Οι δυο τους, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο Γιώργος Ανδρέου, έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη πανελλαδική περιοδεία από τον περυσινό Νοέμβριο. Οπου υπήρχε χώρος ικανός να φιλοξενήσει το ελληνικό τραγούδι έστηναν τα όργανα. Είκοσι πέντε πόλεις μέσα στον χειμώνα.
Τώρα, καλοκαίρι καιρό, είναι ξανά στους δρόμους· στις εθνικές οδούς. «Θα πάμε και σε μέρη όπου δεν έχουμε πάει ποτέ άλλοτε: στη Ρόδο, στη Σύμη, στη Σκιάθο… Σύνολο 100 συναυλίες», λέει η Ελένη Τσαλιγοπούλου, που έχει μια πολύ σημαντική παρατήρηση να κάνει για το κοινό εκτός Αθηνών: «Η περιφερειακή Ελλάδα αγαπάει το καλό ελληνικό τραγούδι και έχει μεγάλη ανάγκη επαφής μαζί του».
Το πρόγραμμα των συναυλιών τους είναι ένα πανόραμα της ελληνικής μουσικής. Μια μουσική παράσταση που φιλοξενεί οτιδήποτε και οι δύο αγαπάνε. Οχι μόνο το δικό τους ρεπερτόριο. Υπάρχουν δημοτικά τραγούδια, ηπειρώτικα και μικρασιάτικα και φυσικά τραγούδια των μεγάλων συνθετών, των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Τσιτσάνη, Ξαρχάκου, Σαββόπουλου κ.ά. Ολα σε αρμονική συνύπαρξη με το δικό τους ρεπερτόριο.
«Η Ελένη έχει τραγουδήσει όλη τη γενιά της: από Πορτοκάλογλου, Κορακάκη, Γαλιάτσο, Τσακνή και Ταμπούρη ως τον Φοίβο Δεληβοριά, που είναι πολύ νεότερος», επισημαίνει ο Γιώργος Ανδρέου, που ως αρμοδιότερος (συνθέτης, ενορχηστρωτής, παραγωγός, ηχολήπτης κ.ά.) εξηγεί τον τρόπο παιξίματος όλων των τραγουδιών. «Τα τραγούδια δεν τα παίζουμε με αυστηρό τρόπο, αλλά με τον τρόπο που τα καταλαβαίνουμε και τα αγαπάμε».
Ξεκίνησαν, λοιπόν, με πέντε άξιους μουσικούς από τα Γιάννενα στις 16 Νοεμβρίου και θα τερματίσουν στα μέσα Σεπτεμβρίου στις Σέρρες, τόπο καταγωγής του Ανδρέου. Για την Ελένη Τσαλιγοπούλου η επαφή με τον κόσμο είναι αυτονόητη. Ο Ανδρέου με επτά δίσκους πίσω του αισθάνεται πως ήρθε τώρα η ώρα να «κατεβάσει» τα τραγούδια του στον κόσμο. «Τα τραγούδια αποκαλύπτονται σιγά σιγά· αυτά τα τραγούδια που δεν έχουν γραφτεί με σκοπό να γίνουν σουξέ», λέει, και η Ελένη συμπληρώνει: «Ο ακροατής δεν δένεται συναισθηματικά αμέσως με τα τραγούδια. Χρειάζεται χρόνο για να δεθεί μαζί τους».
Ο δρόμος που επέλεξαν να ακολουθήσουν δεν είναι εξ ορισμού εμπορικός· το να έχουν καλή εμπορική τύχη οι δουλειές τους είναι μεγάλη ευτυχία, όχι όμως αυτοσκοπός. «Επειδή η μουσική μας δεν είναι ευρέως εμπορική, πρέπει να παρακάμψουμε τα media και να πάμε κατευθείαν στον ακροατή. Η τηλεόραση κάνει σουξέ σε ένα μήνα, εμείς θέλουμε έξι μήνες για να κάνουμε σουξέ», τονίζει ο Γιώργος Ανδρέου.
Και οι δύο μεγάλωσαν στην επαρχία: η Ελένη στη Νάουσα, ο Γιώργος στις Σέρρες. Εκεί τελείωσαν το γυμνάσιο. Το παράπονό τους ήταν, λένε, πως δεν μπορούσαν να δουν τους καλλιτέχνες που αγαπούσαν. Αυτή η μνήμη, αυτό το μεράκι, τους ώθησε να κάνουν μια τόσο μεγάλη περιοδεία. Αν είναι δυνατόν, να πάνε παντού. Εκεί όπου υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να τους δουν.
Η εποχή, η τελευταία δεκαετία, είναι πολύ φιλική με το καλό ελληνικό τραγούδι και τους νέους ανθρώπους που το διαδίδουν. «Μπορεί να αναφερόμαστε σε ένα 15% ως 20% του ελληνικού κοινού, αλλά αυτό το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο το ούτε 5% της δεκαετίας του ’80», παρατηρεί ο Γιώργος Ανδρέου. «Υπάρχει ήδη ένα ρεπερτόριο. Το θέμα είναι να φθάσει αυτό το ρεπερτόριο στον κόσμο. Η συγκυρία δεν ευνοεί τη γρήγορη επικοινωνία», λέει η Ελένη.
Και οι δύο συμφωνούν στο ότι η εποχή μας είναι εποχή συνεργασιών. Λένε μάλιστα πως στο μέλλον θα αποδειχθεί περίτρανα αυτό. «Ο καθένας μόνος του έχει ένα όριο», πιστεύουν.
Η Ελένη Τσαλιγοπούλου πολλοί τη λένε ακόμη Ελενίτσα είναι στη δισκογραφία από το 1987. Τότε τραγούδησε Γιώργο Ζήκα. Το ’89 συναντήθηκε με τον Γιώργο Ανδρέου στον δίσκο «Κορίτσι και Γυναίκα».
Συμμετείχε σε 28 δίσκους και έχει τραγουδήσει ρεμπέτικα, λαϊκά, δημοτικά, έντεχνα λαϊκά, μπαλάντες. Με τον Ανδρέου θεωρεί πως ταιριάζουν οι χημείες τους. «Μπορεί να προερχόμαστε από διαφορετικούς χώρους, εγώ είμαι πιο πολύ του δημοτικού τραγουδιού, αλλά βρίσκουμε συνεχώς κοινά σημεία. Μ’ αρέσουν πολύ τα τραγούδια του, ακόμη κι αυτά που δεν έχω τραγουδήσει εγώ. Νιώθω ότι μπορώ να τα οικειοποιηθώ και να τα πάω πιο πέρα».
Ο Γιώργος Ανδρέου μάς συστήθηκε ως μέλος του συγκροτήματος «Αλερετούρ» το 1984. Το ’89 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο («Κορίτσι και Γυναίκα»), στον οποίο εκτός από τη μουσική είχε γράψει και τους στίχους. Εχει γράψει πολλά τραγούδια: για τον Γιώργο Νταλάρα, την Ελένη Βιτάλη, την Τάνια Τσανακλίδου, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Κώστα Παυλίδη κ.ά. Κάποια από αυτά ευτύχησαν μεγάλων ακροατηρίων: το «Να μ’ αγαπάς», το «Λιμάνι», το «Ενα με τη θάλασσα», το «Τραγούδι για τον Νίκο Γκάτσο». Ο Ανδρέου, παρ’ ότι έχει δυτική παιδεία, γράφει λαϊκά τραγούδια, αλλά δεν χρησιμοποιεί το μπουζούκι, το οποίο θεωρεί φθαρμένο όργανο. Ο Ανδρέου έχει ιδιαίτερη αγάπη στα παραδοσιακά όργανα. Στην ορχήστρα του δεσπόζουν το κλαρίνο, το ακορντεόν, τα κρουστά. Οι συναυλίες τους κλείνουν πάντα με τα τραγούδια της «Αρζεντίνας», του τελευταίου δίσκου που ηχογράφησε με την Ελένη Τσαλιγοπούλου.
