Η «συντριβή» της δημοσιογραφίας

Ο Αντρέα Λούμπιτς ήταν τζιχαντιστής. Οχι, ήταν καταθλιπτικός. Επαιρνε χάπια. Δεν έπαιρνε. Τα βρήκαν στο σπίτι του. Δεν τα έπαιρνε, τα πετούσε. Η μάνα του δεν ήξερε ότι τα πετούσε. Το ήξερε, το παραδέχτηκε κλαίγοντας. ΄Η δεν έκλαιγε; Επιπλέον έχανε την όρασή του. Ούτε αυτό το γνώριζε η μάνα του. Το γνώριζε. Η εταιρεία του το γνώριζε; Ποιο; Ολα. Οτι ο πιλότος της είχε κατάθλιψη, δεν έπαιρνε τα χάπια του (ή τα έπαιρνε;), δεν έβλεπε, και τα είχε με μια κοπέλα που περιμένει το παιδί του αλλά τον είχε εγκαταλείψει. Δεν το περιμένει. Η ίδια αποκάλυψε ότι το περιμένει. Και ότι είχαν χωρίσει. Με αυτήν ή με την άλλη; Γιατί «σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες…».

Κάπως έτσι, μέσα στις δεκάδες (ανεπιβεβαίωτες) πληροφορίες χάθηκε το μέτρο, έγινε η ενημέρωση θρίλερ, με ψυχοπαθείς δολοφόνους, κακοπαθημένες αρραβωνιαστικιές, μετανιωμένες (για τα μυστικά που κρατούσαν) μάνες, βαρυπενθούντες συγγενείς στα δάκρυα των οποίων η κάμερα αναζητούσε τα ιδανικά πλάνα και με εκατοντάδες εξπέρ, από τεχνικούς αεροσκαφών μέχρι ψυχιάτρους, να μιλούν λες και ήταν εκείνοι οι ειδικοί που είχαν ελέγξει το αεροπλάνο, οι επιστημονικές αυθεντίες που κατείχαν τους κωδικούς των συμπεριφορών του παράφρονα συγκυβερνήτη.

Η αεροπορική τραγωδία μονοπώλησε το ενδιαφέρον στα τηλεοπτικά δίκτυα, όπως ήταν αναμενόμενο. Εκείνο που εκπλήσσει είναι ότι ακόμη και οι ειδησεογραφικοί κολοσσοί προκειμένου να μη μείνουν πίσω στον αγώνα της πληροφόρησης (σε μια υπόθεση περιπεπλεγμένη και ομιχλώδη, που απαιτούσε τεράστια προσοχή και ψυχραιμία) έπεσαν στην παγίδα της παραπληροφόρησης, του λαϊκισμού, της υπερβολής. Μεταδίδοντας ρεπορτάζ που ακολούθως διέψευδαν, ξεχνώντας τους κώδικες της σωστής ενημέρωσης που θέλουν να έχεις διασταυρώσει την είδηση προτού την ανακοινώσεις (ορισμένες φωτογραφίες του Λούμπιτς που εμφανίστηκαν στα δελτία ειδήσεων αποδείχτηκε ότι απεικόνιζαν άλλον!), στοχοποιώντας εκείνους που αγωνίζονται με τις ψυχικές ασθένειες (χαρακτηριστική η επιστολή κλινικής ψυχολόγου στην «Guardian» διά της οποίας ζητούσε «μην κατηγορείτε την κατάθλιψη για την τραγωδία»), μετατρέποντας το συμβάν σε σαπουνόπερα. Τελικά στις πλαγιές των Αλπεων μαζί με την αξιοπιστία της Germanwings τραυματίστηκε και η αξιοπιστία της δημοσιογραφίας.