Μετά από κυοφορία κάμποσων μηνών κατατέθηκε χθες το πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου για την αντιμετώπιση της βίας και της παραβατικής συμπεριφοράς στα πανεπιστήμια.

Ένα πόρισμα- ευχολόγιο που ουσιαστικά ακυρώνεται προκαταβολικά όταν επισημαίνει ότι αποτελεί …ουτοπικό στόχο η «πλήρης εξαφάνιση οποιασδήποτε παραβατικής συμπεριφοράς στο ακαδημαϊκό περιβάλλον».

Προφανώς για την επιτροπή Παρασκευόπουλου το ελληνικό κράτος, η πανεπιστημιακή κοινότητα, αποτελούν μοναδικές παγκόσμιες οντότητες που δεν μπορούν να εφαρμόσουν ή να παρακολουθήσουν τι γίνεται στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.

Το πόρισμα βρίθει από… ρηξικέλευθες και κυρίως αναποτελεσματικές προτάσεις που δεν αλλάζουν στο παραμικρό τη σημερινή εικόνα των πανεπιστημιακών χωρών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης χρήσης ναρκωτικών, εντός και πέριξ των ΑΕΙ, το πόρισμα προτείνει την εισαγωγή μαθημάτων και μεταπτυχιακών σπουδών για τις εξαρτήσεις σε μια σειρά σχολές, λες και έτσι θα λύσουμε το πρόβλημα.

Η ακόμα πιο ρηξικέλευθη πρόταση όμως για το θέμα είναι να υπάρξει …αποδιάρθρωση της αγοράς των ναρκωτικών γύρω από τα πανεπιστήμια. Δηλαδή φέξε μου και γλίστρησα…

Η άλλη …ριζοσπαστική πρόταση για την αντιμετώπιση της βίας είναι η δημιουργία «φόρουμ σε κάθε πανεπιστήμιο, που θα συνεδριάζει τακτικά ή έκτακτα και στο οποίο θα συμμετέχουν φοιτητές, διοικητικό και άλλο προσωπικό και καθηγητές, εκπρόσωποι συλλόγων του ΑΕΙ, ομάδων και παρατάξεων. Εκεί θα συζητείται η κατάσταση στα πανεπιστήμια, τα προβλήματα και η δημοκρατική λειτουργία των πανεπιστημίων». Τουτέστιν άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Προφανώς το καθεστώς ανομίας εντός κι εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας,έχει βαθιές ρίζες και συνδέεται με τη γενικότερη κουλτούρα μας απέναντι στα δημόσια αγαθά. Αλλά εξίσου σαφές είναι ότι αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή, εν ονόματι ενός κακώς εννοούμενου ασύλου,η άρνηση για οποιαδήποτε μέτρα προστασίας.

Προτιμούν ορισμένοι τα πανεπιστήμια χώρου πολιτικού χουλιγκανισμού, ανεξέλεγκτης βίας και ασύλου περιθωριακών ομάδων, παρά κέντρα παιδείας και πολιτικού πολιτισμού. Για αυτό και συζητάμε επί χρόνια το θέμα, φτιάχνουμε πορίσματα -ευχολόγια και τα αφήνουμε να βουλιάζουν στην παρακμή.

Κατά τ’ άλλα η πρώτη προτεραιότητα της αριστερής μας κυβέρνησης είναι πως θα αποκτήσει η νέα γενιά τα απαραίτητα εφόδια για να διεκδικήσει το μέλλον της…