Δύο από τις δραστηριότητες του ανθρώπινου είδους είναι αυτές που παράγουν πλούτο, ευημερία, φτώχεια και παρακμή. Είναι αυτές που προκαλούν ανισορροπίες, συμμαχίες, εχθρότητες, ακόμα και πολέμους.
Διαβάστε:
Δυστυχώς, δέκα σχεδόν χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης συνεχίζουμε ως κοινωνία να ζούμε υπό το κράτος συλλογικών παραισθήσεων.
Η φοβερή εικόνα του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη που μπαίνει μέσα στο γήπεδο με το όπλο στην τσέπη του ανακαλεί στο υποσυνείδητό μας τον «Ιβάν τον τρομερό» του σοβιετικού σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, γιατί και εκείνος ο Ιβάν διακρινόταν για τη βιαιότητα του χαρακτήρα του.
Τελικά δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τον πρωταθλητή.
Για τα γεγονότα του αγώνα ΠΑΟΚ - ΑΕΚ οι κυβερνητικές απόψεις είναι, χοντρικά, παγκοίνως γνωστές.
ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΕΙΣ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου. (Παρενθετικά να σημειωθεί ότι η απουσία δωδεκάδας αγωνισμάτων του ολυμπιακού προγράμματος - τρεις ρίψεις, μεγάλοι δρόμοι, βάδην κ.ά. - οδηγεί σε χαρακτηρισμό του θεσμού αυτού «κατ' οικονομία ως παγκοσμίου πρωταθλήματος».)
Ο Πρωθυπουργός όντως υπεραπασχολείται αυτόν τον καιρό με το πλήθος των προβλημάτων που έχουν ανακύψει εσχάτως.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει δημοκρατία στον πλανήτη όπου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εγκαλεί ή ελέγχει τον οιονδήποτε πολίτη για στοιχεία που περιέχονται σε μια δικογραφία.
Μια (νομίζω επίκαιρη) ιστορία την οποία δεν έχουμε ακόμη διηγηθεί είναι πώς ο Σαββίδης δεν πήρε τον ΔΟΛ για λογαριασμό του Μαξίμου. Να την πάρει το ποτάμι.
Προφανώς και ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι ο πρώτος πρόεδρος ή μεγαλοπαράγων που φέρεται ως παραβατικός τραμπούκος στα ελληνικά γήπεδα.
Οχι ότι υπήρχαν πολλές αμφιβολίες για το πολιτικό ήθος του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, αλλά αυτό που συνέβη χθες και προχθές με τη διοργάνωση του συνεδρίου κάποιων εκπροσώπων προοδευτικών δυνάμεων από την Ευρώπη και την Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο. Το ψευδεπίγραφο συνέδριο είχε έναν και μόνο στόχο: να υπονομεύσει το πρώτο, ιδρυτικό, συνέδριο του Κινήματος της Αλλαγής, που αποτελεί την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια, μετά την κατάρρευση του ΠαΣοΚ, να ανασυγκροτηθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς.
Γενικώς η Κεντροαριστερά, η Σοσιαλδημοκρατία, δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες της όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Η εποχή που κατόρθωνε να συνδυάζει την οικονομική αποτελεσματικότητα με την κοινωνική προστασία, την ανάπτυξη και την αλληλεγγύη παρήλθε κάτω από την πίεση της παγκοσμιοποίησης, της οικονομικής κρίσης, οδηγώντας στην άνοδο των κάθε λογής και φυράματος λαϊκιστών.
Το πρόσωπο νεανικό, καθαρό, αψεγάδιαστο, και μαζί σεμνό, σχεδόν ταπεινό, απαλλαγμένο από τη συνήθη θρασύτητα της νιότης.
Κατά κοινή ομολογία η χώρα δεν είναι στα καλύτερά της.
Οταν έχει διαρροή μια βρύση στο σπίτι, φωνάζουμε υδραυλικό. Δεν κλείνουμε την κεντρική παροχή ώστε να μην έχει νερό σε κανένα σημείο της κατοικίας. Ετσι θα έπρεπε να συμβεί και με το ελληνικό πρωτάθλημα. Εκδηλώθηκαν παραβατικές συμπεριφορές σε έναν αγώνα; Θα πρέπει να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και όχι να διακοπεί συνολικά το πρωτάθλημα.
Υπερωρίες για τις συντάξεις...
Ανατρέχοντας στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων μού ήρθε στον νου ένα κείμενο του Νίκου Καραμούζη, εκεί προς τα τέλη του 2010, αρχές του 2011, που πρότεινε ευθαρσώς να πάρουν πρωτοβουλίες οι τράπεζες και να προχωρήσουν σε γενναία μέτρα - ρυθμίσεις ανάλογες με τις συνθήκες και επιμήκυνση των δανείων μέχρι και 50 χρόνια - ώστε να αποτρέψουν την κατάρρευση της πίστης και εν τέλει του τραπεζικού συστήματος από την αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Με αυτή την κυβέρνηση τελικά τα έχουμε δει όλα. Χυδαία, απίστευτα ψέματα, κραυγαλέα διαχειριστική ανικανότητα και εξοργιστική αδιαφορία για τον εξευτελισμό των πολιτών.
Ενας μύθος που υπάρχει στην Ελλάδα είναι ότι παράγουμε τα καλύτερα αγροτικά προϊόντα και ότι η βιοποικιλότητα στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλης αξίας.