Οι πρώτοι μήνες του 2025 έμοιαζαν για τον Χαβιέρ Μιλέι πραγματικός γύρος του θριάμβου. Με τον προϋπολογισμό του 2024 να είναι πλεονασματικός για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια και τον μηνιαίο πληθωρισμό να πέφτει από το 25,5% στο 2%, ο αργεντίνος πρόεδρος περιόδευε σε πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Αμερικής, διαλαλώντας τα κακά του σοσιαλισμού, της woke ατζέντας και της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.
Λίγους μήνες αργότερα και με την Αργεντινή να προσέρχεται στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Οκτωβρίου, ο Μιλέι δίνει σκληρή μάχη πολιτικής επιβίωσης.
Οι ενδιάμεσες εκλογές της 26ης Οκτωβρίου πραγματοποιούνται για την ανανέωση των 127 εκ των 257 βουλευτικών εδρών και των 24 εκ των 72 εδρών των γερουσιαστών, ενώ οι επόμενες προεδρικές εκλογές αναμένονται στη χώρα το 2027.
Ο Χαβιέρ Μιλέι στο χείλος της ήττας
Τη δεδομένη στιγμή, το νεοφιλελεύθερο και υπερσυντηρητικό κόμμα του Μιλέι, La Libertad Avanza, παλεύει για την πρώτη θέση με την κεντροαριστερή, περονιστική συμμαχία Fuerza Patria, με τη διαφορά πρώτου και δεύτερου να κινείται στα όρια του στατιστικού λάθους.
Πρόκειται για πλήρη ανατροπή, αν αναλογιστεί κανείς ότι στην αρχή του 2025 όλα προμήνυαν άνετη επικράτηση του εκκεντρικού Μιλέι. Το πρόγραμμα λιτότητας που έθεσε σε εφαρμογή με την ανάληψη των καθηκόντων του και το οποίο περιλάμβανε δραστικές περικοπές δημοσίων δαπανών, όπως περικοπές στις επιδοτήσεις στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών, πάγωμα συντάξεων, αναστολή εκτέλεσης δημοσίων έργων και απολύσεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, έμοιαζαν αρχικά να αποδίδουν.
Ο ίδιος ο Μιλέι τύχαινε μάλιστα θερμής αποδοχής από τον αμερικανό ομόλογό του στο θέρετρο του δεύτερου στο Μαρ-α-Λάγκο και έβλεπε να του απονέμεται το βραβείο Global Citizen από τη δεξαμενή σκέψης Atlantic Council. Αποκορύφωμα ήταν η από κοινού εμφάνιση του Μιλέι με τον Ελον Μασκ, με τον δεύτερο να μη διστάζει να χρησιμοποιήσει το αλυσοπρίονο (!) που του χάρισε ο πρώτος επί σκηνής.
Το LIBRA και το σκάνδαλο που τα τινάζει όλα
Ύστερα ήρθαν τα αποτελέσματα της λιτότητας, συνδυασμένα με τον νεποτισμό της εγχώριας πολιτικής ζωής. Το πρώτο πλήγμα αφορούσε την κατάρρευση του πολυδιαφημισμένου κρυπτονομίσματος LIBRA, η αποτυχία του οποίου οδήγησε σε χασούρα 250 εκατομμυρίων δολαρίων τους επενδυτές. Τα νέα στο πεδίο της βιομηχανικής ανάπτυξης δεν ήταν ούτε αυτά θετικά, αφού καταγράφηκε συρρίκνωση 3% σε σύγκριση με το πρώτο εξάμηνο του 2024, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής και Απογραφών.
Ακολούθησε η υπόθεση της αδελφής του προέδρου, η οποία κατηγορείται για συμμετοχή σε απάτη. Η Καρίνα Μιλέι κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε σκάνδαλο δωροδοκίας, με επίκεντρο την Εθνική Υπηρεσία για την Αναπηρία (Andis), με την ίδια να φέρεται να λάμβανε το 3% από τη μίζα του 8% που ενθυλάκωνε το κύκλωμα διαφθοράς από κάθε προμήθεια φαρμάκων. Ηχητικά ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας έγιναν μάλιστα αφορμή ώστε ο Μιλέι να δεχθεί τον Αύγουστο επίθεση με πέτρες κατά τη διάρκεια προεκλογικής εμφάνισης κοντά στο Μπουένος Άιρες, από διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για το αδελφικό σκάνδαλο.
Στο αμιγώς πολιτικό πεδίο εξάλλου, ο ίδιος ο Μιλέι βρισκόταν σε φάση άμυνας. Ενδεικτικά, η Γερουσία απέρριψε μια σειρά προεδρικών διαταγμάτων που επιδιώκουν τη μείωση του κρατικού προϋπολογισμού και ενέκρινε αυξήσεις στη χρηματοδότηση για την υγειονομική περίθαλψη και τα δημόσια πανεπιστήμια. Παράλληλα, τα δύο νομοθετικά Σώματα ανέτρεψαν προεδρικά διατάγματα που θεωρήθηκαν ότι διαλύουν κρατικούς φορείς, όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Θεάτρου ή την Εθνική Τράπεζα Γενετικών Δεδομένων (εργαλείο για τον εντοπισμό της πραγματικής ταυτότητας των απαχθέντων ανηλίκων που δόθηκαν για παράνομη υιοθεσία στη διάρκεια της δικτατορίας).
Επιστέγασμα της λαϊκής δυσαρέσκειας κατά του Μιλέι αποδείχθηκε η βαριά ήττα του κυβερνώντος κόμματος στις τοπικές εκλογές στην επαρχία του Μπουένος Άιρες στις 7 Σεπτεμβρίου, όπου οι περονιστές επικράτησαν κατά κράτος, κερδίζοντας στις 6 από τις 8 μεγάλες εκλογικές περιφέρειες της πολυπληθέστερης επαρχίας της χώρας.
Το «φιλί ζωής» από τον Τραμπ
Παρόντος του συνδυασμού πολιτικής κρίσης και οικονομικής αβεβαιότητας, η πρόσφατη απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ για παροχή δανείου ύψους 20 δισ. δολαρίων – σε συνεργασία με αμερικανικούς τραπεζικούς κολοσσούς – στην Αργεντινή, μπορεί να εκληφθεί ως πραγματικό «φιλί ζωής» στον Μιλέι. Ο αμερικανός πρόεδρος παραδέχθηκε ανοιχτά ότι τα 20 δισ. δολάρια που δεσμεύτηκαν να δώσουν οι ΗΠΑ ως οικονομική βοήθεια στην Αργεντινή δίνονται ως μέσο επηρεασμού του εκλογικού αποτελέσματος.
Υποδεχόμενος τον αργεντινό πρόεδρο Χαβιέρ Μιλέι στον Λευκό Οίκο την περασμένη εβδομάδα, ο Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι οι ΗΠΑ δεν θα «σπαταλήσουν τον χρόνο τους» βοηθώντας την Αργεντινή, εάν το κόμμα του Μιλέι δεν επικρατήσει στις εκλογές. Υπάρχουν ασφαλώς αντιδράσεις εντός Αργεντινής, με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά πράγματα της χώρας, όσο ο Μιλέι βλέπει πράγματι μια ανάκαμψη των δημοσκοπικών ποσοστών του, την οποία ωστόσο αρκετοί αναλυτές αποδίδουν στην αντισυσπείρωση που προκάλεσαν οι εκλογές στο Μπουένος Άιρες.
Αντιδράσεις εντός ΗΠΑ
Εκτός από την αργεντίνικη αντιπολίτευση, «βέλη» δέχθηκε ο Τραμπ και από τους αμερικανούς κτηνοτρόφους, οι οποίοι βλέπουν το ανταγωνιστικό προς τους ίδιους αργεντίνικο κρέας – ειδικότερα το βόειο που αποτελεί βασικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας – να πριμοδοτείται έναντι του αμερικανού. «Δεν μπορούμε να σταθούμε στο πλευρό του προέδρου Τραμπ όσο αυτός υπονομεύει το μέλλον μας», ανέβασε στον λογαριασμό της στο Χ η Εθνική Ένωση Παραγωγών Βοείου Κρέατος (NCBA).
Και δεν είναι μόνο ο κόσμος της κτηνοτροφίας. Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος του New Yorker Tζον Κάσιντι, συνιστά ρήγμα με την λαϊκή απαίτηση του κινήματος MAGA, αφού πριμοδοτεί με ασαφείς όρους μια χώρα της οποίας η οικονομική διασύνδεση με την Ουάσιγκτον δεν είναι επουδενί τόσο ζωτική. Υπάρχουν επίσης ανησυχίες στους τραπεζικούς κύκλους των ΗΠΑ για το κατά πόσο μια δανειοδότηση της πολύπαθης οικονομικά χώρας θα αποδειχθεί αποδοτική.
Σύμφωνα μάλιστα με την Wall Street Journal, ήδη ασκούνται πιέσεις στον υπουργό Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ για παροχή ικανοποιητικών εγγυήσεων προς τους αμερικανούς τραπεζίτες που, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, τρέφουν πάγια δυσπιστία προς το Μπουένος Άιρες.






