Παρακολουθώντας από εδώ τις τηλεοπτικές συζητήσεις για την τρέχουσα κατάσταση της χώρας νοιώθαμε τη σύγχυση να περισσεύει.

Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από τον εγχώριο δημόσιο διάλογο είναι τραγική.
Η στρέβλωση και η στρεψοδικία κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα και αποδίδουν μια χώρα πελαγωμένη, που δεν έχει καν συνειδητοποιήσει ούτε τα βασικά.
Οι περισσότεροι που συζητούν δημόσια δεν έχουν ακόμη αποδεχθεί ότι του μνημονίου προηγήθηκε η χρεοκοπία και συνεχίζουν να πορεύονται με ψευδαισθήσεις, ιδεοληψίες και βεβαίως με συνωμοσιολογίες που τελειωμό δεν έχουν.
Και εκεί που η απογοήτευση έτεινε να επικρατήσει άρχισε να κουδουνίζει το τηλέφωνο δαιμονισμένα.
Στην άλλη άκρη της γραμμής ο φίλος της πολιτικής που μας θυμάται πότε – πότε όταν νοιώθει πως έχει κάτι να πει και να «φωνάξει».
«Αγαπητέ μην τρελαίνεσαι, ζούμε σε μια χώρα πελαγωμένη, που δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει» ξεκίνησε με το συνήθη καταιγιστικό ρυθμό του.


Και συνέχισε απτόητος πριν προλάβουμε να πούμε ούτε τα συνήθη:«Σε λίγο θα απολεσθεί κάθε νομιμοποίηση απ’ όλους. Ο κατακερματισμός της πολιτικής ζωής, αυτή η ιδιότυπη αμοιβαδοποίηση που εδώ και καιρό έχει εμφανισθεί θα εγκατασταθεί για τα καλά.

Οι ευρωεκλογές θα εξασθενίσουν την κυβέρνηση και αναγκαστικά θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα, είτε εντός του 2014 είτε στις αρχές του 2015, σε εθνικές εκλογές. Οι οποίες με τη σειρά τους θα φέρουν στην εξουσία εξασθενημένες κυβερνήσεις, είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη.

Έτσι η πολιτική αστάθεια θα εγκατασταθεί για τα καλά στη χώρα και τότε θα καταφανεί το αδιέξοδο και το μέγα λάθος, που δεν άλλο από τη μη αναγνώριση της γενεσιουργού αιτίας της κρίσης. Η χώρα χρεοκόπησε αγαπητέ και αυτό δεν έγινε αυτόματα.

Επήλθε σταδιακά και είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του πολιτικού προσωπικού να απαγκιστρωθεί από τις πελατειακές εξουσιαστικές λογικές. Η επικράτηση πλήρους πολιτικού αδιεξόδου θα αναδείξει τις γενεσιουργές αιτίες του ελληνικού προβλήματος.

Και όταν αυτές συνειδητοποιηθούν και αποκαλυφθεί ότι η καταστροφή είναι προπαρασκευασμένη από ένα ανεύθυνο πολιτικό προσωπικό που δεν έβλεπε τίποτε άλλο πέρα από την εξουσία και τα αγαθά της, τότε θα αναδειχθεί και η μόνη εναπομένουσα λύση, που δεν άλλη απ’ αυτή της εθνικής συνεννόησης. Η οποία είναι η μόνη ικανή να κινητοποιήσει δυνάμεις και πρόσωπα που νοιάζονται πραγματικά για την τύχη της χώρας».

Αυτά είπε και μας χαιρέτησε απότομα όπως συνηθίζει, μην αφήνοντας πολλά περιθώρια για αντίλογο και διευκρινίσεις…