ΛΟΝΔΙΝΟ
Την αιρετική άποψη πως ο Αριέλ Σαρόν, αν δεν είχε υποστεί το εγκεφαλικό επεισόδιο του 2006 και συνέχιζε να κυβερνάει το Ισραήλ, ενδέχεται να είχε αναδειχτεί ο de facto «απελευθερωτής» των Παλαιστίνιων, εκφράζει σε άρθρο της η βρετανική Independent.
«Τι θα μπορούσε να έχει συμβεί αν ο Σαρόν δεν είχε υποστεί εγκεφαλικό τον Ιανουάριο του 2006; Μήπως ο άνθρωπος που οι Παλαιστίνιοι αποκαλούσαν τον «Χασάπη της Βηρυτού» θα μπορούσε να έχει δώσει ένα τέλος στην κατοχή [από τους Ισραηλίτες] της Δυτικής Όχθης, ως ένας άλλος στρατηγός Ντε Γκολ που αποχώρησε από την Αλγερία;», αναρωτιέται η βρετανική εφημερίδα. Παρόλο που, όπως συνεχίζει το δημοσίευμα, ο Σαρόν ποτέ του δεν θεώρησε τον μετριοπαθή πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς ως «συνεργάτη του», υπάρχουν σύμφωνα με την Independent πολλά επιχειρήματα που δείχνουν προς την κατεύθυνση αυτή: «κατά πρώτον, η ίδια η δήλωση του [στρατηγού] Σαρόν πως «όταν ανέβεις στην πολιτική εξουσία, τα πράγματα αρχίζουν να σου φαίνονται πολύ διαφορετικά σε σχέση με ό,τι έβλεπες πριν [ως στρατιωτικός]». Επίσης, η πρόσφατη δήλωση του ίδιου του πολιτικού του αντιπάλου, αριστερού Γιόσι Σαρίντ, στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, όπου υποστήριξε πως ο Σαρόν αν δεν έπεφτε σε κώμα, θα μπορούσε να αναδειχτεί σε απελευθερωτή των Παλαιστινίων», επισημαίνεται στο άρθρο.
Το σχέδιο του Σαρόν προέβλεπε, όπως γράφει ο ισραηλινός πολιτικός αναλυτής Ναχούμ Μπαρνέα στην εφημερίδα Yedhiot Ahronot, την μονομερή αποχώρηση των Ισραηλινών από το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Όχθης -ένα σχέδιο που είχε στο νου του και ο σύμμαχος και διάδοχος του, πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ, κερδίζοντας τις εκλογές του 2006 στη χώρα ως ηγέτης του νεότευκτου κόμματος του Σαρόν, του Καντίμα.
«Φυσικά, μια μονομερής αποχώρηση δεν σημαίνει απαραίτητα και ειρήνη με τους Παλαιστινίους», σημειώνει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, καταλήγοντας πως «τουλάχιστον, ο Σαρόν δεν είχε τίποτα άλλο να αποδείξει, σε στρατιωτικό επίπεδο, και σίγουρα δεν θα είχε εμπλέξει το Ισραήλ στον αχρείαστο πόλεμο με το Λίβανο το καλοκαίρι του 2006».
Οπως έχουν υποστηρίξει αρκετοί αναλυτές, ή δη από την εποχή που ο Σαρόν ήταν πρωθυπουργός, ο εθνικιστής «ιέραξ» του Τελ Αβίβ μελετούσε την μονομερή αποχώρηση του Ισραήλ από πολλά κατεχόμενα εδάφη, με αντάλλαγμα την ίδρυση ενός στρατιωτικά ανίσχυρου και οικονομνικά εξαρτημένου παλαιστινιακού κράτους.
