Σε έναν μήνα από σήμερα θα ανοίξουν οι κάλπες των ευρωεκλογών. Με τα τεράστια ερωτήματα που έχουν προκύψει για το μέλλον και την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της έχει πλέον εξαντλήσει τις δυνατότητές του, θα περίμενε κανείς ότι θα είχε ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το τι είδους Ευρώπη και τι είδους Ευρωκοινοβούλιο θέλουμε την επόμενη πενταετία. Αντί λοιπόν να γίνει αυτή η συζήτηση, βλέπουμε να γιγαντώνεται παντού ο ευρωσκεπτικισμός και στη μεν Γαλλία η Μαρίν Λεπέν, που προβλέπεται να καταλάβει την πρώτη θέση, υπόσχεται ότι θα ζητήσει αμέσως μετά τη νίκη της τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την αποχώρηση της χώρας της από την ΕΕ, στη δε Βρετανία ο ακροδεξιός Νάιτζελ Φάρατζ, που πιθανότατα θα βρεθεί στη δεύτερη θέση πίσω από τους Εργατικούς, θα πιέσει και αυτός για την έξοδο της Βρετανίας. Αν όμως κυριαρχήσουν τελικά οι απόψεις αυτές, ελλείψει άλλων συγκεκριμένων προτάσεων, τότε δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ποια θα είναι η τύχη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Για να μη μιλήσουμε φυσικά για τα συμβαίνοντα στη δική μας χώρα, όπου η φαεινή ιδέα για τη σταυροδοσία μετέτρεψε την όλη ιστορία σε έναν αγώνα για την άγρα ψήφων με άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με τα ευρωπαϊκά πράγματα. Ετσι, αφού ζήσαμε το θρίλερ για το αν θα κατεβεί ή όχι ο Λάκης Λαζόπουλος, τώρα με εθνική υπερηφάνεια διαπιστώνουμε ότι ο αειθαλής Μανώλης Γλέζος, αν εκλεγεί, επειδή θα είναι ο γηραιότερος ευρωβουλευτής, θα προεδρεύσει της πρώτης συνεδρίασης του νέου Ευρωκοινοβουλίου, όπου θα θέσει το περιώνυμο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Θα συμβάλει λοιπόν και αυτός με τον τρόπο του στην προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας. Οπως συνέβαλαν και οι απίστευτα επιπόλαιες και εθνικά επιζήμιες ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ στην ενίσχυση του ρόλου του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, στην προσπάθειά του να κατεβάσει ένα εθνικιστικό μειονοτικό ψηφοδέλτιο, με τον κίνδυνο να καταστεί η Θράκη μια περιοχή αμφισβητούμενης εθνικής κυριαρχίας. Και όλα αυτά εν όψει των ευρωεκλογών, όπου ως τώρα δεν έχει γίνει καμία απολύτως νύξη για τα ευρωπαϊκά ζητήματα.
Πέρα από τους καβγάδες μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, ποιος έλληνας πολιτικός αρχηγός βγήκε να μιλήσει για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η σημερινή Ευρώπη και για το τι πρέπει να γίνει για να βγει από το αδιέξοδο. Μια Ευρώπη που, αντί να εργάζεται για τη σύγκλιση και την αλληλεγγύη, παρακολουθεί απαθής τη διευρυνόμενη ανισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου και την επικράτηση των εθνικών προτεραιοτήτων και του νόμου των ισχυροτέρου. Τη στιγμή μάλιστα που ανήμπορη, λόγω των αντιτιθεμένων συμφερόντων των μελών της, παρίσταται μάρτυς στην αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου στην περιφέρειά της και στην επαναφορά των αμερικανικών στρατευμάτων στο έδαφός της. Ποιος όμως ασχολείται με αυτές τις λεπτομέρειες…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ