Την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Γρηγόρης Ψαριανός μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τη ΔΗΜΑΡ, τους 58 και την Κεντροαριστερά.{{{ audio1 }}}
Για την Κεντροαριστερά, τη ΔΗΜΑΡ και τους 58
«Η Κεντροαριστερά είναι πάρα πολλά μικρά χωριά. Το θέμα δεν είναι πώς θα συγκροτηθούν σε πόλη ούτε καν σε ενιαίο κόμμα ή παράταξη, αλλά σε μία συμπαράταξη σε επίπεδο συμμαχίας, σε ένα είδος συμπόρευσης ανθρώπων με κοινά οράματα και στόχους και τουλάχιστον αποβλέπουν σε τρία βασικά πράγματα: στην ανόρθωση της πορείας της χώρας, στον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και τη διασφάλισή του και στον εκσυγχρονισμό και τις μεταρρυθμίσεις και τις θεσμικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη Δικαιοσύνη, στην Αστυνομία, στο Δικαστικό Σώμα, στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, στις Πολεοδομίες, στις Εφορίες, στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας. Σε όλα αυτά που πρέπει να αλλάξουν και στη θέσπιση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος, δίκαιου.
Δεν υλοποιήθηκαν όπως θα έπρεπε αυτά (στην προγραμματική συμφωνία της τρικομματικής κυβέρνησης) ούτε στο 15-20%. Αισθάνομαι ότι έχει υπαναχωρήσει όχι ο κ. Κουβέλης, αλλά ένα μέρος της ηγετικής ομάδας. Είτε γιατί κάποιοι ανησυχούν και είναι καχύποπτοι, φοβούνται, γιατί σε όλα τα πολιτικά σχήματα που είναι μικρά, υπάρχει μια φοβία ότι όταν μεγαλώσεις λίγο, χάνεις τον έλεγχο και μπαίνουν άλλα πράγματα και άνθρωποι και δεν θέλω να σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται ότι χάνουν το μαγαζάκι τους. Συμπτώματα τέτοια υπάρχουν και στη ΔΗΜΑΡ και στους Οικολόγους και στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είναι τριχοτομημένο, το απομεινάρι του, αυτό το 4% που έχει μείνει. Ένα μέρος του συμφωνεί και συμπορεύεται με τη λογική των 58, ένα άλλο μέρος του κοιτάζει προς τον ΣΥΡΙΖΑ – όσοι δεν έχουν πάει ήδη από το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ και έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε 29% από 4%, γιατί δεν ήρθαν εξωγήινοι. Το έχει πει και ο Αλέξης Μητρόπουλος, ότι αν δεν ήταν το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, στο 4% θα ήταν ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ πήρε μια απόφαση να κατέβει στις εκλογές σε συμμαχικό σχηματισμό. Τ της νέας ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ, που εκλέχθηκε, με το πλειοψηφικό ρεύμα, δοκίμασε το όνομα Δημοκρατική Μεταρρυθμιστική Αριστερά. Μια άλλη συμπαράταξη, με την οποία θα πάμε στις ευρωεκλογές.
Δεν είναι ανάγκη να συζητάμε ποιος θα ηγηθεί. Να βρούμε έναν Ανδρέα Παπανδρέου ή Κωνσταντίνο Καραμανλή ή Ελευθέριο Βενιζέλο. Δεν υπάρχει. Και ο Ομπάμα δεν είναι Τρούμαν. Και η Ευρώπη δεν έχει. Οι ευρωπαίοι ηγέτες, με τον Μιτεράν ή τον ντε Γκωλ. Ο Γιάννης Βούλγαρης είναι πολύ παλιός στην ιστορία της Ανανεωτικής Αριστεράς. Ήταν γραμματέας του «Ρήγα», ήταν σύντροφός μου από τη Μεταπολίτευση – για να μην πω από τα φοιτητικά χρόνια, της χούντας. Και να μην πω μόνον για τον Βούλγαρη. Είναι ο Πορτοκάλογλου, ο Γκορίτσας, ο Παγουλάτος, ο Γραμματικάκης… όλοι αυτοί που δεν είναι απειλή ούτε για το ΠΑΣΟΚ ούτε για τη Ν.Δ. Είναι για το δικομματισμό.
Εγώ είμαι ΔΗΜΑΡ. Δεν είμαι ούτε περαστικός. Ούτε ο Παν-Παν ούτε ο Αμοιρίδης. Δεν είδα φως και μπήκα. (Η αιχμή πηγαίνει) στους ανθρώπους του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ ή του χώρου του κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ που μας έφερε εδώ που μας έφερε. Δεν είναι προσωπικό. Θα σας έλεγα π.χ. τον Κουρουμπλή, τη Σακοράφα και τον Μητρόπουλο στον ΣΥΡΙΖΑ, για να συνεννοηθούμε. Εγώ ίδρυσα με κάποιους άλλους ανθρώπους, μαζί με τον Κουβέλη, τον Χατζησωκράτη και τον Λυκούδη και Μαργαρίτη, τη ΔΗΜΑΡ, με κόστος πολιτικό, προσωπικό και φύγαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ για να σταματήσει η μετάλλαξη της Ανανεωτικής Αριστεράς που γινόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ.»
Για τη σχέση του με τον Φ. Κουβέλη και αν έχει επικοινωνία μαζί του.
«Όχι άμεσα. Ένα αστειάκι, δηλαδή, έγινε. Όταν φιληθήκαμε και είπαμε κάποια πράγματα, μου είπε «α, Ιούδα». Το φιλί του Ιούδα, δηλαδή. Αλλά ήταν αστειάκι. Δεν υπάρχει θέμα. Μπορεί να πιστεύουμε κάποια διαφορετικά πράγματα…»
