Λίγη ώρα μετά την εκλογή του, ο Κυριάκος Πιερρακάκης έκανε την πρώτη του δήλωση ως πρόεδρος του Eurogroup. Ο κ. Πιερρακάκης θέλησε να στείλει μήνυμα ενότητας για την επόμενη ημέρα της ευρωομάδας.

«Νιώθω τιμή που με επέλεξαν οι συνάδελφοί μου» ανέφερε στην αρχή της ομιλίας του ενώ τόνισε ότι πάντα στόχος του ήταν η ενότητα του Eurogroup. Στη συνέχεια επεσήμανε: «Σκοπός μου είναι να εργαστώ για να κρατήσω ενωμένο το σώμα. Γενιές Ευρωπαίων μεγάλωσαν με τις διακρίσεις μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης. Τώρα αυτές έχουν σιγάσει.  Θα σταθώ στις ευθύνες μου με αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη.

Πλέον υπάρχουν κοινές προκλήσεις, προκλήσεις ασφαλείας, οικονομικές προκλήσεις. Ως εκ τούτου οι πολιτικές πρέπει να είναι κοινές. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία και σε αυτό θα επικεντρωθώ».

Έπειτα, ο νέος πρόεδρος του Eurogroup αναφέρθηκε στην Ελλάδα. «Θέλω να πω λίγα λόγια για τη χώρα μου την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. Ήταν πριν από 10 χρόνια που το debate στις Βρυξέλλες ήταν το αν η Ελλάδα θα είναι εντός ή εκτός του ευρώ. Και η Ελλάδα άντεξε. Κι αυτό είναι μία δήλωση για πολλά πράγματα. Είναι μία δήλωση που δείχνει τη συλλογική δύναμη των ανθρώπων. Είναι μία δήλωση που δείχνει την αλληλεγγύη της Ευρώπης και της βοήθειας στις πιο δύσκολες στιγμές» επεσήμανε.

Η ομιλία του Κυριάκου Πιερρακάκη

«Αισθάνομαι βαθύτατη τιμή για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι συνάδελφοί μου, εκλέγοντάς με νέο πρόεδρο του Eurogroup. Θέλω να τους ευχαριστήσω ειλικρινά για την εμπιστοσύνη τους και για το πνεύμα συνεργασίας που επέδειξαν σε όλη αυτή τη διαδικασία. Θα ήθελα να εκφράσω την ιδιαίτερη εκτίμησή μου σε δύο εξέχουσες προσωπικότητες. Ο πρώτος είναι ο Pascal Donohoe, για την ηγεσία του τα προηγούμενα χρόνια, ένας πραγματικός καταλύτης συναίνεσης εντός της ομάδας του Eurogroup.

Επίσης,  θα ήθελα να αναφερθώ ξεχωριστά στον Vincent Van Peteghem για τον εποικοδομητικό και συναδελφικό τρόπο με τον οποίο συμμετείχε σε αυτή τη διαδικασία και ανυπομονώ να συνεργαστώ στενά μαζί του στο Eurogroup.

Κυρίες και Κύριοι, Τα επόμενα χρόνια, στόχος μου θα είναι να εργαστώ ώστε το Eurogroup να παραμείνει ένα όργανο ενότητας και κοινής στόχευσης. Εστιάζοντας στο κοινό μας νόμισμα, στα κοινά οικονομικά μας συμφέροντα και στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, που εδράζεται στις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης. Και επιτρέψτε μου να προσθέσω: αν υπάρχουν δύο μαθήματα, όπως ανέφερα νωρίτερα στη συνάντησή μου με τους συναδέλφους, που έγιναν πιο έντονα για μένα τις τελευταίες εβδομάδες και καθ’ όλη τη συμμετοχή μου στο Eurogroup φέτος, το πρώτο θα ήταν ότι οι παλιές διακρίσεις που υπήρχαν στην Ευρώπη και ανάμεσα στις οποίες γενιές Ευρωπαίων μεγάλωσαν – οι διακρίσεις μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης, οι διακρίσεις μεταξύ «φειδωλών» και μη – φαίνεται να έχουν υποχωρήσει. Και αυτό, διότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι λίγο-πολύ κοινές.

Υπάρχουν παρόμοιες, κοινές αμυντικές προκλήσεις που απορρέουν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αντιμετωπίζουμε από κοινού την πρόκληση της τεχνολογικής καινοτομίας, κοινές μακροοικονομικές ανισορροπίες από τις οποίες πρέπει να απαλλαγούμε και τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Και από αυτή την άποψη, οι πολιτικές που θα προωθήσουμε θα πρέπει να είναι επίσης κοινές.

Το δεύτερο σημείο αγγίζει ακριβώς αυτό: η έκθεση Draghi, η έκθεση Letta, οι πολιτικές που έχει προωθήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπάρχουν. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, αλλά η στρατηγική μας πρέπει να γίνει συνώνυμο της υλοποίησης. Χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία, περισσότερη σύμπραξη και στοχοπροσήλωση στη δημιουργία αποτελεσμάτων με ευελιξία και ταχύτητα. Και σε αυτό σκοπεύω να επικεντρωθώ, στην υλοποίηση της ατζέντας της Ένωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, της ενιαίας αγοράς, του ψηφιακού ευρώ και στην ενίσχυση των δημοσιονομικών θεμελίων της Ευρωζώνης, με ταυτόχρονη έμφαση στην ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη. Θα μου επιτρέψετε μία προσωπική αναφορά για τη χώρα μου, την Ελλάδα και τον λαό της.

Νομίζω ότι ήταν πριν από 10 χρόνια που η συζήτηση εδώ στις Βρυξέλλες περιστρεφόταν γύρω από το αν η Ελλάδα θα έβγαινε από την Ευρωζώνη ή όχι. Κι όμως, η Ελλάδα άντεξε. Και αυτό αποτελεί θεμέλιο της συνολικής δύναμης του λαού της, απόδειξη της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και βοήθειας στις πιο κρίσιμες στιγμές. Είναι απόδειξη της προσήλωσης της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη να υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις και να επιφέρει αλλαγές. Και είναι επίσης απόδειξη ενός συλλογικού αισθήματος ευθύνης μιας γενιάς να αφομοιώσει πλήρως τόσο τους κινδύνους της αδράνειας όσο και τις ευκαιρίες της μεταρρύθμισης. Και το λέω αυτό διότι αυτό το μάθημα, θα έλεγα, δεν είναι καθαρά εθνικό, είναι θεμελιωδώς ευρωπαϊκό.

Κλείνοντας, θα προσεγγίσω αυτή την ευθύνη με ταπεινότητα και αποφασιστικότητα, δεσμευόμενος να συνεργαστώ με όλα τα κράτη-μέλη για να προσφέρουμε ουσιαστικά αποτελέσματα στους πολίτες μας και να ενισχύσουμε τα θεμέλια μιας ισχυρής, σταθερής Ευρώπης, που είναι ταυτόχρονα προετοιμασμένη αλλά και ανθεκτική απέναντι στις μελλοντικές προκλήσεις. Σας ευχαριστώ πολύ».