Παράθυρο…
  • Πολλή κουβέντα γίνεται για εκλογές και πολλές ημερομηνίες ακούγονται τελευταία. Βεβαίως κανένας δεν ξέρει τι έχει στο μυαλό του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και πολλά θα εξαρτηθούν από τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, αν θα ξεκαθαρίσουν τις διαφορές τους ή όχι σε συνέδριο, αν θα προλάβει να φτιάξει νέο κόμμα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κ.τ.λ. κ.τ.λ.
  • Σε κάθε περίπτωση το «παράθυρο» είναι δεδομένο: το νωρίτερο που μπορεί να γίνουν είναι η 13η Σεπτεμβρίου, καθώς απαιτούνται τρεις εβδομάδες από την προκήρυξη, και το αργότερο η 25η Οκτωβρίου.
  • Διότι, όπως προβλέπεται στο νέο Μνημόνιο, ειδικά για εφέτος, εφόσον τα εκκαθαριστικά ΕΝΦΙΑ εκδοθούν ως και τις 26 Οκτωβρίου, η πληρωμή της 1ης δόσης θα πρέπει να καταβληθεί ως τις 30 Οκτωβρίου.
  • Με δεδομένο ότι κανένας δεν θέλει να πάνε οι πολίτες στις κάλπες με τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ στα χέρια, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μπορεί ως τότε να καθυστερήσει την αποστολή των εκκαθαριστικών.
Το πρόβλημα…
  • Το θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους συνεχίζει να απασχολεί κορυφαίους οικονομολόγους και αναλυτές ξένων τραπεζών.
  • Για την Barclays πάντως το μοναδικό στο οποίο συμφωνούν Ελλάδα και Γερμανία είναι το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος τους χαρακτηρίζεται με μία μόνο λέξη: παράλογο.
  • Το μέσο ευρωπαϊκό χρέος ανέρχεται π.χ. στο φυσιολογικό επίπεδο του 95% του ΑΕΠ, ενώ την ίδια ώρα το χρέος της Γερμανίας έχει υποχωρήσει στο 75% του ΑΕΠ και της Ελλάδας έχει εκτιναχθεί στο 180% του ΑΕΠ.
…και ο παραλογισμός
  • Ετσι, όπως λέγεται, το πρόβλημα έγκειται στο ότι η αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης μεταξύ δύο χωρών που έχουν τις λιγότερο λογικές απόψεις.
  • Από τη μία, οι Γερμανοί αποπληρώνουν εύκολα τα χρέη τους και δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί οι «τεμπέληδες» Ελληνες δεν κάνουν το ίδιο.
  • Από την άλλη, σημειώνει η Barclays, οι Ελληνες πιστεύουν ότι το χρέος αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη, καθιστώντας έτσι δύσκολη την αποπληρωμή του, και επίσης δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς δεν το καταλαβαίνει αυτό η Γερμανία.
Εκτιμήσεις
  • Και μια και μιλάμε για το χρέος, το βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών (NIESR) σημείωσε πρόσφατα ότι θα πρέπει να γίνει ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κατά περίπου 100 δισ. ευρώ.
  • Αλλά και ο Βίλεμ Μπούιτερ, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup και νονός του όρου «Grexit», υπολόγισε πως απαιτείται μια ελάφρυνση 110 δισ. δολαρίων ή 60% του ελληνικού ΑΕΠ για να περιοριστεί ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ στο 120% ως το 2022.
  • Σημείωσε ωστόσο πως αμφιβάλλει ότι κάτι τέτοιο θα είναι πολιτικά αποδεκτό, τουλάχιστον με βάση τα σημερινά δεδομένα και τη στάση του Βόλφ-γκανγκ Σόιμπλε.
Αποεπένδυση
  • Μέσα στον Αύγουστο καλούνται κυβέρνηση, Τράπεζα της Ελλάδος και τράπεζες να καταστρώσουν τον στρατηγικό τους σχεδιασμό για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο.
  • Στόχος όλων των πλευρών είναι να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων μέσα στο 2015. Και αυτό προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, αναθεώρηση των business plans των τεσσάρων συστημικών τραπεζών με βάση τα νέα δεδομένα.
  • Ετσι μέχρι τέλους του μήνα οι διοικήσεις των τραπεζών καλούνται να επεξεργαστούν τα σχέδιά τους για τις θυγατρικές εντός και εκτός συνόρων. Προτεραιότητα παίρνουν οι θυγατρικές στα Βαλκάνια, όπου το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται εξελίξεις.
  • Η έκταση και η ένταση της αποεπένδυσης των τραπεζών από τη ΝΑ Ευρώπη εν πολλοίς θα κριθούν από το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών που θα κληθούν να καλύψουν οι μητρικές. Κυριακή κοντή γιορτή…
Το ταξίδι…
  • Καθυστερημένο αλλά καλό και κυρίως διευκρινιστικό των συσχετισμών μεταξύ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του ηγέτη της Αριστερής Πλατφόρμας και πρώην υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνη.
  • Σημείο καμπής στις σχέσεις των δύο ανδρών ήταν το ταξίδι στη Μόσχα στις 18 Ιουνίου. Το αποτέλεσμα της επίσκεψης της ελληνικής αντιπροσωπείας οδήγησε τους δύο συντρόφους σε διαφορετικούς δρόμους, αποκλίνοντες αρχικά, και τελικά τους έφερε σε μετωπική αντιπαράθεση.
…η ψυχρολουσία…
  • Το αποτέλεσμα του ταξιδιού εκείνες τις κρίσιμες ημέρες –κατά τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση αναζητούσε βοήθεια από οπουδήποτε ήταν δυνατόν να της προσφερθεί –ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών της Αθήνας.
  • Κατ’ αρχάς ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ζήτησε από τον έλληνα πρωθυπουργό να υπογράψει συμφωνία με τους ευρωπαίους εταίρους. Ο λόγος, όπως τους εξήγησε, ήταν ότι η ρωσική οικονομία εξαιτίας της πτώσης της τιμής του πετρελαίου και του δυτικού εμπάργκο έχει υποστεί μεγάλη ζημιά και τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα είχαν υποχωρήσει σε 50 δισ. ευρώ.
  • Η ψυχρολουσία που υπέστη η ελληνική αποστολή ήταν προφανής. Τότε λοιπόν φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός διαπίστωσε πως ο δρόμος προς τη Μόσχα δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Και πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει με τους Ευρωπαίους.
…και ο χωρισμός
  • Ακολούθησαν βεβαίως το δημοψήφισμα και τέλος η συμφωνία της 12ης Ιουλίου. Τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους, όπως και οι σχέσεις του με τον κ. Λαφαζάνη.
  • Και στη μεταξύ τους αντιπαράθεση ο κ. Λαφαζάνης μιλάει για εναλλακτική πρόταση χωρίς να την περιγράφει και ο κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους πως κανένας άλλος εκτός ΕΕ δεν ήταν διατεθειμένος να βοηθήσει την Ελλάδα.
  • Στον δικό τους κώδικα ο καθένας καταλαβαίνει τι του λέει ο άλλος και του απαντά ανάλογα. Η ουσία όμως είναι πως «ο Μόσκοβος δεν ήλθε να φέρει το σεφέρι…».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ