Επειτα από 24 πέτρινα χρόνια στο αγγλικό πρωτάθλημα η Λίβερπουλ φλερτάρει για πρώτη φορά τόσο έντονα με την επιστροφή στην κορυφή της Πρέμιερσιπ. Μολονότι οι Κόκκινοι άρχισαν τη σεζόν φέροντας τον τίτλο του αουτσάιντερ, στοχεύοντας (για οικονομικούς λόγους) κυρίως στην εξασφάλιση της συμμετοχής τους στο χρυσοφόρο Τσάμπιονς Λιγκ, μόλις έξι αγωνιστικές πριν από το φινάλε βρίσκονται στην κορυφή της βαθμολογίας (Λίβερπουλ 71, Τσέλσι 69, Μάντσεστερ Σίτι 67) και κρατούν οι ίδιοι την τύχη στα χέρια τους. Εφόσον οι Κόκκινοι επικρατήσουν στα εναπομείναντα παιχνίδια, θα στεφθούν ξανά πρωταθλητές Αγγλίας, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των συνδιεκδικητών του τίτλου.
Ακόμη όμως κι αν η νεανική ομάδα του ανερχόμενου 41χρονου βορειοϊρλανδού προπονητή Μπρένταν Ρότζερς δεν κατακτήσει το πρωτάθλημα που τη στοιχειώνει από το μακρινό 1990, η Λίβερπουλ θα έχει επιτύχει την ολική επαναφορά της στον ποδοσφαιρικό χάρτη του Νησιού παίζοντας την πιο θεαματική και παραγωγική μπάλα, φέρνοντας στη μνήμη των παλαιοτέρων την εκπληκτική ομάδα των δεκαετιών του ’70 και του ’80, αρχικά του Μπομπ Πέισλι και αργότερα του Τζο Φάγκαν και του Κένι Νταλγκλίς, που σε διάστημα 15 ετών κατέκτησαν, μεταξύ άλλων, 10 πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Ηταν τότε που το αγγλικό ποδόσφαιρο φημιζόταν για το λεγόμενο physical game (έναν συνδυασμό δύναμης, ταχύτητας και αντοχής) αλλά και για τις περιβόητες αγγλοσαξονικές γιόμες. Η Λίβερπουλ έκανε την επανάσταση. Κατέβασε την μπάλα στο χορτάρι, περιόρισε τις σέντρες και έβαλε περισσότερη τεχνική στο παιχνίδι της, διατηρώντας όμως παράλληλα και τον δυναμισμό του βρετανικού στυλ. Κάπως έτσι χτίστηκε μια μυθική ομάδα.
Τρεις δεκαετίες αργότερα οι Κόκκινοι του κόουτς Ρότζερς επιστρέφουν δριμύτεροι. Παρά το γεγονός ότι διαθέτουν το πιο νεανικό και το χαμηλότερης αξίας ρόστερ συγκριτικά με τις υπόλοιπες έξι ομάδες που βρίσκονται στις υψηλότερες θέσεις της βαθμολογίας στην Πρέμιερσιπ, εν τούτοις αποδίδουν το πιο ελκυστικό και συνάμα αποτελεσματικό ποδόσφαιρο. Ηδη η Λίβερπουλ διατηρεί στο πρωτάθλημα από τις 29 Δεκεμβρίου (όταν ηττήθηκε από την Τσέλσι) ένα εντυπωσιακό αήττητο σερί 13 αγώνων με οκτώ συνεχόμενες νίκες και ενεργητικό 44 γκολ!
Μπορεί να μη διαθέτει την οικονομική ευχέρεια της νεόπλουτης Μάντσεστερ Σίτι των σεΐχηδων και των πολλών σουπερστάρ, το προνόμιο που έχει η Τσέλσι με την παρουσία του μεγιστάνα ιδιοκτήτη της Ρομάν Αμπράμοβιτς και του πολυνίκη προπονητή Ζοζέ Μουρίνιο, την παρουσία στον πάγκο ενός πολύπειρου προπονητή όπως ο Αλσατός Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος συμπληρώνει 18 χρόνια στην Αρσεναλ, ή τη δυναμική (έστω και στη μετά σερ Αλεξ Φέργκιουσον εποχή) της συνήθους πρωταθλήτριας την τελευταία 20ετία Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρ’ όλα αυτά, η Λίβερπουλ τούτη την εποχή διαθέτει μακράν την πιο ενθουσιώδη και καλοδουλεμένη μηχανή στην Πρέμιερσιπ.
Και αν ο ενθουσιασμός πηγάζει από την τεράστια δίψα και τη θετική ενέργεια που αναβλύζει το «Ανφιλντ Ρόουντ» για επιστροφή στην κορυφή της Αγγλίας, το ελκυστικό ποδόσφαιρο των Ρεντς αποτελεί προϊόν της καταπληκτικής δουλειάς του «στρατηγού Ρότζερς», όπως τον αποκαλούν πια στο Μέρσεσαϊντ.
Επί των ημερών του βορειοϊρλανδού προπονητή, ο οποίος πήρε τα ηνία τον Ιούνιο του 2012 από τον θρυλικό Νταλγκλίς (υπό τις οδηγίες του κατακτήθηκε το πρωτάθλημα του ’90), η Λίβερπουλ άλλαξε ποδοσφαιρική ταυτότητα επιστρέφοντας στις ρίζες της. Με σήμα κατατεθέν την ταχύτητα, το ασφυκτικό πρέσινγκ, τη φαντασία, το συνεχές passing game και την απρόβλεπτη τακτική του κόουτς Ρότζερς, οι Κόκκινοι επανήλθαν στο υψηλότερο επίπεδο. Εχοντας ως αιχμή του δόρατος τον σπουδαίο ουρουγουανό επιθετικό Λουίς Σουάρες των 29 γκολ σε 27 συμμετοχές, τα κατορθώματα του οποίου συγκρίνονται εφέτος μόνο με τους κορυφαίους στον πλανήτη Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, και με συμπαραστάτες τον αναγεννημένο αρχηγό και ηγέτη της ομάδας Στίβεν Τζέραρντ, τον ταλαντούχο σκόρερ Ντάνιελ Στάριτζ (20 γκολ σε 24 παιχνίδια), τον 19χρονο θαυματουργό μεσοεπιθετικό Ραχίμ Στέρλινγκ, τον ντελικάτο χαφ Φελίπε Κουτίνιο και τον «εργάτη» Τζόνας Χέντερσον, η Λίβερπουλ βρίσκεται πολύ κοντά στο να ξορκίσει την κατάρα που την καταδιώκει τα τελευταία 24 χρόνια.
Ακόμη όμως και αν δεν στεφθεί πρωταθλήτρια Αγγλίας, έχει ήδη κατορθώσει να γίνει talk of the town στο ποδοσφαιρικό στερέωμα καθώς έχει μετατραπεί σε μια πολλά υποσχόμενη ομάδα.


Ο «αναμορφωτής»
Ο «προσεκτικά εκλεκτός» Μπρένταν Ρότζερς
Από την ημέρα που ο θρυλικός σερ Αλεξ Φέργκιουσον αποχώρησε από τον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δίνοντας το προπονητικό χρίσμα στον Ντέιβιντ Μόιες, στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ» σε κάθε ματς των Κόκκινων Διαβόλων αναρτάται ένα πανό που χαρακτηρίζει τον 50χρονο σκωτσέζο κόουτς τον «εκλεκτό» (the chosen one). Η ως τώρα μετριότατη πορεία της «αιώνιας» αντιπάλου της Λίβερπουλ προφανώς και δεν δικαιώνει τον εν λόγω χαρακτηρισμό, δίνοντας παράλληλα στους οπαδούς των Κόκκινων τροφή για ειρωνεία και κλασικό βρετανικό χιούμορ.
«Ο προσεκτικά εκλεκτός» (the carefully chosen one) έγραφε ένα πλακάτ στις εξέδρες του «Ανφιλντ», την ώρα που η Λίβερπουλ του Μπρένταν Ρότζερς επικρατούσε κατά κράτος (4-0) της Τότεναμ, σκαρφαλώνοντας έπειτα από πολλά χρόνια στην κορυφή της Πρέμιερσιπ μόλις έξι στροφές πριν από το φινάλε. Περίπου 22 μήνες μετά το ντεμπούτο του στον πάγκο της Λίβερπουλ ο 41χρονος τεχνικός έχει κερδίσει μια θέση στην καρδιά των Ρεντς καθώς θεωρείται (και δικαίως) ο αναμορφωτής μιας ομάδας η οποία, παρά τη βαριά φανέλα που διαθέτει, τα τελευταία 20 χρόνια όχι μόνο δεν έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα αλλά έχει τερματίσει μόλις δύο φορές στη δεύτερη θέση!
Αν και ως ποδοσφαιριστής δεν πρόλαβε να κάνει καριέρα διότι αποχώρησε από την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 20 ετών λόγω ενός γενετικού προβλήματος στο γόνατο, δεν εγκατέλειψε τα γήπεδα. Ξόδεψε αρκετά χρόνια ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες προκειμένου να μελετήσει και να αναπτύξει τη μετέπειτα προπονητική φιλοσοφία του.
Επηρεασμένος κυρίως από το ισπανικό ποδόσφαιρο, το οποίο παρακολούθησε επισταμένως, άρχισε να αφήνει το στίγμα του όπου κι αν εργαζόταν. Ο Ζοζέ Μουρίνιο τον πήρε μαζί του στην Τσέλσι το 2004 (ως τότε εργαζόταν ως βοηθός προπονητή στη Ρέντινγκ επί μία δεκαετία) αναθέτοντάς του την προπόνηση της ομάδας Νέων, ενώ αργότερα πήρε προαγωγή για τους Αναπληρωματικούς (Reserve team) των Μπλε.
Το 2008 ανέλαβε τη Γουότφορντ, έκανε ένα φεγγάρι στη Ρέντινγκ ως πρώτος προπονητής, προτού αναλάβει το 2010 τη Σουόνσι, με την οποία δημιούργησε ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα. Επί των ημερών του οι Κύκνοι έγιναν η πρώτη ομάδα της Ουαλλίας που προβιβάστηκε στην Πρέμιερ Λιγκ. Ωστόσο ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν το ποδόσφαιρο που απέδιδαν. Ο τίτλος «Σουονσιλόνα» (Swansealona), κατά το Μπαρτσελόνα (!), που αποδόθηκε στην καταπληκτική ομάδα του Ρότζερς, αποτέλεσε το παράσημο για το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που έπαιξε επί δύο έτη θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό το φημισμένο «τίκι τάκα» των Καταλανών, αλλά κυρίως του άνοιξε διάπλατα την πόρτα του «Boot room», του ιστορικού δωματίου των προπονητών των Ρεντς, όπου γιγαντώθηκε ο ποδοσφαιρικός θρύλος της Λίβερπουλ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ