Το δοκίμιο με τον τίτλο «Μια συζήτηση περί τέχνης», μια πραγματεία για τον λογοτεχνικό κυβισμό με την υπογραφή της Βιρτζίνια Γουλφ (1882- 1941), είναι το ένα από τα δύο δοκίμια της κορυφαίας Βρετανής μυθιστοριογράφου και δοκιμιογράφου που κυκλοφόρησαν προσφάτως σε κοινή έκδοση από τις εκδόσεις Περισπωμένη. Το δεύτερο δοκίμιο με τον τίτλο «Λεξιτεχνία», είναι η απομαγνητοφώνηση μιας ομιλίας της Γουλφ που εκφωνήθηκε από το ραδιόφωνο του BBC στις 29 Απριλίου του 1937, στον κύκλο εκπομπών της ραδιοφωνικής σειράς «Words Fail Me» (σ.σ. Οι λέξεις με απογοητεύουν). Η εισαγωγή, η μετάφραση, οι σημειώσεις και το  χρονολόγιο των δοκιμίων είναι του Μανώλη Βάρσου.

Μέσω της αναδόμησης, της σύγκρισης και της συνεκδοχής, στο «Μια συζήτηση περί τέχνης» η συγγραφέας στοχεύει να καταλήξει στο απόλυτο μοντερνιστικό αξίωμα: «οι λέξεις, το εργαλείο δηλαδή του λογοτέχνη, είναι μέσο αδόκιμο, ατελές και ατελέσφορο σε σύγκριση με τον χρωστήρα, δηλαδή το άφωνο εργαλείο ενός μυθοπλαστικού ζωγράφου ο οποίος βεβαίως ελέγχει απολύτως το εκφραστικό του μέσο σε αντιδιαστολή με τον λογοτέχνη που παλεύει να το χειραγωγήσει.»

Από την πλευρά της, η διάρκειας 8’ ομιλία «Λεξιτεχνία» είναι σημαίνουσας ιστορικής σημασίας καθότι πρόκειται για το μοναδικό ηχητικό ντοκουμέντο που υπάρχει από την Βιρτζίνια Γουλφ. Εδώ η συγγραφέας μιλά για την σημασία των  λέξεων που είναι «το μοναδικό εργαλείο του λογοτέχνη που έχει την ικανότητα να δρα ανεξάρτητα από τον δημιουργό του και να παραμένει αχειραγώγητο, και συνεπώς πολύ δύσχρηστο για τον μάστορά του.»

Ανα Σβιρ

Συγχρόνως και για πρώτη φορά στα ελληνικά, επίσης από τις εκδόσεις Περισπωμένη, κυκλοφορεί μια επιλογή από το έργο της Πολωνής ποιήτριας Άννας Σβίρ, με τον τίτλο «Μιλώντας στο σώμα μου». Πρόκειται για μια έκδοση σε μετάφραση Αριστείδη Τσαλδάρη, που είναι βασισμένη στην ανθολόγηση και τη μετάφραση που επιμελήθηκε για το αμερικανικό αναγνωστικό κοινό ο νομπελίστας συμπατριώτης της Τσέσλαβ Μίλοζ μαζί με τον Αμερικανό ποιητή Λέοναρντ Νάθαν.

Γράφει ο Μίλοζ στο εισαγωγικό του: «Tο κεντρικό των ώριμων ποιημάτων της Άννας Σβίρ είναι η σάρκα. Σάρκα στον έρωτα, σάρκα στον πόνο, σάρκα στον τρόμο, σάρκα που φοβάται τη μοναξιά, πληθωρική, σάρκα που τρέχει, που τεμπελιάζει, σάρκα μιας γυναίκας που γεννάει, που ξεκουράζεται, που ροχαλίζει, που κάνει την πρωινή της γυμναστική, που νιώθει τη ροή του χρόνου ή που μειώνει τον χρόνο σε μια στιγμή. Με μια τόσο σαφή οριοθέτηση του θέματός της, η Άννα Σβίρ επιτυγχάνει να προσδώσει στην αισθησιακή και άγρια ποίησή της μια σχεδόν καλλιγραφική καθαρότητα».

Μια συζήτηση περί τέχνης / Λεξιτεχνία , τιμή: 14,50 €

Μιλώντας στο σώμα μου , τιμή: 16€