Με αφορμή την επίσπευση της προεδρικής εκλογής θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο.
Δυο τύποι, λέει, περπατούν στη ζούγκλα και ξαφνικά βλέπουν μπροστά τους ένα λιοντάρι. Ορμάει το λιοντάρι, αρχίζουν κι αυτοί να τρέχουν για να σωθούν.
Κάποια στιγμή ο ένας κοντοστέκεται και βγάζει από την τσάντα του ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια.
–Τρελός είσαι; του λέει ο άλλος. Νομίζεις ότι με τα αθλητικά θα τρέξεις πιο γρήγορα από το λιοντάρι;
–Οχι, απαντάει αυτός. Αλλά θα τρέξω πιο γρήγορα από σένα!..
Σας αφήνω να κάνετε μόνοι σας τον συνειρμό και να βρείτε τις αντιστοιχίες.
Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση κατάφερε αυτό που λογικά τη συμφέρει: θα πάει σε εκλογή Προέδρου και ενδεχομένως βουλευτικές εκλογές με όλα τα θέματα ανοιχτά.
Αν βγάλει Πρόεδρο, κέρδισε ενάμιση χρόνο καθαρό πολιτικό χρόνο –και γι’ αυτό είναι πολλαπλώς ανόητοι όσοι θεωρούν ότι ο Σαμαράς έριξε τη ζαριά για να συμφωνήσει σε… αλλαγή Πρωθυπουργού και ημερομηνία εκλογών.
Αν δεν βγάλει Πρόεδρο, θα πάει σε εκλογές μέσα σε ένα κλίμα που ούτε ψύλλος στον κόρφο του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι τέτοιο μπορεί όχι μόνο να αναχαιτίσει τη δυναμική του και να ενταφιάσει την προσδοκία της αυτοδυναμίας, αλλά ακόμη και να θέσει σε αμφισβήτηση την πρωτιά.
Εκλογές χωρίς συμφωνία εξόδου από το Μνημόνιο αποκτούν αντικείμενο τη συμφωνία εξόδου από το Μνημόνιο.
Αλλά ακόμη κι αν χάσει τις εκλογές, πάλι η συγκυβέρνηση δεν θα κάτσει να κλάψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί αυτός να γλιτώσει από το λιοντάρι, αφού θα έχουν εξαντληθεί όλα τα χρονικά περιθώρια και δεν θα υπάρχει στο ταμείο ούτε πενηνταράκι για φιλοδώρημα.
Εδώ σε θέλω, κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Κι από τώρα ακούω το γέλιο του Σόιμπλε.
Ολα καλώς καμωμένα λοιπόν; Οχι. Διότι κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει πως μέσα σε αυτό το νταραβέρι η χώρα δεν θα κλατάρει. Ακόμη και από απλό ατύχημα.
Ακριβώς όπως ουδείς μπορεί να διασφαλίσει ότι η διαπραγματευτική θέση της χώρας θα είναι καλύτερη ύστερα από εκλογές. Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι, εξαρτάται από το αποτέλεσμα.
Και τότε να δω τι θα κάνει ο κάβουρας υπηρεσίας!..
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
