Ηταν Δεκέμβριος του 1991 όταν ο Μιχάλης Σάλλας μιλώντας σε στενούς συνεργάτες του στον ημιώροφο του κτιρίου της τότε Εμπορικής Τράπεζας στη γωνία Σταδίου και Κοραή, όπου στεγαζόταν η άρτι αποκρατικοποιηθείσα Τράπεζα Πειραιώς, τους έλεγε: «Να ξέρετε ότι δεν έχουμε να διανύσουμε κατοστάρι, αλλά μπαίνουμε στη δουλειά για να κάνουμε έναν αναπτυξιακό μαραθώνιο, να συμβάλουμε και να γράψουμε τη δική μας ιστορία στην εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας».
Νέο περιβάλλον


Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, την περασμένη Τετάρτη, λίγα οικοδομικά τετράγωνα πιο πέρα, στον έκτο όροφο του κτιρίου του Μετοχικού Ταμείου Στρατού όπου βρίσκονται σήμερα τα κεντρικά γραφεία της Πειραιώς, ο κ. Σάλλας, παραδίδοντας τη σκυτάλη της διοίκησης του μεγαλύτερου πλέον τραπεζικού ομίλου της χώρας, έλεγε απευθυνόμενος στο διοικητικό συμβούλιο, στο οποίο μόλις είχε ανακοινώσει την παραίτησή του: «Μετά τη νέα ανακεφαλαιοποίηση διαμορφώνεται ένα νέο εταιρικό και οικονομικό περιβάλλον για το τραπεζικό σύστημα και την Τράπεζα Πειραιώς στο οποίο χρειάζεται η εμπειρία των παλαιών στελεχών αλλά κυρίως οι δυνάμεις των νέων ανθρώπων οι οποίοι θα οδηγήσουν την τράπεζα στη νέα εποχή».
Πράγματι οι όροι του τραπεζικού παιχνιδιού έχουν πλέον αλλάξει. Η εποχή της ανάπτυξης και της επέκτασης των ελληνικών τραπεζών, στην οποία ο κ. Σάλλας πρωταγωνίστησε, έχει παρέλθει. Η τραπεζική σήμερα στην Ελλάδα, όπως λένε όσοι γνωρίζουν καλά τον χώρο, «απέχει πολύ από τη φιλοσοφία τού «κάνω μπίζνες και βγάζω λεφτά»». Περιορίζεται στη διαχείριση των «κακών» δανείων και άλλων προβληματικών στοιχείων των τραπεζικών ισολογισμών.
Για τον κ. Σάλλα πάντως ο «αναπτυξιακός μαραθώνιος» ολοκληρώθηκε με τον πιο επιτυχή τρόπο. Το όραμα που περιέγραφε το 1991 στους στενούς συνεργάτες του στον ημιώροφο της Κοραή, όπου μοιραζόταν το ίδιο γραφείο με τον γενικό διευθυντή επειδή ο χώρος ήταν μικρός και η τράπεζα χρεοκοπημένη, είχε πραγματοποιηθεί. Τότε η Τράπεζα Πειραιώς είχε μερίδιο μόλις 0,15% στη συνολική τραπεζική πίτα, 10 καταστήματα, 200 εργαζομένους και σύνολο ενεργητικού μόλις 25 δισ. δρχ. (73 εκατ. ευρώ).
Σε αυτό το «μαγαζί» και σε μια τραπεζική αγορά που ήταν κρατική σε ποσοστό πάνω από 70%, με τις δύο μεγάλες τράπεζες του Δημοσίου Εθνική και Εμπορική να κυριαρχούν, επέλεξε να επενδύσει ο κ. Σάλλας. Τότε όμως είχε μόλις αρχίσει η απελευθέρωση και ο εξευρωπαϊσμός του τραπεζικού συστήματος. Βλέποντας μακριά και έχοντας όραμα, κατάφερε να πείσει μια ομάδα ελλήνων επιχειρηματιών, τότε νέων και φερέλπιδων, που είχαν αρχίσει να διακρίνονται σε διάφορους κλάδους, όπως οι Θόδωρος Βασιλάκης, Γιάννης Φουρλής, Νίκος Δασκαλαντωνάκης, Παναγιώτης Μπήτρος και Παναγιώτης Ηλιάδης, να εξαγοράσουν τον Δεκέμβριο του 1991 την Τράπεζα Πειραιώς, θυγατρική της Εμπορικής Τράπεζας. Ηταν η πρώτη ιδιωτικοποίηση της τότε κυβέρνησης του Κώστα Μητσοτάκη.
Σήμερα η Τράπεζα Πειραιώς έχει τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς με ποσοστό 30% στα δάνεια και 27% στις καταθέσεις, διαθέτει δίκτυο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό 980 καταστημάτων, απασχολεί πάνω από 19.250 εργαζομένους και έχει ενεργητικό 87 δισ. ευρώ. Δηλαδή, ο κ. Σάλλας μεγάλωσε την τράπεζα πάνω από χίλιες εκατό φορές και δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας για 19.000 ανθρώπους. Αναμφισβήτητα πρόκειται για εντυπωσιακό έργο.
Συνεχής επέκταση


Η πορεία της επέκτασης πέρασε από διάφορα στάδια. Το 1997 και αφού είχε προστεθεί ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος της Χαλυβουργικής στην ομάδα των επιχειρηματιών που συνεργάζονται με τον κ. Σάλλα εξαγοράζονται η Chase Manhattan και η Credit Lyonnais, δύο τράπεζες με πολύ μικρή παρουσία, που αποχωρούν από την εγχώρια αγορά. Το 1998 κάνει πάλι πρωτιά ιδιωτικοποίησης για την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη εξαγοράζοντας την Τράπεζα Μακεδονίας – Θράκης. Το 1998 εξαγοράζει τη NatWest, η οποία επίσης αποχωρεί από την Ελλάδα και ξεκινάει τη διαδικασία για την απορρόφηση της XiosBank, επιτυγχάνοντας έτσι την παρουσία της οικογένειας του Θόδωρου Βαρδινογιάννη στον Ομιλο της Πειραιώς.
Το 2002 εξαγοράζει την επενδυτική τράπεζα ΕΤΒΑ η οποία ιδιωτικοποιείται. Ακολουθεί η επέκταση στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Σερβία, στην Αίγυπτο και στην Κύπρο, που έρχονται να προστεθούν στις δραστηριότητες εξωτερικού σε Βουλγαρία, Αλβανία, Ρουμανία και Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’90.
Το μεγάλωμα της τράπεζας δεν σταματάει στα χρόνια της κρίσης. Εχοντας συμμετάσχει σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις τραπεζών, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς, το 2012 ο κ. Σάλλας αποκτά το υγιές κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας και εξαγοράζει από τους Γάλλους της Societe Generale τη Γενική Τράπεζα, ενώ το 2013 εξαγοράζει τη Millennium Bank από την πορτογαλική BCP και τις δραστηριότητες των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα δημιουργώντας τον μεγαλύτερο τραπεζικό όμιλο της χώρας.
Αν ρωτήσεις τους συνεργάτες του κ. Σάλλα για το μυστικό της επιτυχίας αυτής, η απάντηση είναι ότι «εκτός από οραματιστής, είναι οξυδερκής, εργασιομανής και πάνω απ’ όλα πολύ ικανός μάνατζερ που βάζει απλούς και κατανοητούς στόχους στα στελέχη του». Στενοί συνεργάτες του, που βρίσκονται χρόνια πλάι του, αναφέρουν την ιδιαίτερη ικανότητά του στο «να εμπνέει τους ανθρώπους γύρω του, να τους δίνει κίνητρο να εργαστούν σκληρότερα και να τους δένει σε μια ισχυρή ομάδα», στοιχείο που θεωρείται εξαιρετικά σημαντικό για έναν μάνατζερ. «Κοντές μπαλιές και γρήγορες» είναι το μότο του, αναφέρουν οι ίδιοι. Εξίσου σημαντική είναι η στενή παρακολούθηση των στόχων που θέτει. «Είναι συνεχώς πάνω από κάθε πρότζεκτ παρακολουθώντας αδιαλείπτως την εξέλιξή του, ακόμη και Σαββατοκύριακα» αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Αλλωστε ήταν τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας όταν επιβλήθηκαν τα capital controls και το «κούρεμα» καταθέσεων στην Κύπρο και ο κ. Σάλλας από το δωμάτιο του ξενοδοχείου στο Λονδίνο όπου βρισκόταν για το τριήμερο κινητοποίησε και συντόνισε τα στελέχη της τράπεζας για να καταθέσουν με το άνοιγμα της αγοράς την Τρίτη προσφορά για την απόκτηση των δραστηριοτήτων των κυπριακών τραπεζών (Τράπεζας Κύπρου, Λαϊκής και Ελληνικής) στην Ελλάδα. Η αποφασιστικότητα, η ταχύτητα αντίδρασης και η πληρότητα της πρότασης είχαν εκπλήξει τα στελέχη της τρόικας σε Αθήνα και Βρυξέλλες και είχαν συμβάλει στο να προστατευθούν οι καταθέτες των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα και να διασφαλιστεί η σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
«Παντρεύει» ισολογισμούς


Πάντως, μέσα από αυτές τις επιθετικές κινήσεις στη διάρκεια της κρίσης ο κ. Σάλλας κατόρθωσε να καλύψει σε μεγάλο βαθμό τις ζημιές που είχε υποστεί η Πειραιώς από το PSI. Καθηγητής Οικονομετρίας με διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, διαθέτει ιδιαίτερη ικανότητα με τους αριθμούς. «Μπορεί να παντρεύει ισολογισμούς και να δει την υπεραξία που δημιουργείται από τη συγχώνευση δύο εταιρειών με μια ματιά, χωρίς χαρτί και μολύβι» αναφέρουν πηγές της αγοράς.
Ο κ. Σάλλας με την επέκταση της τράπεζας δεν έβαλε τη σφραγίδα του μόνο στις τραπεζικές εξελίξεις της χώρας. Παράλληλα με την ανάπτυξη των εργασιών και την υιοθέτηση καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών στήριξε την ελληνική επιχειρηματικότητα και μέσω αυτής την αναπτυξιακή πορεία και πρόοδο της χώρας στα 25 χρόνια που ήταν στο τιμόνι της Πειραιώς.

ΣΤΑΘΜΟΙ
Βλέποντας μακριά και έχοντας όραμα, κατάφερε να πείσει μια ομάδα ελλήνων επιχειρηματιών, τότε νέων και φερέλπιδων, να εξαγοράσουν τον Δεκέμβριο του 1991 την Τράπεζα Πειραιώς, θυγατρική της Εμπορικής Τράπεζας.

Σήμερα η Τράπεζα Πειραιώς έχει τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς με ποσοστό 30% στα δάνεια και 27% στις καταθέσεις, διαθέτει δίκτυο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό 980 καταστημάτων, απασχολεί πάνω από 19.250 εργαζομένους και έχει ενεργητικό 87 δισ. ευρώ.

Το 2012 αποκτά το υγιές κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας και εξαγοράζει από τους Γάλλους της Societe Generale τη Γενική Τράπεζα, ενώ το 2013 εξαγοράζει τη Millennium Bank από την πορτογαλική BCP και τις δραστηριότητες των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα.

Μέσα από αυτές τις επιθετικές κινήσεις στη διάρκεια της κρίσης ο κ. Σάλλας κατόρθωσε να καλύψει σε μεγάλο βαθμό τις ζημιές που είχε υποστεί η Πειραιώς από το PSI.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ