Ενα μανιτάρι που φύτρωσε στη γλάστρα του, «ένας μύκητας δηλαδή», του αλλάζει τη διάθεση. Αισιόδοξος και απαισιόδοξος, συγχρόνως, ο Σταμάτης Φασουλής διανύει μια ιδιαίτερη και δημιουργική περίοδο στη ζωή του: όταν όλα τού φαίνονται «τελειωμένα», τότε αρχίζει να τα βλέπει να αναγεννώνται. Αναρωτιέται αν όλα όσα σκέφτεται, όλα όσα τον απασχολούν, όλα εκείνα που διαβάζει, μπορεί να τα μοιραστεί με τους άλλους – αλλά τελικά μόνο με τη δουλειά του καταφέρνει να τσεκάρει αν διατηρεί την επαφή με τον άλλον, με το κοινό.
«Και εσείς επιθεώρηση;»
Και πάλι όμως οι μεγάλες αλλαγές γύρω μας τον καθηλώνουν, τον εκπλήσσουν, γιατί βλέπει ότι «όλα αλλάζουν…». Κυρίως με τις γενιές που έρχονται: «Το χάσμα με τη νέα γενιά ουδέποτε ήταν μεγαλύτερο. Θαυμάζω τα νέα παιδιά, αλλά μένω άναυδος. Το μέλλον που έχουν στα χέρια τους διαφέρει άρδην από το παρελθόν το δικό μας – δεν τους παραδίδουμε τίποτε γιατί αρχίζουν με κάτι εντελώς καινούργιο και μάλιστα από το μηδέν: την τεχνολογία. Και αυτό είναι συγκλονιστικό. Μπορεί σήμερα να βαλτώνουν οι φορείς των παλαιών ιδεών. Διανύουμε άλλωστε την εποχή του χυδαίου πλουτισμού. Η επίδειξη του πλούτου και κυνισμού είναι αυτή που αφορά μεγάλη μερίδα…». Ο ίδιος πάντως νιώθει ευγνωμοσύνη για τις εμπειρίες που του προσέφερε, πέρυσι, η επιθεώρηση – «Το Τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές» επανέρχεται δεύτερη χρονιά στο θέατρο Χορν – γιατί φοβόταν πολύ μήπως και είχε χαθεί το νήμα με το παρελθόν. «Και ας ήρθαν κάποια νέα παιδιά να πουν “Μπα, και εσείς, κύριε Φασουλή, κάνετε επιθεώρηση;”».
Παράλληλα επιστρέφει στο μιούζικαλ – τέταρτη φορά μετά τα «West Side Story», «Βίρα τις άγκυρες» και «Full Μοnty». Και όχι μόνο: σκηνοθετεί τα μονόπρακτα του Κοκτό, ενώ δύο μουσικά θεάματα της αθηναϊκής νύχτας θα έχουν την υπογραφή του – του Γιώργου Νταλάρα στο Παλλάς και του δίδυμου Μαρινέλλας – Αντώνη Ρέμου στην Αθηνών Αρένα. Οι μουσικές και τα τραγούδια άλλωστε τον γυρίζουν πίσω, στις παιδικές μνήμες στη Σαλαμίνα…
«Παραγωγοί» της συμφοράς…
Μια συνταγή αποτυχίας προτείνει εφέτος στο θέατρο Αλίκη ο Σταμάτης Φασουλής, με το μιούζικαλ «Δύο τρελοί τρελοί παραγωγοί» του Μελ Μπρουκς. Μαζί με μια ομάδα ηθοποιών, χορευτών και συνεργατών στήνει μια ιστορία με γέλιο και δάκρυ, με αίσθημα και συγκίνηση, με χορό και τραγούδια. Μια κινηματογραφική ιστορία που έγινε μιούζικαλ από τον ίδιο τον δημιουργό της και μάλιστα σε δική του μουσική. Μια ιστορία «με το ιδιότυπο αστείο του Μελ Μπρουκς, το φρέσκο και έντονο χιούμορ του, σε μια από τις καλύτερες στιγμές του» εξηγεί ο σκηνοθέτης, καθώς οι μουσικές αναφορές από άλλα μιούζικαλ όπως το «Καμπαρέ» ή ο «Μάγος του Οζ» ακούγονται μακρινές. Στο θέατρο της οδού Αμερικής όλοι και όλα βρίσκονται επί ποδός… Είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι ηθοποιοί θα φορέσουν τα κοστούμια της ενδυματολόγου Ντένης Βαχλιώτη, τα οποία ράβονται εδώ και εβδομάδες – εντυπωσιακά!
«Στους “Παραγωγούς”» τονίζει ο Σταμάτης Φασουλής «ο Μπρουκς αναποδογυρίζει την οπτική και λέει ότι “για να πετύχω, πρέπει να αποτύχω”. Εκμεταλλεύεται, έτσι, ένα μικρό λαθάκι του οικονομικού συστήματος και ενώ όλοι μαζί αγωνίζονται να κάνουν μιαν αποτυχία – για να βγάλουν λεφτά -, κάνουν μια τεράστια επιτυχία και αναρωτιούνται “μα τι κάναμε σωστό;…”, ενώ συνήθως στο θέατρο λέμε “μα τι κάναμε λάθος;… ” Να λοιπόν που δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας».
Ελληνικής καταγωγής το μιούζικαλ έχει κλείσει ήδη τα πρώτα εκατό χρόνια του και οδεύει ακάθεκτο: «Η Ελλάδα, με τα κωμειδύλλια, είναι η πρώτη χώρα που έκανε μιούζικαλ και μάλιστα από το 1894. Γιατί, τι ήταν δηλαδή τα κωμειδύλλια όπως ο “Αγαπητικός της Βοσκοπούλας”, με χορούς και τραγούδια, ή η “Τύχη της Μαρούλας”; Μετά ήρθε η οπερέτα, η μουσική κωμωδία, θεάματα με λίγο τραγούδι, λίγη κωμωδία και λίγο δράμα».
Ο Σταμάτης Φασουλής πάντως δεν θα εγκαταλείψει το είδος. Σχεδιάζει να ανεβάσει και του χρόνου μιούζικαλ, όπου θα παίξει και ο ίδιος, και μετά, αναφέρει, «θα γυρίσω στην πρόζα», στην πρόζα που είναι δύσκολη υπόθεση, γιατί «πρέπει να παλέψεις με αποχρώσεις αισθημάτων, με την ίδια σου την ψυχή. Είναι αλλιώς να έχεις πάνω στη σκηνή τρία άτομα – κάθε κίνηση πρέπει να σημαίνει κάτι – και αλλιώς να έχεις πενήντα: βάζεις είκοσι από εδώ, δέκα πιο ‘κεί, και τους άλλους παραπέρα… Και οργανώνεσαι» καταλήγει.
«Δυο τρελοί τρελοί παραγωγοί» των Μελ Μπρουκς και Τόμας Μίαν. Σκηνοθεσία Σταμάτης Φασουλής, απόδοση κειμένου Στ. Φασουλής – Θοδωρής Πετρόπουλος, απόδοση στίχων Αφροδίτη Μάνου, σκηνικά Γιώργος Πάτσας, κοστούμια Ντένη Βαχλιώτη, χορογραφία Δημήτρης Παπάζογλου, φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος, μουσική ενορχήστρωση Αλέξης Πρίφτης. Παίζουν: Παύλος Χαϊκάλης, Αντώνης Λουδάρος, Γιάννης Βούρος, Απόστολος Γκλέτσος, Παντελής Καναράκης, Βίκυ Καγιά και 16 νέοι ηθοποιοί. Η πρεμιέρα θα δοθεί στις 26 Οκτωβρίου, στο θέατρο Αλίκη (21.00).
