Μια νέα έκδοση της αυτοβιογραφίας του αποκαλύπτει πώς ο βιασμός του από τούρκους στρατιώτες στη Συρία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σεξουαλικότητάς του
Υστερα από προσεκτική μελέτη των χειρόγραφων σημειώσεών του, οι ειδικοί συμπέραναν ότι η αυτοβιογραφία του λογοκρίθηκε από τον ίδιο τον Λόρενς της Αραβίας, προκειμένου να κρατηθεί μυστική η ψύχωσή του με τον σαδομαζοχισμό και η ντροπή που τον κατέτρωγε ύστερα από τον βιασμό του.
Η αυτοβιογραφία του Λόρενς φέρει τον τίτλο «Οι επτά στήλες της σοφίας» («The Seven Pillars of Wisdom») και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1922. Η δημοφιλής αυτή έκδοση αποτέλεσε τη βάση της γνωστής ταινίας του 1962 με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Ο’ Τουλ. Η πρόσφατη έκδοσή της είναι κατά ένα τρίτο μεγαλύτερη και πιο πιστή στο πρωτότυπο από εκείνη του 1922.
Ο Τζέρεμι Γουίλσον, επίσημος βιογράφος του Λόρενς, στράφηκε στις αυθεντικές σημειώσεις του Λόρενς που φυλάγονται στη βιβλιοθήκη Μποντλέιαν στην Οξφόρδη προκειμένου να συγκεντρώσει στοιχεία για τη νέα έκδοση. Υποστηρίζει ότι πολλά από τα «μεταποιημένα» κομμάτια φανερώνουν τον έντονο προβληματισμό του γράφοντος σχετικά με την αποκάλυψη της αλήθειας για τη σεξουαλικότητά του προβληματισμός που τον οδήγησε, σε ορισμένα κρίσιμα σημεία, να καταφύγει σκόπιμα στην τακτική της ασάφειας.
«Προτού τυπωθεί η αυτοβιογραφία του, ο Λόρενς επέλεξε να λογοκρίνει ό,τι θεώρησε πως θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Τώρα μπορούμε να κάνουμε μόνο υποθέσεις, φαίνεται όμως ότι ο βιασμός του καθόρισε τη σεξουαλικότητά του για το υπόλοιπο της ζωής του» υποστηρίζει ο Γουίλσον.
Ο εν λόγω βιασμός συνέβη όταν ο Λόρενς πήγε ως κατάσκοπος στην πόλη Ντεραά της Συρίας, όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους τον Νοέμβριο του 1917.
Παρ’ όλο που κάποιας μορφής τιμωρία ήταν αναμενόμενη, σύμφωνα με τα γραφόμενα του ίδιου, το σοκ ήταν μεγάλο όταν συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρα ενός τούρκου αξιωματούχου. Παρά την αντίστασή του, έπεσε θύμα βιασμού από τέσσερις στρατιώτες.
Χάρη στα παραλειφθέντα κομμάτια που ήρθαν πρόσφατα στο φως, μαθαίνουμε για πρώτη φορά την καταλυτική επίδραση της «περιπέτειας» αυτής: «Αισθανόμουν πολύ άρρωστος, σαν να είχε πεθάνει ένα κομμάτι του εαυτού μου εκείνη τη νύχτα στη Ντεραά ακρωτηριασμένος, ημιτελής, μισός… Πιθανότατα ήταν η διάτρηση του ηθικού από εκείνον τον φρενιασμένο πόνο που παρέλυσε όλα μου τα νεύρα και με ανάγκασε να σέρνομαι σαν κτήνος.
Ενας πόνος που έχει φωλιάσει μέσα μου από τότε: μια έλξη και ένας τρόμος, μια μακάβρια επιθυμία γεμάτη πόθο αλλά και βίτσιο σαν τον αγώνα της πεταλούδας να αντισταθεί στον πειρασμό της φωτιάς».
