Είναι προφανές ότι τίποτα δεν απαγορεύει στον πρόεδρο του ΣΕΒ να συναντά τον αρχηγό ενός κόμματος της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» και να συνομιλεί μαζί του.
Τίποτα δεν τον εμποδίζει ακόμη και να τον θαυμάζει ή να τον υποστηρίζει ή να τον ψηφίζει –έστω και μόνο για να σώσει την πάρτη του αν γίνει καμιά στραβή.
Υπό μία προϋπόθεση. Οτι καταλαβαίνει τι λέει ο συνομιλητής του. Οταν δεν καταλαβαίνει, τότε ζητάει διευκρινίσεις να καταλάβουμε κι εμείς.
Τι κατάλαβε λοιπόν ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε μπροστά του ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αυξήσει τους φόρους ώστε τα φορολογικά έσοδα να πάνε από το 38% στο 43% του ΑΕΠ;
Αν κατάλαβε ότι εκείνη τη στιγμή ο συνομιλητής του μιλούσε για πρόσθετους φόρους ύψους 10 δισ., πώς δεν αντέδρασε;

Αν δεν αντέδρασε, τι δεν κατάλαβε;

Τι κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε μπροστά του για «ανάληψη της διοίκησης των τραπεζών» από το Δημόσιο;
Αν κατάλαβε ότι οι τράπεζες θα γίνουν κρατικές, πώς δεν αντέδρασε; Αν δεν αντέδρασε, τι δεν κατάλαβε;
Τι κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε μπροστά του για «εθνική φαρμακοβιομηχανία υπό δημόσιο έλεγχο»;
Αν κατάλαβε ότι η φαρμακοβιομηχανία θα κρατικοποιηθεί, πώς δεν αντέδρασε; Αν δεν αντέδρασε, τι δεν κατάλαβε;
Τι κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε μπροστά του για «ενιαίο δημόσιο ναυπηγοεπισκευαστικό φορέα»;
Αν κατάλαβε ότι θα κρατικοποιηθούν και τα ναυπηγεία, πώς δεν αντέδρασε; Αν δεν αντέδρασε, τι δεν κατάλαβε;
Και άλλα πολλά –όπως για τη δημιουργία 7.500 θέσεων εργασίας που θα προέλθουν από την αύξηση του κατώτατου μισθού!..
Δεν θα συνεχίσω όμως διότι δεν έχει νόημα.
Η ουσία είναι μία: η ηγεσία του ΣΕΒ που αποδέχθηκε (αν δεν προώθησε…) την κατάργηση του κοινωνικού διαλόγου και των συλλογικών συμβάσεων, τη διάλυση ή την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εμφανίζεται τώρα να διαλέγεται χαζοχαρούμενα με την όποια αριστερή εκκεντρικότητα.
Μόνο που για έναν τέτοιο διάλογο δεν αρκούν οι ντεμέκ αριστεροί.
Χρειάζονται και ντεμέκ βιομήχανοι.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ