Υπάρχουν αναμφίβολες ενδείξεις ότι η σημερινή κυβέρνηση μετρά ελάχιστες μέρες παραμονής στην εξουσία. Ενδείξεις, οι οποίες προέρχονται από την ίδια, τα στελέχη της την αντιπολίτευση, αλλά και την αντίδραση της αγοράς και της κοινωνίας. Παρά το γεγονός ότι διανύουμε περίοδο Ελληνικής Προεδρίας, φαίνεται πως και σʼ αυτό θα πρωτοτυπήσουμε και θα προχωρήσουμε σε πρόωρη εκλογική διαδικασία.

Εκτός και αν λίγο πριν την πτώση αποφασιστεί μια μικρή περίοδος χάριτος με το σχηματισμό κυβέρνησης με διαφορετικό πρωθυπουργό, λόγω ενός έκτακτου γεγονότος. Όσο και να θέλουν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να διαβεβαιώνουν ότι όλα πηγαίνουν καλά, η κατήφεια που κυριαρχεί στα δύο κόμματα δείχνει ότι τα καράβια βουλιάζουν από κοινού.

Τι οδηγεί όμως στο συμπέρασμα ότι οι εξελίξεις έρχονται; Η αδράνεια που έχει κυριεύσει το σύνολο των Υπουργών και η διαλλακτικότητα στα σκληρά μέτωπα. Υπάρχουν Υπουργοί που δεν προχωρούν σε καμία πρωτοβουλία και είναι ανύπαρκτοι από το πολιτικό σκηνικό. Ενώ οι σκληροί, όπως ο κ. Γεωργιάδης, επανεξετάζει όλα τα μέτρα και αυτό φαίνεται με την διαλλακτικότητα που δείχνει στο νομοσχέδιο για το ΠΕΔΥ.

Την ώρα που ακόμη συνεχίζεται η ληστρική επίθεση με τους φόρους άμεσους και έμμεσους να αυξάνονται καθημερινά, στον κόσμο παρουσιάζουν πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο θέλουν να το μοιράσουν στις ασθενέστερες τάξεις. Από τη μια προχωρούν στο μέτρο της διαθεσιμότητας και απολύουν χιλιάδες, και από την άλλη προσλαμβάνουν με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και με συμβάσεις κόσμο χωρίς κριτήρια και στόχευση.

Πόσο λογικά μπορεί να είναι αυτά που κάνει η κυβέρνηση; Όμως και η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω. Αν πριν τρία χρόνια έλεγες σε οποιονδήποτε ότι αξιωματική αντιπολίτευση είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και ότι θα ασκούσε πιο ήπια αντιπολίτευση από ποτέ άλλοτε, θα θεωρούσαν γραφικός.

Τώρα βλέπουμε ένα ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αντιδρά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, δεν κινητοποιεί το μηχανισμό, δεν παρεμβαίνει για ζωτικά ζητήματα της κοινωνίας, προφανώς περιμένοντας το ώριμο φρούτο να πέσει από το δέντρο. Εκεί όμως που δημιουργείται η έκπληξη είναι η βουβαμάρα του κόσμου. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τέτοια ηρεμία, ακόμη και το κέντρο της Αθήνας δεν έχει τις πορείες και τις διαμαρτυρίες που είχε κάποτε. Μήπως όλα αυτά προμηνύουν την πτώση που έρχεται σύντομα;

Δεν μπορώ να προβλέψω που αποσκοπούσε ο αποχαιρετισμός του κ. Προέδρου προς το προσωπικό, πάντως αν κάτι ξέρει ίσως αποτελέσει την αφορμή για μια μικρή αλλαγή στη σύνθεση της κυβέρνησης. Από εκεί και πέρα, το ζητούμενο είναι η εξισορρόπηση των οικονομικών δεδομένων, που παρά τις θυσίες του Ελληνικού λαού το φως στο τούνελ δεν εμφανίζεται.

Τα χρήματα των πολιτών δεν έχουν πιάσει τόπο, έχουν χαθεί στη μαύρη τρύπα της κακής διαχείρισης του χρέους, και άλλα χρήματα δεν υπάρχουν. Τα δύο χρόνια που χειρίστηκε ο κ. Στουρνάρας τα οικονομικά της χώρας, υπό την επίβλεψη του κ. Σαμαρά είναι αρκετά για να αποδείξουν αν τελικώς μπορούν να διαχειριστούν το καράβι. Τα πράγματα στην αγορά και τις επιχειρήσεις είναι απογοητευτικά, γιʼ αυτό η αλλαγή πλέον επιβάλλεται από τις περιστάσεις.