Γνώμες

Η σημερινή συνάντηση στη Νέα Υόρκη του κ.Νίμιτς με τους διαπραγματευτές των δύο πλευρών

Αν νομίζετε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήταν οργισμένος ή στενοχωρημένος από τη χουλιγκανική

Στο σημερινό μου σημείωμα, έκρινα σκόπιμο να μιλήσω, όχι ως πολιτικός σχολιαστής, ούτε ως κριτικός

Είναι φορές που χρειάζεται να αναλάβει κάποιος τον ρόλο του συνηγόρου του διαβόλου

Ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο εκατοντάδων σελίδων και άρθρων πέρασε από την ελληνική Βουλή

Δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, μου το περιέγραψαν, όμως εμπιστεύομαι απόλυτα

Είναι πια γεγονός. Το συζητούν άλλωστε στην κυβέρνηση, αλλά και στα πηγαδάκια των συριζαίων βουλευτών. Ο

Από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το 1974, έως τις ημέρες μας παρατηρείται, κατά περιόδους, ένταση στις

«Πώς τελειώνει άραγε η κρίση;».

Οι εκπτώσεις είναι ύπουλο πράγμα.

Δύο ξεχωριστά τηλεφωνήματα και στα δύο κινητά. «Μαμά, μπαμπά, σήμερα μας δίνουν ελέγχους».

Θρήνοι και κοπετοί

«Σε τι διαφέρει η βία των "μπάχαλων" από αυτήν της Χρυσής Αυγής;». Αυτό είναι το ερώτημα που, ολίγον προβοκατόρικα, έθεσα σε έναν πρωτοετή φοιτητή, που τρέφει μάλλον ευμενή συναισθήματα για τον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο.

Ξαναδιαβάζω τα άρθρα που δημοσίευσα το 1992 και το 1993 για το περίφημο «όνομα». Και απορώ που η συζήτηση για αυτό συνεχίζεται σήμερα με τους ίδιους όρους. Διάφοροι προτείνουν ονόματα...

Με τη συμμετοχή σαράντα ενός ειδικών (καθηγητών, εμπειρογνωμόνων) για τα ευρωπαϊκά θέματα, καθώς και προσωπικοτήτων όπως οι Κ. Σημίτης και Β. Βενιζέλος, και σε επιμέλεια των καθηγητών Σ. Βέρνυ και Αντ. Κόντη, εκδόθηκε μόλις πρόσφατα ένας ογκώδης (780 σελίδων), τιμητικός προς το όνομά μου, τόμος (βλέπε Σ. Βέρνυ, Αντ. Κόντης, «Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οι πολλαπλές κρίσεις και οι προκλήσεις του μέλλοντος», τιμητικός τόμος για τον Παναγιώτη Κ. Ιωακειμίδη, εκδόσεις Παπαζήση).

«Happiness is a warm gun»: John Lennon

«...Θοδωράκια μ', Χατζιδάκια μ', εσείς τρώτε και πίνετε και μένα με τρώει η αρκούδα...» Διονύσης Σαββόπουλος, «Η εκδίκηση της γυφτιάς»

To γεγονός ότι η συνέντευξη της κυρίας Μπαζιάνα συζητήθηκε τόσο πολύ, αναλύθηκε, κρίθηκε, επικρίθηκε, επαινέθηκε κ.λπ. δεν σημαίνει ότι τα όσα ειπώθηκαν εκεί είναι, αυτά καθαυτά, σημαντικά και άξια να σχολιαστούν. Ούτε κάποια καινοφανής ιδέα προβλήθηκε ούτε κάτι το «επαναστατικό» ειπώθηκε.

Μια πολύ πρόσφατη έρευνα περί συνωμοσιολογίας στη Γαλλία, όπου καταγράφονται υψηλά ποσοστά «πίστης» σε συνωμοσιολογικά κλισέ, μας δίνει το μέτρο μιας σημερινής ανορθολογικής κοσμοθέασης που διατρέχει μεγάλο μέρος των δυτικών κοινωνιών.

Διαβάστε: