Η συμφωνία για τους δασμούς στην οποία κατέληξαν ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και η επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι χωρίς αμφιβολία ετεροβαρής.
Η Ευρώπη θα εισάγει αδασμολόγητα αμερικανικά προϊόντα, ενώ οι ΗΠΑ θα φορολογούν τα ευρωπαϊκά με 15%.
Το «ντιλ» συνεπώς έχει έναν νικητή, ο οποίος οδηγείται μόνο από τη λογική του «ρωμαϊκού θριάμβου».
Και έναν χαμένο που κινείται σταθερά στη λογική του κατευνασμού.
Είναι σαφές πως το «μοντέλο Τραμπ» δεν έχει τέλος έως τη λήξη της θητείας του – αυτός είναι και σε όποιον αρέσει.
Μένει να φανεί εάν κάποια στιγμή, κάτω από ποιες συνθήκες και σε ποιον βαθμό θα εξαντληθεί σε αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού ένα μοντέλο που στην Ευρώπη δεν αρέσει σε κανέναν.
Με την στάση της, η Ευρώπη δείχνει πως δεν ελπίζει πλέον σε τίποτε καλύτερο από την Αμερική.
Το ερώτημα είναι, όπως θα έλεγαν και οι πρώην φίλοι της, οι Αμερικανοί, εάν προετοιμάζεται για το χειρότερο.
