Ερμηνεύσατε το πρώτο τραγούδι στη ζωή σας από χαρά ή από λύπη;
Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε με τα σκηνικά και τα κοστούμια; «Η πρόθεσή µου ήταν να σπουδάσω ζωγραφική.
Σκηνοθετείτε το έργο «Η αρρώστια της νιότης» του Φέρντιναντ Μπρούκνερ. Οι ήρωες, μια ομάδα φοιτητών Ιατρικής στην Αυστρία του Μεσοπολέμου,
Τις γεμιστές πατάτες τις γνώρισα από τη γιαγιά μου στην Κρήτη. Εκείνη τις ονόμαζε οφτές. Τις έσκιζε στη μέση, τους έβαζε βούτυρο και τις έψηνε στο τζάκι. Αργότερα, στο Λονδίνο, έπεσα θύμα της λαγνείας της λεγόμενης jacket potato, γεμίζοντάς τη με κάθε λογής υλικά, ακόμη και με τόνο. H έκπληξη ήταν, λοιπόν, για μένα μόνο […]
Ξεκινάτε εμφανίσεις στον εξωτερικό χώρο του Polis Art Cafe με τραγούδια για το καλοκαίρι. Εχουν θέση σε μια τόσο σκοτεινή εποχή;
Ομορφο, ζεστό και φτιαγμένο με πολύ γούστο, το café Jimmy’s Hall τράβηξε το βλέμμα μου καθώς περπατούσα στην οδό Ιπποκράτους. Στους τόνους του κυπαρισσί, η ξύλινη μπάρα δέσποζε στον χώρο με μικρές γωνιές να ξεχωρίζουν, όπως εκείνη με την παλιά πολυθρόνα, βγαλμένη λες από το αριστοκρατικό σαλόνι κάποιας παλιάς Αθηναίας. Ο χαμογελαστός ιδιοκτήτης, Δημήτρης Κουτριμπάνος, […]
H Nτίζελ, ένα επτάχρονο Μαλινουά, κατάφερε πριν από μερικούς μήνες να σκορπίσει ρίγη παγκόσμιας συγκίνησης με τον ηρωικό θάνατό της.
H παράσταση «Να πλημμυρίσει ο κόσμος φως» μοιάζει με ένα αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο. Πώς θα τον περιγράφατε;
Γιατί ασχοληθήκατε με τη μόδα; «Αρχισα να σχεδιάζω από πολύ μικρή. Παράλληλα σπούδαζα μουσική και ένιωθα την έμπνευση διάχυτη γύρω μου.
Το αφεντικό της Ford Motor Company, Mαρκ Φιλντς, δεν μάσησε τα λόγια του σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ΒΒC.
«Μια μέρα, όπως κάθε μέρα, σε ένα διαμέρισμα από τα χιλιάδες διαμερίσματα της Αθήνας, (...) Ή η ανουσιότητα του να ζεις»*. Γιατί διαλέξατε έναν τόσο μακροσκελή τίτλο για την παράσταση;
Είστε σύμβουλος της κοινοπραξίας Impregilo - ΤΕΡΝΑ για την αρχιτεκτονική παρακολούθηση της κατασκευής της Οπερας στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ). Πώς είναι να δουλεύεις για ένα έργο που σχεδίασε ο Ρέντσο Πιάνο;
Σκηνοθετείτε την παράσταση «Ασμα Ασμάτων - Μια νύχτα κάτω από τα άστρα» στο Θέατρο Τέχνης. «Ερωτικά ποιήµατα έχουν γραφτεί πολλά.
«Πάντα ήθελα να προσφέρω, από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι. Ακόμη και τότε μοιραζόμουν ό,τι είχα.
Για ποιον λόγο πιστεύετε ότι επέλεξαν ως στόχους το Παρίσι και τις Βρυξέλλες οι τζιχαντιστές;
Τη σειρά «Τα φιλαράκια» η αλήθεια είναι ότι δεν τη συµπάθησα ποτέ. Με ενοχλούσαν τα χειροκροτήµατα και τα γέλια του κοινού που παρακολουθούσε ζωντανά τα γυρίσµατα και δεν µπορούσα να καταλάβω µε τίποτα το χιούµορ του Τζόι.
Η παράστασή σας ονομάζεται «Ταρτούφος ή Οι απατεώνες» και όχι «Ταρτούφος ή Ο απατεώνας». Γιατί;
Η ιστορία του Κουνκούς πριν από έναν μήνα είχε κάνει τον γύρο του κόσμου. Εφυγε μαζί με την οικογένειά του από το Ιράκ.
Προτιμάς να σε φωνάζουν Εμμανουήλ ή Μανώλη; «Εμμανουήλ. Νομίζω ότι ξεχωρίζει κάπως αυτό το όνομα, δεν το έχουν πολλοί. Είναι του παππού μου. Είναι ιερέας, πατέρα Εμμανουήλ τον φωνάζουν».
O πρόσφατος δίσκος σας με τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Οδυσσέα Ιωάννου ονομάζεται «Τελευταίος εαυτός» (κυκλοφορεί από τη Feelgood Records). Ποιος είναι ο δικός σας τελευταίος εαυτός;