Το Ιράν και εμείς

Μπορούμε επιτέλους να αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι. Υστερα από ένα εξάμηνο διαπραγματεύσεων, για το οποίο ο Πρωθυπουργός είπε ότι αισθάνεται και ο ίδιος υπερήφανος, η Ελλάδα μπορεί τώρα να συγκριθεί με το Ιράν! Διότι πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η τελευταία ανάλυση του έγκριτου Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, όπου γίνεται μια σύγκριση της συμφωνίας που πέτυχε η χώρα μας στις Βρυξέλλες με τη συμφωνία που πέτυχε το Ιράν για τα πυρηνικά του. Σύμφωνα με την ανάλυση αυτή, ενώ η Ελλάδα «ταπεινώθηκε άσκοπα από τους ευρωπαίους εταίρους της», το Ιράν «έλαβε μια νέα νομιμοποίηση από τους αντιπάλους του στη Δύση». Δηλαδή, με λίγα λόγια, το Ιράν τα κατάφερε καλύτερα από εμάς, σε μια σύγκριση που, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας κατατάσσει πλέον στη χορεία των τριτοκοσμικών χωρών, όπου ακόμη και εκεί δεν τα καταφέρνουμε και τόσο καλά!

Καταφέραμε όμως μια ολόκληρη χώρα, στην πιο κρίσιμη στιγμή της μεταπολιτευτικής της Ιστορίας, να καταστεί όμηρος ενός αλλοπρόσαλλου κόμματος όπου άλλοι ομνύουν στο όνομα του Λένιν, άλλοι ονειρεύονται την κατάληψη της Τράπεζας της Ελλάδος και τη σύλληψη του διοικητή της και άλλοι σχεδιάζουν ένα παράνομο παράλληλο νόμισμα με την ηλεκτρονική παραβίαση των ΑΦΜ των πολιτών. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πώς μπορούν, αλήθεια, να διεξαχθούν σοβαρές διαπραγματεύσεις για το χρέος; Καθώς μάλιστα αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι καθαρά πολιτικό. Μετά τα όσα εξωφρενικά είδαμε τις ημέρες αυτές, δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αντιληφθούμε ότι χάθηκαν έξι μήνες επειδή ο κ. Τσίπρας δεν έβρισκε το θάρρος να αντιμετωπίσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση και να προχωρήσει σε μια συμφωνία πολύ καλύτερη από αυτή που πέτυχε τελικά, μετά την κατάρρευση της οικονομίας και το κλείσιμο των τραπεζών.

Το χειρότερο όμως είναι ότι για να καλυφθεί αυτή η αδυναμία αντίδρασης, φορτώθηκε όλη η ευθύνη για το αδιέξοδο στους εταίρους μας στην προσπάθεια να εξευρεθεί ο κοινός εχθρός. Το εγχείρημα αυτό, με αποκορύφωμα το περιώνυμο δημοψήφισμα, προκάλεσε τη δικαιολογημένη μήνι των εταίρων, η οποία εκφράστηκε με το νέο και πιο επώδυνο παρά ποτέ μνημόνιο. Η Ελλάδα βρέθηκε μόνη απέναντι στους άλλους 18 της ευρωζώνης με μόνον ουσιαστικό υποστηρικτή τη Γαλλία. Σώθηκε, μάλιστα, την τελευταία στιγμή ύστερα από ένα αυστηρό τηλεφώνημα του προέδρου Ομπάμα (όπου εξήγησε τις γεωπολιτικές επιπλοκές) προς την Ανγκελα Μέρκελ, η οποία συμφώνησε μεν, αλλά κατέστησε σαφές ότι η συμφωνία θα γίνει με τους δικούς της όρους. Οπερ και εγένετο. Ενώ, όπως αποκάλυψαν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», την ιδέα για την προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ δεν είχε ο κ. Σόιμπλε, αλλά ο σλοβένος υπουργός Εξωτερικών!