Η έναρξη του θεολογικού διαλόγου δεν σήμαινε πως ο «διάλογος της αγάπης» είχε ολοκληρωθεί. Αντιθέτως, ο τελευταίος οφείλει να συνοδεύει συνεχώς τον διάλογο της αλήθειας
Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα είναι φλύαρα πολυσέλιδο, η πλοκή και η διάταξη της ύλης είναι μπερδεμένες, οι χαρακτήρες αμφιλεγόμενοι και συγκεχυμένοι. Ποτέ δεν ξέρεις αν έχεις να κάνεις με παντελώς ανίδεους ή με εντελώς ηλίθιους
Όλα έγιναν εντελώς βιαστικά, ανοργάνωτα και χωρίς σαφείς στοχεύσεις, φθείροντας ανεπανόρθωτα το θεσμό των δημοψηφισμάτων
Η βυζαντινή πολιτική θεολογία και το ερώτημα της πιστότητάς της στο πνεύμα της Συνόδου της Νίκαιας
Η Εκκλησία έχοντας πίσω της μια πορεία τριών περίπου αιώνων βρέθηκε αμέσως μετά τους διωγμούς αντιμέτωπη όχι απλώς με ζητήματα τάξεως, όπως συνέβη νωρίτερα στην Αρελάτη, αλλά με ένα σοβαρό πρόβλημα που άγγιζε τον πυρήνα της πίστης, της λατρείας και της ζωής της, την ίδια την ταυτότητά της.
Κάθε φορά που ένας Πάπας κι ένας Οικουμενικός Πατριάρχης συναντώνται, δεν πρόκειται απλά για τη συνάντηση δυο εκκλησιαστικών ηγετών αλλά μάλλον για δυο τρόπους να αφηγηθεί κανείς την κοινή ιστορική πορεία της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία.
Η Νίκαια λοιπόν ενέχει μια δυναμική για διατύπωση της πίστης με τον τρόπο κάθε πολιτισμού, πράγμα πολλαπλά σημαντικό και καταστατικό σήμερα για την χριστιανική μαρτυρία στην οικουμένη.
Η απουσία σαφούς πλαισίου για τους συνεργάτες δικηγόρους έχει δημιουργήσει μια πραγματική γκρίζα ζώνη. Χιλιάδες νέοι συνάδελφοι εργάζονται χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα, χωρίς ελάχιστη αμοιβή και χωρίς προστασία από καταχρηστικές πρακτικές
Το Σύμβολο Πίστης της Νίκαιας κατέχει μία ιδιαίτερη θέση σε τρεις τομείς του βίου της Εκκλησίας της Αγγλίας, όπου διακονώ
Είναι αυταπάτη να νομίζει κανείς στην Ουάσιγκτον ή την Ευρώπη ότι η Ρωσία θα διαπραγματευτεί. Δεν διαπραγματεύεται τίποτα πέρα από εκείνα που θεωρεί ότι έχει ήδη απαιτήσει
Ελιές, σαπούνι και Κυκλική Οικονομία στον όρμο Μαραθοκάμπου της Σάμου
Η δυσαρμονία γίνεται ρυθμός, η αστάθεια μορφή, ενώ η πιθανότητα καταστροφής γίνεται το ίδιο αυτό το «όμορφο» ή «οικείο» που επιδιώκουμε να βρούμε στο τέλος των πραγμάτων.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Οι συμπαθέστατοι και χρήσιμοι αρχαιολόγοι ελάχιστη σχέση έχουν με την έμπνευση. Η δουλειά τους είναι να ψάχνουν μνημεία και όχι ιδέες
Με αφορμή τον έναν χρόνο από τον θάνατο του πατέρα της, Μιχάλη Γκανά, η ΜΥΡΣΙΝΗ ΓΚΑΝΑ μιλά για πρώτη φορά για τη διαχείριση της απώλειας των οικείων μας, μια διαδικασία που δεν ολοκληρώνεται ποτέ
Αν υπάρχει κάτι πιο τρομακτικό από τα όπλα, είναι η ψυχραιμία με την οποία τα δεχόμαστε
Η μεγαλύτερη αλήθεια της σκέψης του Βολανάκη είναι η εξής: η απόσταση δεν είναι απομάκρυνση· είναι ο μόνος τρόπος για να πλησιάσεις κάτι πραγματικά.
Η κρίση εμπιστοσύνης τα συμπαρασύρει όλα. Την πολιτική. Τα κόμματα. Τους θεσμούς. Η ανεπάρκεια τους, οι αγκυλώσεις τους, οι δυσλειτουργίες τους και προπαντός η ποδηγέτησή τους, εύλογο είναι να επιτείνουν την απαξίωσή τους
Θεωρώ την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, το δόγμα, τους Κανόνες και τα διδάγματά της ως απαρασάλευτο θεμέλιο της πίστης μας και πηγή της Ορθοδοξίας
'Εως τώρα διατηρούσα την εντύπωση ότι οι τετραετίες αποφασίζονται από τους ψηφοφόρους με τη διαδικασία των εκλογών. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι παίζει ρόλο στην εκλογή τι θεωρεί αδιανόητο ο δήμαρχος κάθε περιοχής