Καθολική και ισότιμη κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού από ένα δημόσιο ανθρωποκεντρικό, διαφανές, αποτελεσματικό και οικονομικά βιώσιμο σύστημα υγείας, που θα παρέχει αξιόπιστη φροντίδα, χωρίς δυσβάστακτη οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, ορματίζεται ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε κατά την παρέμβασή του στο συνέδριο του Economist.

Ο κ. Ξανθός τόνισε ότι «είναι πολύ σημαντικό, ότι οι διαπραγματεύσεις με τους “θεσμούς” για τα θέματα του υπουργείου Υγείας, έχουν οδηγήσει σε δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις που έχουν στόχο την καθολική-ισότιμη-αποτελεσματική φροντίδα των πολιτών και ταυτόχρονα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του Συστήματος Υγείας» και πρόσθεσε ότι «πως χωρίς σοβαρές μεταρρυθμιστικές τομές, με κοινωνικό πρόσημο, δεν μπορεί να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ΕΣΥ και η ανταποκρισιμότητά του στις αυξανόμενες υγειονομικές ανάγκες των ανθρώπων».

Για μια ακόμη φορά ο υπουργός Υγείας υπεραμύνθηκε του δημόσιου Συστήματος Υγείας, ως λύση στην ασυμμετρία υγειονομικών αναγκών και πόρων «με στροφή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με έμφαση στις πολιτικές πρόληψης και δημόσιας Υγείας, με σύγχρονη και διαφανή διακυβέρνηση του Συστήματος, με έλεγχο της ζήτησης εξετάσεων, φαρμάκων και λοιπών παροχών υγείας, με αξιολόγηση των δομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών, με συνέργεια των πόρων του κρατικού προϋπολογισμού και της κοινωνικής ασφάλισης».

Αναφερόμενος στην φαρμακευτική πολιτική, ο Ανδρέας Ξανθός τόνισε την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ορθολογικής διαχείρισης των φαρμάκων, μια νέα εθνική φαρμακευτική πολιτική, που θα διασφαλίζει την πρόσβαση των ασθενών, τόσο σε φθηνά και αξιόπιστα φάρμακα, όσο και στη φαρμακευτική καινοτομία, που τεκμηριωμένα έχει θεραπευτική προστιθέμενη αξία.

Τέλος, αφού αναφέρθηκε στα μέχρι τώρα πεπραγμένα της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας στον τομέα του φαρμάκου, ο κ. Ξανθός μίλησε και για όσα έχουν δρομολογηθεί να γίνουν το προσεχές διάστημα.

Σε αυτά περιλαμβάνονται:
– Η θεσμοθέτηση της Επιτροπής Αξιολόγησης Τεχνολογίας Υγείας (ΗΤΑ) για την αξιολόγηση των νέων φαρμάκων, που σύμφωνα με τον ίδιο είναι απαραίτητο να αναμορφωθεί όλο το πλαίσιο που αφορά την πρώιμη πρόσβαση, τις έκτακτες εισαγωγές και τα εκτός ενδείξεων φάρμακα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η αναγκαία ευελιξία του συστήματος και η εξατομικευμένη πρόσβαση ασθενών σε πραγματικά αποτελεσματικές θεραπείες, με βάση την επιστημονική τεκμηρίωση, τα επιδημιολογικά δεδομένα της χώρας και τα διεθνώς ισχύοντα.
– Η δικαιότερη κατανομή της υπέρβασης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης (clawback).
– Η τροποποίηση του δελτίου τιμών των φαρμάκων, για την άρση των σημερινών στρεβλώσεων.
– Ο νέος τρόπος υπολογισμού της ασφαλιστικής τιμής, με στόχο τη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης του ασθενή.
– Η διευθέτηση του τοπίου της συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης και των ιατρικών συνεδρίων.
– Η δημοσιοποίηση των στοιχείων από τη συνεργασία φαρμακευτικών εταιρειών με επιστημονικές ιατρικές εταιρείες και γιατρούς.