Σε μία πολύ κρίσιμη φάση, στην οποία θα κριθεί η τύχη του κινήματος ανεξαρτητοποίησης από τον ζυγό της Μαδρίτη, εισέρχεται η καταλανική εξέγερση. Ο πρώην περιφερειακός πρόεδρος της Καταλονίας παρουσιάζεται ενώπιον της Δικαιοσύνης με την κατηγορία της «πολιτικής ανυπακοής» λόγω της διοργάνωσης του «συμβουλευτικού δημοψηφίσματος». Μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φθάσει ο Μαριάνο Ραχόι προκειμένου να πνίξει οποιαδήποτε προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης;
Δεν θέλουν να το πουν καθαρά. Η αμφιβολία ωστόσο έχει σίγουρα ριζώσει στους κόλπους των γάλλων Ρεπουμπλικανών και όσο φουντώνει το «Penelope Gate» όλο και περισσότεροι θεωρούν ότι το αποτέλεσμα των προκριματικών εκλογών της Κεντροδεξιάς είναι πλέον άκυρο, οπότε αναζητούν ένα Plan B. Ο Αλάν Ζιπέ πάντως το έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι αν το σκάνδαλο με την αργομισθία της συζύγου και των ιών Φιγιόν βγει εκτός ελέγχου, δεν θα δώσει αυτός την εναλλακτική λύση.
Δεν ήταν μία λογομαχία του δρόμου, παρά το κλίμα πόλωσης που είχε δημιουργηθεί από την Κυριακή. Λίγες μέρες προτού δώσουν την τελευταία μάχη για την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Μανουέλ Βαλς και Μπενουά Αμόν διασταύρωσαν τα ξίφη τους μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές την Τετάρτη το βράδυ. Κράτησαν αρκετά ψηλά το επίπεδο της συζήτησης, αποφεύγοντας μία μετωπική σύγκρουση, διαφώνησαν ωστόσο σε βάθος σε μία σειρά από πολύ σοβαρά ζητήματα.
Με τη δέσμευση στις αποσκευές της ότι θα δώσει νέα πνοή στις «ιστορικές» σχέσεις Βρετανίας - Ηνωμένων Πολιτειών μεταβαίνει την Πέμπτη η βρετανίδα πρωθυπουργός για τη Φιλαδέλφεια. Τερίσα Μέι και Ντόναλντ Τραμπ, που συναντώνται την Παρασκευή στον Λευκό Οίκο, αναμένεται να κάνουν ένα συμβολικό βήμα εμπρός προς την ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών – και ένα βήμα πίσω όσον αφορά τη σχέση τους με την Ευρώπη.
Σαλαφιστής, επικεφαλής της ένοπλης πτέρυγας της συριακής αντιπολίτευσης, κινούμενος ωστόσο συχνά σε πιο μετριοπαθείς γραμμές, ο Μοχάμεντ Αλούς μπορεί να χειρίζεται ταυτόχρονα και το καρότο και το μαστίγιο. Είναι η φωνή της συριακής αντιπολίτευσης στις ειρηνευτικές συνομιλίες για τη Συρία που πραγματοποιούνται στην Αστάνα υπό της εποπτεία της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας.
Ο πιο «αριστερός» από τους σοσιαλιστές συνυποψηφίους τους, πρωτοστάτης «αντάρτης» στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας (PS) από το 2014, οπότε βρέθηκε εκτός κυβέρνησης εξαιτίας της κριτικής που ασκούσε στη σοσιαλφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της, ο Μπενουά Αμόν έκανε τη μεγάλη έκπληξη: διέψευσε τις δημοσκοπήσεις και σημείωσε μία ξεκάθαρη νίκη απέναντι στο «φαβορί» - σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις - τον πρώην πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς.
Προαναγγελία μίας ψηφοφορίας χωρίς νόημα αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά η τηλεοπτική αναμέτρηση των επτά υποψηφίων της γαλλικής Κεντροαριστεράς. Όπως σχολιάζει σχεδόν το σύνολο του γαλλικού Τύπου τη Δευτέρα, λίγο πριν από τις προκριματικές εκλογές στα τέλη Ιανουαρίου, οι «σκιές» του Εμανουέλ Μακρόν και του Ζαν-Λικ Μελανσόν πλανώνται πάνω από το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) της Γαλλίας.
Το πολύ μεγάλο χάσμα που τους χωρίζει στα μείζονα ζητήματα της οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και τη δική τους ανασφάλεια ότι κάποιος ανάμεσά τους θα μπορούσε να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας ανέδειξαν οι επτά υποψήφιοι της γαλλικής Κεντροαριστεράς στο πρώτο ντιμπέιτ πριν από τις επικείμενες προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS).
Σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ και απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την ισραηλινή Ακροδεξιά, ο Ντέιβιντ Φρίντμαν είναι επισήμως ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Αγγίζοντας μία πολύ ευαίσθητη χορδή στην περιοχή και απειλώντας να τινάξει στον αέρα την επί δεκαετίες αμερικανική διπλωματία, ο Φρίντμαν δεν βλέπει την ώρα να φέρει εις πέρας την αποστολή του «στην αιώνια πρωτεύουσα του Ισραήλ, την Ιερουσαλήμ»…
Μανουέλ Βαλς ή Εμανουέλ Μακρόν; Ποιον θα στηρίξει η πρώην υποψήφια, πρώην σύντροφος του Φρανσουά Ολάντ και νυν υπουργός Περιβάλλοντος της Γαλλίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ στις προεδρικές εκλογές, την άνοιξη του 2017. Εάν αυτό είναι το δίλημμα, σίγουρα θα προτιμήσει τον νεαρό μεν Μακρόν, ο οποίος όμως «προσπαθεί να σκεφτεί το μέλλον της Γαλλίας σε έναν κόσμο που αλλάζει», παρά τον Βαλς με τον οποίο τη χωρίζουν ουσιώδεις διαφορές.
Χαλέπι, 8 Δεκεμβρίου 2016. Έπειτα από μία ημέρα σφοδρών βομβαρδισμών - περί τους 150, με ό,τι συνεπάγεται μία τέτοια φονική επίθεση - οι εξαθλιωμένοι Σύροι στο διχασμένο Χαλέπι βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. «Είναι οι άνθρωποι που πλήρωσαν το κόστος αυτού του φρικτού πολέμου, στον οποίο δεν αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Οι πιο ευάλωτοι από τους ευάλωτους και καμία πλευρά δεν τους προστάτευσε», γράφει γιατρός του Ερυθρού Σταυρού, σε μία συγκλονιστική επιστολή στο BBC.
Λογαριασμοί στην Ελβετία, στη Σιγκαπούρη, στη Νήσο του Μαν. Τι μέλλει γενέσθαι για τον Ζερόμ Καουζάκ, τον πρώην υπουργό Προϋπολογισμού του Φρανσουά Ολάντ; Θα πάει στη φυλακή για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος; Τέσσερα χρόνια αφότου το ξέσπασε σκάνδαλο, το μεγαλύτερο στην πενταετή θητεία της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, το δικαστήριο αναμένεται να ανακοινώσει την Πέμπτη την απόφασή του.
Τώρα που το τοπίο ξεκαθάρισε στη γαλλική Δεξιά, η ανάγκη ενός ισχυρού σοσιαλιστή υποψήφιου που θα σταθεί απέναντι στον Φρανσουά Φιγιόν είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Με την εκτίμηση πως ο Φιγιόν είναι ένας υποψήφιος τον οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά και μία δυνατή υπόσχεση, ένα «δάνειο εκκίνησης», ο πρόεδρος της Γαλλίας ετοιμάζεται να αψηφήσει τις πολύ κακές δημοσκοπικές επιδόσεις του και να διεκδικήσει την επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο της Γαλλίας.
Αμοιβαίος σεβασμός τέλος. Πριν από λίγες μέρες, ενδεχομένως οι δύο πρώην πρωθυπουργοί της Γαλλίας να μην είχαν σκεφτεί ποτέ σοβαρά το ενδεχόμενο να βρεθούν ενώπιος ενωπίω. Καθώς όμως ο χρόνος μετράει αντίθετα για τον β’ γύρο των προκριματικών εκλογών στη γαλλική Δεξιά, ήρθε η ώρα για τον Φρανσουά Φιγιόν και τον Αλάν Ζιπέ να διασταυρώσουν τα ξίφη τους.
Τι κοινό έχουν η νίκη - έκπληξη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ και η επίσης απροσδόκητη νίκη του Φρανσουά Φιγιόν στον πρώτο γύρο των προκριματικών εκλογών της γαλλικής Δεξιάς; Τον θαυμασμό του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Όπως διαφαίνεται από τα ρωσικά δημοσιεύματα, που στο πρόσωπο του Φιγιόν διαβλέπουν έναν «φίλο της Μόσχας», εάν είναι αυτός που θα διαδεχτεί τον Φρανσουά Ολάντ στο Μέγαρο των Ηλυσίων τον Μάιο, οι ρωσογαλλικές σχέσεις θα δυναμώσουν.
Σε μία πολύ σοβαρή πολιτική κρίση βυθίζεται το Χονγκ Κονγκ μετά την πλέον αμφιλεγόμενη παρέμβαση της Κίνας να αποκλείσει δύο βουλευτές του κινήματος υπέρ της ανεξαρτησίας να αναλάβουν καθήκοντα. Αμφότεροι οι βουλευτές, οι οποίοι είχαν αρνηθεί να δηλώσουν πίστη στο Πεκίνο κατά την ορκωμοσία τους, αποκλείονται διά νέου νόμου από το νομοθετικό σώμα του Χονγκ Κονγκ.
Σε ισχύ τέθηκε από το πρωί της Παρασκευής η νέα «ανθρωπιστική παύση» στο Χαλέπι, την οποία κήρυξε η Ρωσία στέλνοντας τελεσίγραφο στους αντάρτες πως είναι η τελευταία τους ευκαιρία να αποχωρήσουν με ασφάλεια. Οι «ανθρωπιστικοί διάδρομοι» επί της ουσίας δεν υπάρχουν απαντούν από την πλευρά τους ότι οι αντάρτες και δηλώνουν αποφασισμένοι να αντισταθούν στην πολιορκία της πόλης τους έως το τέλος.
Μία ιστορική απόφαση, ίσως ίσης βαρύτητας με αυτήν που κλήθηκαν να πάρουν οι Βρετανοί στις 23 Ιουνίου, ανακοινώνει την Πέμπτη το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου: ποιος θα κινήσει τελικά τη διαδικασία του διαζυγίου της χώρας από την ΕΕ; Θα είναι η συντηρητική κυβέρνηση της Τερέζα Μέι ή το βρετανικό Κοινοβούλιο; Όποια και αν είναι ωστόσο η απόφαση των δικαστών, η Βρετανία διατηρεί το νόμιμο δικαίωμα να υποχωρήσει. Αυτό υποστηρίζει ο συντάκτης του άρθρου 50 της Λισαβώνας.
«Τρομοκρατημένος» δηλώνει ο απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών στη Συρία από την αδιάκριτη χρήση πυραύλων με στόχους αμάχους στο Χαλέπι. Τρεις μέρες αφότου οι αντάρτες πέρασαν στην αντεπίθεση, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο βίας με δεκάδες νεκρούς, ο Στάφαν ντε Μιστούρα τονίζει ότι η χρήση βαρέων όπλων και μάλιστα σε περιοχές όπου κατοικούν άμαχοι ισοδυναμεί με εγκλήματα πολέμου, έστω και αν γίνεται στο όνομα της άμυνας του πολιορκούμενου Ανατολικού Χαλεπίου.
Η οικονομία, η τρομοκρατία και η ταυτότητα της Γαλλίας αποτέλεσαν το «πεδίο μάχης» για τους επτά υποψηφίους της γαλλικής Δεξιάς στο πρώτο ντιμπέιτ εν όψει των προκριματικών εκλογών στα τέλη Νοεμβρίου. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν να πείσουν τους ψηφοφόρους τους ότι δεν όλοι «ίδιοι» κυρίως στοχεύοντας ο ένας στην αχίλλειο πτέρνα του άλλου. Νικολά Σαρκοζί και Αλέν Ζιπέ βρέθηκαν πολλές φορές σε θέση άμυνας. Ο πιο «χαλαρός» Ζιπέ ωστόσο φάνηκε να βγαίνει νικητής.
