αν υπάρχουν προηγμένοι εξωγήινοι στον γαλαξία μας θα χρειαστεί αρκετός χρόνος ακόμη για να φτάσουν σε αυτούς τα σήματα μας και να μάθουν την ύπαρξη μας.
Κοιτάξτε από το παράθυρο στο νυχτερινό ουρανό. Το μεγαλείο του Γαλαξία, σταθερό στον ουρανό από τη γέννηση του κόσμου, πιθανότατα δεν είναι πια εκεί.
Αστρονόμοι από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες πέτυχαν ένα νέο ρεκόρ απόστασης στη ραδιο-αστρονομία, ανιχνεύοντας τις ραδιο-εκπομπές από ατομικό υδρογόνο, το πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο σύμπαν, σε έναν γαλαξία σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη.
Η συνολική μάζα του γαλαξία μας ισοδυναμεί με τη μάζα 700 δισεκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο, σύμφωνα με μια νέα εκτίμηση, που θεωρείται η πιο ακριβής μέχρι σήμερα. Η μάζα αυτή περιλαμβάνει τα πάντα: άστρα, μαύρες τρύπες, νέφη αερίων, αστρόσκονη, σκοτεινή ύλη και κάθε είδους… άγνωστης ταυτότητας κοσμικό αντικείμενo.
Ερευνητές του Τμήματος Φυσικής του MIT εντόπισαν σε απόσταση 100 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς ένα γαλαξία που είναι γεμάτος χρυσό, σίδηρο και πλατίνα. Ο γαλαξίας ονομάζεται Reticulum II και είναι ένας σπάνιος τύπος γαλαξία νάνου. Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική γιατί η προέλευση αυτών των χημικών στοιχείων διχάζει τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες και η μελέτη του γαλαξία ίσως προσφέρει νέα στοιχεία.
Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε τον πιο αχνό γαλαξία του πρώιμου σύμπαντος που έχει ποτέ βρεθεί. Ο γαλαξίας αυτός βρίσκεται σε απόσταση περίπου 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η γέννηση του Σύμπαντος οριοθετείται πριν από περίπου 13.8 δισ. έτη.
Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα προσέθεσε στον τεράστιο φωτογραφικό του άλμπουμ το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες του γαλαξία NGC 6814, ενός σπειροειδή γαλαξία με υπέρλαμπρο πυρήνα στον οποίο βρίσκεται μια γιγάντια μελανή οπή.
Εχουν εντοπιστεί ορισμένοι μικρότεροι γαλαξίες, γαλαξίες-νάνοι, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον δικό μας. Οι τέσσερις μεγαλύτεροι δορυφόροι του Γαλαξία είναι το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, το Μικρό Μαγγελανικό Νέφος και ο Τοξότης. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ ανακάλυψαν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα γαλαξία που αποτελεί και αυτός δορυφόρο του δικού μας.
Το Voyager 1 της NASA χρειάστηκε 35 ολόκληρα χρόνια μέχρι να φτάσει το σύνορο του Ηλιακού Συστήματος το 2012. Η διάρκεια του ταξιδιού θα μπορούσε να περιοριστεί στη μια δεκαετία αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της υπηρεσίας για ένα «δυνητικά επαναστατικό» σύστημα προώθησης.
Περιέργως το Χόλιγουντ δεν έχει καταπιαστεί ακόμα με αυτό το σενάριο καταστροφής: ένα κοντινό άστρο εκρήγνυται σε σουπερνόβα και βομβαρδίζει τη Γη με θανάσιμη ακτινοβολία. Δεν πρόκειται όμως για σενάριο, αλλά για αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχτηκε ο πλανήτης τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια.
Κοιτάζοντας το κέντρο του γαλαξία μας με τα υπέρυθρα μάτια του το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια εντυπωσιακή εικόνα. Σε αυτή εικονίζεται το πιο μεγάλο σε αριθμό αλλά και μεγαλύτερης πυκνότητας αστρικό σμήνος του Γαλαξία. Το σμήνος αυτό υπολογίζεται ότι διαθέτει περισσότερα από 500 χιλιάδες άστρα. Στην εικόνα που τα στελέχη της NASA χαρακτήρισαν «ταπετσαρία» διακρίνονται μπλέ αστέρες, που είναι άστρα με θερμοκρασία και φωτεινότητα πολλαπλάσια από τους άλλους τύπους άστρων. Οπως φαίνεται και στην εικόνα μεγάλο μέρος της περιοχής καλύπτεται από πυκνά νέφη κοσμικής ύλης (σκόνη και αέρια).
Ο γαλαξίας Pictory A βρίσκεται σε απόσταση 500 εκ. ετών φωτός από εμάς. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα από τις παρατηρήσεις που κάνει σε αυτόν τον γαλαξία ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra. Η εικόνα καταγράφει την δράση της μελανής οπής που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία. Η μελανή οπή όπως συμβαίνει πολλές φορές σε ενεργές μελανές οπές θερμαίνει την ύλη που απορροφά από το περιβάλλον του και την επιταχύνει σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός, εκτοξεύοντας την στο Διάστημα.
Ενα γιγάντιο νέφος βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τον γαλαξία μας. Η σύγκρουση αναμένεται να προκαλέσει τη γέννηση εκατομμυρίων νέων άστρων. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα καινούργια στοιχεία και εικόνες του νέφους από τις τελευταίες παρατηρήσεις που έγιναν σε αυτό με επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πλέον την προέλευση, την ταχύτητα, την πορεία αλλά και την κατάληξη του νέφους. Ξέρουν το χρόνο, το σημείο αλλά και το αποτέλεσμα της σύγκρουσης.
Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη για την δομή και τα συστατικά του γαλαξία μας έκαναν ερευνητές του Κοινοπολιτειακού Οργανισμού Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας (CSIRO). Εντόπισαν άγνωστες μέχρι σήμερα τεράστιες μάζες αερίων που κινούνται ελεύθερα στο διαστρικό κενό. Οι μάζες αυτές φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο σε κοσμικές διεργασίες και ειδικότερα στην παραγωγή νέων άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μάζες αυτές αν και κινούνται στις πιο σκοτεινές περιοχές του Διαστήματος και για αυτό δεν είναι ορατές φαίνεται ότι έχουν διάφορα σχήματα που σύμφωνα με τους ερευνητές άλλες φορές μοιάζουν με... λαζάνια, άλλες με νουντλς και άλλες με φουντούκια!
Ενας σπειροειδής γαλαξίας που μοιάζει πολύ με τον δικό μας σε απόσταση 800 εκ. ετών φωτός από εμάς έκρυβε στην καρδιά του ένα εντυπωσιακό κοσμικό «μυστικό». Στο κέντρο του γαλαξία υπάρχει μια μαύρη τρύπα η οποία παράγει τους ισχυρότερους ανέμους που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν. Οι άνεμοι αυτοί κινούνται με ταχύτητες 23-33 χιλιάδες χλμ./δευτ.
Δόθηκε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σε αυτή απεικονίζεται ένας σπειροειδείς γαλαξίας στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια όχι πολύ μεγάλη αλλά πολύ… πεινασμένη σύμφωνα με τους επιστήμονες μελανή οπή.
Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν εκατοντάδες νέους εξωπλανήτες αλλά προχώρησαν και σε μια εκτίμηση για τον αριθμό των πλανητών στον γαλαξία μας οι οποίοι έχουν μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το μέγεθος της Γης είναι ιδανικό στην ανάπτυξη συνθηκών ευνοϊκών για την παρουσία της ζωής.
Με μια γαλαξιακή σύγκρουση λέει αντίο στο 2015 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Η NASA λίγες ώρες πριν την αλλαγή του έτους έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα που κατέγραψε το Hubble σε απόσταση 230 εκ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Ηρακλή. Εκεί βρίσκεται ο γαλαξίας NGC 6052 ο οποίος όπως φαίνεται και στην εικόνα έχει ακανόνιστο σχήμα και μοιάζει περισσότερο με ένα νεφέλωμα.
Φανταστείτε να βλέπατε το ίδιο συμβάν να συμβαίνει μπροστά στα μάτια σας ξανά και ξανά, σαν να παίζει κανείς με τη ροή του χρόνου. Κι όμως, αυτό ακριβώς κατάφερε μια ομάδα αστρονόμων, η οποία προέβλεψε πού και πότε θα μπορούσε να ξαναδεί την έκρηξη του ίδιου σουπερνόβα στον ουρανό.