Η φορολόγηση έχει γίνει συνώνυμο της δήμευσης περιουσιών. Ενας κανονικός άνθρωπος, με έναν κανονικό μισθό και μια κανονική περιουσία, αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Στη σύγχρονη φορολογική ιστορία υπάρχει οικονομικός Ιαβέρης που παίρνει στο κατόπι τους αδυνάτους. Ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κ. Χ. Θεοχάρης έδωσε εντολή ώστε η επιχειρησιακή μονάδα είσπραξης κάθε Εφορίας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Τι σημαίνει αυτό; Οτι ξεκινούν κατασχέσεις για όσους υπήρξαν αμελείς στην καταβολή του φόρου ακίνητης περιουσίας το 2010. Το ζήτημα αφορά περί τους 25.000 ιδιοκτήτες. Με την ίδια λογική θα επιτραπεί η αφαίμαξη καταθέσεων επιβίωσης.
Είναι εύγλωττα τα στοιχεία που αφορούν τους μη καταβληθέντες φόρους. Γενικώς και όχι μόνο των ακινήτων. Οι συνολικές προσδοκίες του κράτους από μη καταβληθείσες οφειλές φτάνουν τα 60 δισ. ευρώ. Η κατάσταση γίνεται συν τω χρόνω όλο και πιο δύσκολη. Από τις αρχές του έτους δημιουργήθηκαν οφειλές 4,79 δισ. ευρώ, ενώ μόνο τον Ιούλιο έμειναν απλήρωτοι φόροι 407 εκατ. ευρώ. Οι αριθμοί ασφαλώς είναι σύμμεικτοι, αφορούν δηλαδή πολλά είδη χρεών, όμως η συνολική αντιμετώπιση από την κυβέρνηση είναι σαφής: αγνοεί την πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν κομποδέματα, ούτε στους επιχειρηματίες ούτε στους εργαζομένους.
Σε αυτό το μίζερο πλαίσιο μάλλον θα καταργηθεί η διάταξη που προστατεύει τις μικροκαταθέσεις χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων. Οταν μιλάμε για μικροκαταθέσεις εννοούμε τα 1.000 ευρώ. Με ρύθμιση εμπνευσμένη από το υπουργείο Οικονομικών θα δίδεται η δυνατότητα στις φορολογικές αρχές να σηκώνουν τα χρήματα χωρίς προειδοποίηση. Ολα αυτά ακούγονται δυναμικά και αποφασιστικά στους κύκλους των τεχνοκρατών. Εν τούτοις εκεί έξω, στην κοινωνία, αυτές οι ιδέες θα αποβούν ολέθριες.
Θα γινόταν μια καλή αρχή αν αναρωτιόταν ο εκτελεστής των μνημονιακών εντολών, Χ. Θεοχάρης, γιατί τόσος κόσμος καθυστερεί στις υποχρεώσεις του. Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία. Οι μισθοί και οι εισπράξεις δεν επαρκούν για την επιβίωση, οικογενειών και εταιρειών. Στις περιπτώσεις των φυσικών προσώπων, που διαθέτουν το περιβόητο τραπεζικό χιλιάρικο, οι επιλογές δεν είναι πολλές. Μπορούν να είναι συνεπείς απέναντι στο κράτος ή να προσπαθούν με κάθε τρόπο να κρατήσουν το μικροποσό για να ζήσουν. Προ διετίας σε πολλούς είχε φανεί γκροτέσκα η εμφάνιση στη Βουλή της Λιάνας Κανέλλη, βουλευτίνας του ΚΚΕ. Είχε ανέβει στο βήμα κρατώντας μια φραντζόλα ψωμί και ένα μπουκάλι γάλα. Ο χρόνος τη δικαιώνει. Αρκετοί φορολογούμενοι πρέπει να υπολογίσουν ακόμη και το τελευταίο νόμισμα, αυτό που αφορά την επιβίωση. Αυτά είναι τα χρήματα που θα απαλλοτριωθούν με τα νέα μέτρα.
Στην κεντρική πολιτική σκηνή διακρίνεται αισιοδοξία. Πιθανώς να μην υπάρξει ανάγκη νέου δανείου, πιθανώς να γίνει κούρεμα, πιθανώς τα πλεονάσματα να είναι αισιόδοξα. Στην πραγματικότητα, η κρίση αρχίζει τώρα. Η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι μειώσεις των μισθών λειτουργούν ανελέητα στην καθημερινότητα. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί από το να μην μπορεί η πλειονότητα των πολιτών να βγάλει τον μήνα αξιοπρεπώς; Γιατί σε αυτό το σημείο βρίσκονται οι φορολογούμενοι. Δεν δύνανται να αντεπεξέλθουν. Φυσικά όλα τούτα χαρακτηρίζονται «λαϊκισμός» από τους Θεοχάρηδες που στέκονται αμήχανοι μπροστά στα νούμερα, αναλογιζόμενοι τι δεν πάει καλά στον εισπρακτικό μηχανισμό.
Η απάντηση στις υστερήσεις των εσόδων έρχεται από πολύ παλιά, ο Μένιππος την είχε αρθρώσει, όταν μπήκε για βαρκάδα στο σκαρί του Χάροντα χωρίς τον απαραίτητο οβολό: ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Δεν υπάρχει λοιπόν χρήμα ούτε για τα πορθμεία στον Αδη. Προς τα εκεί βαδίζει ο μέσος Ελληνας, ο μισθωτός, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας. Με τη διαφορά ότι προσέρχεται με τον οβολό και ο οβολός φορολογείται ή παρακρατείται για προηγούμενα χρέη. Οι νέες ρυθμίσεις βάζουν χέρι σε τόσο αναγκαία νομίσματα.
Το πιο ανησυχητικό είναι που το υπουργείο Οικονομικών δεν σκοπεύει να αλλάξει στρατηγική. Προτείνει μικρορυθμίσεις: αλλαγή σε ημερομηνίες προθεσμιών, αύξηση των δόσεων στις ρυθμίσεις και άλλα τέτοια. Κλείνουν τα αφτιά στο πρωταρχικό, το πολύ απλό, που συμπυκνώνεται σε δύο λέξεις: δεν έχω.

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ