«Είμαι υπερήφανη για το παιδί μας. Είναι πολύ καλύτερα που απέθανεν εις την μάχην, παρά αν συνελαμβάνετο αιχμάλωτο»
Η αλλαγή του ημερολογίου από Ιουλιανό σε Γρηγοριανό το 1923 και η σύγχυση που δημιουργήθηκε στην καθημερινότητα των Ελλήνων
«Απ’ τα πιο μακρυνά σημεία της μεγάλης πόλης, άρχισαν να ξεκινούν και να οδεύουν τα κύματα του κόσμου»
«Οδηγός, η σύζυγος, η πεθερά, το φιλικό ζευγάρι, κάποιος προϊστάμενος, παιδάκια, χαρταετοί, λαγάνες, όλα ανακατωμένα, στρυμωγμένα, ευχαριστημένα όμως για την εκδρομική εξόρμησι»
Τα κομβικότερα σημεία της υπόθεσης μέσα από δημοσιεύματα του «ΒΗΜΑΤΟΣ»
«Το κύριο χαρακτηριστικό της εικόνας που παρουσίαζε η Αθήνα και οι γύρω περιοχές ήταν ο πανικός χιλιάδων ατόμων που έφτασαν ως το σημείο να “πετάνε” τα παιδιά τους από τα μπαλκόνια»
«Η Μαρίκα έδινε στο τραγούδι όλο της τον εαυτό. Καιγόταν επάνω στο τραγούδι. Μείναμε μαζί ως τον καιρό που αρρώστησε"»
«Ήταν βέβαιο πως η Κατίνα Παξίνου απ’ την ώρα που δεν θα μπορούσε πια να παίξη, δεν θα μπορούσε πια και να ζη»
Το ιστορικής σημασίας αυτό εγχείρημα δεν θα στεφόταν με επιτυχία, αν ο ελληνικός στρατός δεν είχε στις τάξεις του έναν θαρραλέο και εξωφρενικά ριψοκίνδυνο ταγματάρχη, τον θρυλικό Ιωάννη Βελισσαρίου
«Τίποτε δεν απέμεινε όρθιον. Τα πάντα κατέρρευσαν και οι κάτοικοι της νήσου κινούνται εν μέσω των ερειπίων»
Το ισχυρότερο χτύπημα εγκέλαδου στη σύγχρονη ιστορία της γειτονικής χώρας μέσα από δημοσιεύματα του «ΒΗΜΑΤΟΣ»
Συνομιλίες, συσκέψεις και όλο το στρατιωτικό και διπλωματικό παρασκήνιο της Κρίσης των Ιμίων
Στις 18 Ιανουαρίου συγκαλείται η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, για να εκλέξει νέο πρωθυπουργό. Οι υποψήφιοι είναι τρεις: Κώστας Σημίτης, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης
«Από του μεσονυκτίου, σχεδόν, της Τετάρτης, είχαν αρχίσει τα πλήθη να καταλαμβάνουν θέσεις εις τα πεζοδρόμια των οδών, διά των οποίων θα διήρχετο η σορός του Βασιλέως»
Ανήλθε στον ελληνικό θρόνο σε ηλικία 24 ετών, στις 7 Μαρτίου του 1964, ύστερα από τον θάνατο του πατέρα του, Βασιλιά Παύλου.
Ερχόταν από παντού σα ζεστός ανασαμός η ψευδαίσθηση της ελευθερίας
Πρώτη του Γενάρη του 1945. Βρισκόμαστε σ’ ένα πολυτελέστατο δωμάτιο στο έκτο πάτωμα μιας πολυκατοικίας στο Κολωνάκι, χαμηλά, κοντά στον «Ευαγγελισμό». Τα τζάμια είναι διάτρητα από τις σφαίρες που μας φτάνουν ανεμπόδιστα από απέναντι, απ’ τις ανατολικές συνοικίες. Το κρύο αβάσταχτο. Είμαστε πρόσφυγες, η Νέλλη, εγώ και ο γάτος μας ο Ρουσλάν. Ο Γιάννης νοσηλεύεται […]
Όταν ο σπουδαίος Στάθης Ευσταθιάδης αποχαιρετούσε τον σπουδαίο Χρήστο Λαμπράκη
Ο «τρίτος» του ραδιοφωνικού σταθμού, το πιάνο της «ξαστεριάς» και οι «αστοί πολιτικοί»
Bήμα – βήμα οι πρώτες μαγικές στιγμές μέσα στον τάφο του αρχαίου μακεδόνα βασιλιά
