Τελικά η μεγαλύτερη τέχνη του ταλαντούχου κ. Τσίπρα είναι οι μεταμορφώσεις. Μεταμορφώνει με μοναδική ευκολία το μαύρο σε άσπρο, «πουλάει» τη μεγαλύτερη γκάφα ως σημαντική επιτυχία ενώ ο ίδιος, ανάλογα με την περίσταση, είναι πότε Τσαβιστής και αριστερός ριζοσπάστης και πότε υποστηρικτής των ιδιωτικοποιήσεων και της ελεύθερης οικονομίας.
Στη συνέντευξή του στον Αλ. Παπαχελά έφτασε να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει πιο αριστερό και προοδευτικό αυτή τη στιγμή στη χώρα από μια ιδιωτικοποίηση που θα δώσει νέες θέσεις εργασίας.
Οταν λίγους μήνες πριν πολέμησε με μανία κάθε σκέψη ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας παρουσιάζοντας ως κύριο μοχλό ανάπτυξης το Δημόσιο.
Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πούλησε προς 45 εκατ. ευρώ την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ενώ όταν ήταν αντιπολίτευση έβρισκε πολύ λίγα τα 300 εκατ. που συζητούνταν ως τίμημα πώλησης της εταιρείας από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Παράλληλα, εμφανίζεται τώρα ως υπόδειγμα ρεαλισμού και πραγματισμού όταν έως χθες ήταν ένας αιθεροβάμων που ήθελε να συγκρουστεί με τη «Μαντάμ Μέρκελ» για να την αναγκάσει σε υποχώρηση και να σπρώξει τις διεθνείς αγορές να χορέψουν στον ρυθμό των συριζαίικων νταουλιών!
Το νέο αφήγημα του κ. Τσίπρα είναι ότι με τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ –κακέκτυπο των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά –τα συμφέροντα του ανίσχυρου πολίτη θωρακίζονται, ότι όλα λίγο-πολύ στη χώρα βαίνουν καλώς και οσονούπω η οικονομία θα αρχίσει να καλπάζει!
Το χειρότερο είναι ότι όχι μόνο δεν ζητεί συγγνώμη για το καταστροφικό δημοψήφισμα, αλλά επιστρατεύοντας διάφορες αριθμητικές αλχημείες θέλει να πείσει ότι η κυβέρνησή του εξοικονόμησε –λέει –20 δισ. ευρώ και δημιούργησε καλύτερες προσδοκίες για τους λιγότερο προνομιούχους πολίτες!
Γνωρίζει πολύ καλά ωστόσο ο Πρωθυπουργός ότι εάν είχε στηρίξει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και είχε επιτρέψει στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου να κλείσει την πέμπτη αξιολόγηση με βάση το e-mail Χαρδούβελη, η χώρα θα είχε βγει σήμερα στις αγορές και στην αλματώδη ανάπτυξη, θα είχε αποφύγει δύο ακόμη χρόνια ύφεσης (2015-2016), την τριετή (ως το 2018) φοροκαταιγίδα, αλλά και τον λογαριασμό της ντροπής των 100 περίπου δισ. ευρώ που φόρτωσε στη χώρα η παλαβή διαπραγμάτευση Βαρουφάκη – Τσίπρα.
Δυστυχώς για όλους μας η πραγματικότητα στη χώρα παραμένει ζοφερή. Με τους μισθωτούς και χαμηλοσυνταξιούχους να πληρώνουν –κυρίως –τους συνεχώς αυξανόμενους φόρους, την ανεργία να συνεχίζει σε ύψη ρεκόρ, ενώ η επιστροφή στην ανάπτυξη να εξακολουθεί να είναι μία μακρινή ψευδαίσθηση.
Και η πραγματικότητα –ό,τι κι αν λέει ο κ. Τσίπρας –είναι ξεροκέφαλη.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ