Στους δρόμους απειλούν να κατεβάσουν τους εργαζομένους τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα της Γαλλίας. Τόσο το CGT όσο και το CFDT απορρίπτουν το προσχέδιο νόμου για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων που φέρει την υπογραφή της νέας υπουργού Εργασίας της κυβέρνησης Βαλς, Μιριάμ Ελ Κομρί. Το απορρίπτουν, ωστόσο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, όπως σημειώνεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Le Figaro»!
Για το πιο «σκληροπυρηνικό» συνδικάτο, το κάποτε επηρεαζόμενο από το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας CGT, το προσχέδιο της Ελ Κομρί δεν είναι τίποτε περισσότερο από «ένα ευεργέτημα για τη Medef», για τη μεγαλύτερη εργοδοτική Ένωση δηλαδή (αντίστοιχη του ελληνικού ΣΕΒ). Διότι «δίνει στην εργοδοσία την απόλυτη ελευθερία διαχείρισης του εργατικού δυναμικού που απασχολεί», γι’ αυτό και «αν υιοθετηθεί θα σηματοδοτήσει ένα ιστορικό πισωγύρισμα σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των μισθωτών».
Ο γενικός γραμματέας του CGT Πιερ Μαρτινές μιλώντας την Παρασκευή στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι το σχέδιο μεταρρύθμισης της εργασίας ευνοεί προκλητικά τα οικονομικά συμφέροντα της εργοδοσίας και των μετόχων των επιχειρήσεων, καθιστά το 35ωρο παρωχημένο, θέτει υπό αμφισβήτηση τις εγγυήσεις που καθορίζει ο νόμος που διέπει τις συλλογικές συμβάσεις, καθιερώνει εκβιαστικές ψηφοφορίες στις επιχειρήσεις για την αποδοχή μέτρων που πλήττουν τους εργαζομένους, καθιερώνει τις απολύσεις δίχως αφορμή και νομιμοποιεί τις λεγόμενες «οικονομικές απολύσεις», καθιερώνει για τον εργοδότη το δικαίωμα να καθορίζει αποκλειστικά αυτός τις ημέρες παύσης ενός εργαζομένου που υποπίπτει σε κάποιο παράπτωμα.
«Στόχος της νομοθετικής πρωτοβουλίας της υπουργού είναι να καθιερώσει έναν μισθωτό χαμηλού κόστους, εξ ου και το ζωηρό χειροκρότημα της Medef», εκτιμά ο Μαρτινές.
Από πλευρά του ο Λοράν Μπερζέ, γενικός γραμματέας του μετριοπαθέστερου CFDT που, αν και εντάσσει τη δράση του στο πλαίσιο της πάλης των τάξεων τοποθετείται στο χώρο του «δημοκρατικού σοσιαλισμού», θεωρεί ότι το προσχέδιο νόμου που δημοσιοποίησε η Ελ Κομρί πάσχει από μια «μεγάλη ανισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας». Διότι η ίδια η μαροκινής καταγωγής υπουργός έχει δηλώσει ότι στόχος της είναι η περίφημη «flexicurity», η παροχή δηλαδή μεγαλύτερης ελευθερίας δράσης στις επιχειρήσεις διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ασφάλεια των εργαζομένων.
Σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Le Monde» ο Μπερζέ καταλογίζει στις προτάσεις Ελ Κομρί ότι «δίνουν λάθος απαντήσεις στις απαιτήσεις των εργοδοτών» και ότι «αντιμετωπίζουν δογματικά την έννοια της εργασιακής ευελιξίας».
Ο Μπερζέ διευκρίνισε ότι το CFDT δεν διαφωνεί με τη χαλάρωση του 35ωρου και με τις ψηφοφορίες στις επιχειρήσεις που δίνουν λόγο στους εργαζομένους. Εκφράζει όμως την έντονη διαφωνία του με το νέο ορισμό που δίνει η κυβέρνηση στην έννοια της «οικονομικής απόλυσης».
«Το προσχέδιο ξεκινά από την παραδοχή ότι η δυσκολία και το υψηλό κόστος απόλυσης των εργαζομένων αποτελεί τροχοπέδη για τις προσλήψεις. Πρόκειται για μια ηλίθια άποψη. Η κυβέρνηση υποχώρησε στον πανικό και στις πιο γελοίες ιδέες περί φιλελευθερισμού της εργοδοσίας», υποστηρίζει ο γάλλος συνδικαλιστής.
Το προσχέδιο για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων της Μιριάμ Ελ Κομρί έχει πάντως κατατεθεί για γνωμοδότηση στο γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο Λοράν Μπερζέ θεωρεί ότι απαιτούνται να γίνουν σημαντικές διορθώσεις στο κείμενο. Και καλεί σε άλλα συνδικάτα σε αγωνιστική εγρήγορση για κοινή δράση, αν χρειαστεί.
Είναι προφανές ότι, έστω και για διαφορετικούς λόγους, ο ηγέτης του δεύτερου σε δύναμη και επιρροή εργατικού συνδικάτου στη Γαλλία μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη του πρώτου, CGT. Όπως άλλωστε και του τρίτου, της επίσης εμφορούμενης από ριζοσπαστικές ιδέες Εργατικής Δύναμης (FO).