«United States of America. Embassy» γράφει η μικρή υδρόγειος κρυστάλλινη σφαίρα που δεσπόζει στο τραπέζι των συνεδριάσεων του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όμως είναι μία από τις χώρες που κατά καιρούς έχουν βρεθεί στο στόχαστρο της κριτικής του. Αντίστοιχη στάση έχει τηρήσει έναντι της Τουρκίας και του Ισραήλ. Και όταν ο εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος δηλώνει ότι «η Εκκλησία γνωρίζει περισσότερα από όσα εσείς μπορείτε να φανταστείτε», πολλοί ιεράρχες εκτιμούν ότι αναφέρεται στις σκοτεινές δυνάμεις για τις οποίες μιλάει συχνά στα κηρύγματά του ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος. Ποιες είναι αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις; Οι απόψεις των στενών συνεργατών του είναι σταθερές και δεν αλλάζουν εύκολα. Ορισμένοι λένε ότι «ο θαρραλέος λόγος του Αρχιεπισκόπου έχει προκαλέσει το μένος των Αμερικανών». Αλλοι εκτιμούν ότι πίσω από τις υποθέσεις του A. Βαβύλη, του N. Παπαδήμα και τις καταγγελίες περί σεξουαλικών και οικονομικών σκανδάλων ιεραρχών και κάποιων συνεργατών του ιδίου του κ. Χριστόδουλου βρίσκεται η «διεθνής Σιών που θέλει να γκρεμίσει οτιδήποτε χριστιανικό υπάρχει στον κόσμο».
Μπορεί ο κ. Χριστόδουλος το 1998, λίγο πριν από την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, να δέχθηκε στον Βόλο την επίσκεψη του τότε αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα κ. Νίκολας Μπερνς και στην επιστολή του προς τον αμερικανό πρόεδρο κ. Τζορτζ Μπους, με αφορμή τον καταστρεπτικό κυκλώνα Κατρίνα τον περασμένο Αύγουστο, να υπογράφει ως «ειλικρινώς υμέτερος», τα κηρύγματά του όμως δεν ήταν και τόσο φιλικά προς τις ΗΠΑ.
Οι βομβαρδισμοί το 2000 στη Σερβία αποτέλεσαν μία από τις βασικές αιτίες που κ. Χριστόδουλος άρχισε να ασκεί έντονη κριτική στις ΗΠΑ. «Τα χέρια του στάζουν αίμα και όμως όλοι είδαμε τον κ. Κλίντον να προσεύχεται» είπε ο κ. Χριστόδουλος. Και κατηγόρησε τον κ. Κλίντον, όπως και όλους τους ηγέτες των χριστιανικών κρατών, για υποκρισία. «Εχουν ενδυθεί τον μανδύα της θρησκευτικότητας και έχουν υπαγάγει τις αξίες που δίδαξε ο Χριστός στα άνομα συμφέροντά τους» τόνισε χαρακτηριστικά. Το ζήτημα προκάλεσε την έντονη αντίδραση του κ. Μπερνς, αλλά ύστερα από λίγο το πρόβλημα ξεπεράστηκε. Δύο μήνες αργότερα όμως ο Αρχιεπίσκοπος στηλίτευσε και πάλι τις αμερικανικές πράξεις. Εμαθα, τόνισε, «ότι οι χριστιανικές δυνάμεις της Δύσεως βομβάρδισαν μοναστήρια ορθόδοξα, τα οποία αποτελούσαν λίκνα της σερβικής Ορθοδοξίας. Ηταν σαν τα μοναστήρια του Αγίου Ορους. Και όμως δεν σεβάστηκαν ούτε τις μονές, γιατί έχουν μίσος εναντίον των ορθοδόξων. Γιατί ακούνε ορθόδοξο και σηκώνεται η τρίχα τους. Γιατί εμείς οι ορθόδοξοι δεν είμαστε εύκολοι εις το να υποτασσόμεθα σε ξένες θελήσεις».
Αμέσως μετά το χτύπημα των Δίδυμων Πύργων ο Αρχιεπίσκοπος έσπευσε να εκφράσει τη συμπαράστασή του στις ΗΠΑ και με δεκάδες κηρύγματά του κατήγγειλε τη διεθνή τρομοκρατία. Οταν όμως άρχισαν οι βομβαρδισμοί στο Ιράκ ο κ. Χριστόδουλος μίλησε εκ νέου κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, των ισχυρών δυνάμεων, όπως δήλωνε, που θέλουν να επιβληθούν σε όλα τα κράτη.
Οι σχέσεις του κ. Χριστόδουλου με την αμερικανική πρεσβεία έχουν περάσει από πολλές φάσεις. Αφορμή έχουν αποτελέσει μεταξύ άλλων και οι εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες, στην Ελλάδα όμως ο Αρχιεπίσκοπος κάθε χρόνο βρίσκεται στη δεξίωση που παραχωρεί ο εκάστοτε πρέσβης για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας.
Στους Ισραηλινούς ο κ. Χριστόδουλος χρεώνει την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Οπως έλεγε το 2001, το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ ζήτησε από τον κ. K. Σημίτη να διαγράψει το θρήσκευμα και αυτός υλοποίησε τη δέσμευση που ανέλαβε έναντί τους. Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας η φράση του «πάμε κατά Ισραήλ, μάλλον κατά διαβόλου» δεν ήταν καθόλου τυχαία αφού ο κ. Χριστόδουλος φέρεται έντονα προβληματισμένος από το γεγονός ότι καταργείται ο σταυρός από το διεθνές έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού. Οπως λέγεται, χρεώνει την απόφαση αυτή στο Ισραήλ και στους εβραίους. Βεβαίως αξίζει να σημειωθεί ότι οι προσωπικές σχέσεις του με τον ισραηλινό πρεσβευτή στην Αθήνα κ. Ραμ Αβιράμ και τον πρόεδρο του Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Μωυσή Κωνσταντίνη είναι πάρα πολύ καλές.
Μύδρους έχει εξαπολύσει ο κ. Χριστόδουλος και εναντίον της Τουρκίας. Εθνος βαρβάρων, θέλουν να κατακτήσουν την Ευρώπη, δεν έχουν καμία σχέση με την κληρονομιά μας και άλλα πολλά έχει πει εναντίον των γειτόνων μας, όπως μεταξύ άλλων και ότι «αφού το 1453 κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, τώρα επιδιώκουν να εισέλθουν στην EE όχι πλέον διά των όπλων, αλλά διά του όγκου τον οποίον διαθέτουν εις τον πληθυσμόν».
Οι συνεργάτες και ο «αόρατος εχθρός»
Γεννημένος το 1939, ο κ. Χριστόδουλος από παιδί μεγάλωσε και αργότερα ως κληρικός ανδρώθηκε σε έντονα αντικομμουνιστικό κλίμα που διακατείχε την Ιεραρχία και τις οικογένειες που ήταν στενά συνδεδεμένες με την Εκκλησία εξαιτίας των διώξεων κατά του κλήρου στη Σοβιετική Ενωση και στις άλλες χώρες του τότε υπαρκτού σοσιαλισμού. Ταυτόχρονα ενημερωνόταν για τις καταγγελίες στην Ελλάδα αλλά και στις χώρες της Ευρώπης περί μασονικών στοών. Και βέβαια ως προσφυγικής καταγωγής έζησε έμμεσα τη βιαιότητα της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τα γεγονότα αυτά φαίνεται ότι τον έχουν επηρεάσει άμεσα. Ετσι μπορεί κανείς να διαβάσει, μεταξύ άλλων, ομιλίες του όπου εκθειάζει το Σχέδιο Μάρσαλ, ενώ την ίδια στιγμή με τα κηρύγματά του επιτίθεται στις ΗΠΑ.
Τα κηρύγματά του δείχνουν κυρίως πως αισθάνεται διαρκώς ότι υπάρχει απέναντί του ένας «αόρατος εχθρός». Το συναίσθημα αυτό το ενισχύουν με τις αντιλήψεις τους διάφοροι συνεργάτες του, όπως ο πολιτικός επιστήμονας κ. K. Χολέβας, ο φιλόλογος κ. Σ. Καργάκος, ο πρώην αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Αν. Μαρίνος, ο διευθυντής των Οικονομικών Υπηρεσιών της Εκκλησίας κ. K. Πυλαρινός, ο δημοσιογράφος κ. K. Δρακόπουλος και ο μόλις 35 χρόνων Αρχιμανδρίτης κ. Επιφάνιος Οικονόμου.
Ολοι δηλώνουν ότι ο Αρχιεπίσκοπος αντιμετωπίζει έναν «μεγάλο αόρατο εχθρό». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τον περιγράφουν όπως τον Μεγάλο Αδελφό. Και ποιοι συμμετέχουν σε αυτόν; Μπορεί οι ΗΠΑ, μπορεί η διεθνής Σιών, μπορεί οι δυνάμεις που στηρίζουν την Τουρκία ή και όλοι μαζί ή και κανένας από όλους αυτούς. Πριν από κάθε κήρυγμα ο Αρχιεπίσκοπος συζητεί πάντα με τους συνεργάτες του, ενώ είναι τόσο μεγάλη η φοβία που του έχουν καλλιεργήσει ώστε όταν ταξιδεύει στην Τουρκία φροντίζει να συνοδεύεται από πολύ κόσμο.
Οι φίλοι της Αρχιεπισκοπής
Ο Σύλλογος Φίλων της Αρχιεπισκοπής αποτελεί ένα από τα πολυπληθέστερα σωματεία καθώς φέρεται να συμμετέχουν σε αυτόν πάνω από 1.500 μέλη, μεταξύ των οποίων υπουργοί, πρώην υπουργοί, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, καθηγητές πανεπιστημίου, επιχειρηματίες και άλλοι λιγότερο γνωστοί από τις ιδιότητές τους Ελληνες. Ο σύλλογος ιδρύθηκε σχεδόν έξι μήνες μετά την εκλογή του κ. Χριστόδουλου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο από τη γνωστή στους εκκλησιαστικούς κύκλους και σε μέλη της διοίκησης της Εκκλησίας κυρία Νίκη Πεπέ. Κύριος υποστηρικτής του συλλόγου και της προσπάθειας της εν λόγω κυρίας ήταν ο Μητροπολίτης πρώην Θεσσαλιώτιδος, γι’ αυτό και το πρώτο χρονικό διάστημα όλες οι κινήσεις για την υλοποίηση του φιλόδοξου αυτού σχεδίου γίνονταν έχοντας ως βάση το Γραφείο Τύπου της Αρχιεπισκοπής, όπου τότε ο κ. Θεόκλητος υπηρετούσε ως εκπρόσωπος Τύπου του κ. Χριστόδουλου. Στόχος ήταν η δημιουργία ενός συλλόγου αντίστοιχου σε δύναμη με αυτό του Τάγματος των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μέλη του οποίου αποτελούν πανίσχυροι έλληνες επιχειρηματίες, εφοπλιστές, γνωστοί καθηγητές πανεπιστημίου και κορυφαία στελέχη της ομογένειας που δραστηριοποιούνται σε κάθε μήκος και πλάτος της γης.
Ολα άρχισαν με τον καλύτερο τρόπο. Μάλιστα ο ίδιος ο κ. Χριστόδουλος παρέστη στην κοπή μιας ή δύο από τις πρωτοχρονιάτικες πίτες του συλλόγου κατά τη διάρκεια ειδικών τελετών που έγιναν σε κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας. Υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης, όπως ο κ. Π. Παναγιωτόπουλος, ο υφυπουργός Παιδείας κ. Γ. Καλός, ο πρώην υπουργός κ. Αλ. Παπαδόπουλος, οι βουλευτές του ΠαΣοΚ κυρία Μιλένα Αποστολάκη, της ΝΔ κυρία Ελενα Κουντουρά και άλλοι πολλοί έχουν συμμετάσχει στις εορτές του συλλόγου και ορισμένοι αποτελούν και μέλη του. Δήμαρχοι και νομάρχες από τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και από το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας έχουν βραβευθεί και αποτελούν επίτιμα μέλη του συλλόγου Φίλων της Αρχιεπισκοπής.
Το αξιοπερίεργο στην όλη υπόθεση είναι ότι η πλειονότητα των μελών του ΔΣ αποφεύγει να δώσει στοιχεία για τον σύλλογο και δεν δηλώνει πόσα και ποια είναι τα μέλη, ποιοι είναι οι στόχοι του. Ενώ από το 2000 και μετά στο Πρωτοδικείο Αθηνών δεν εμφανίζεται καμία κίνηση του συλλόγου. Ετσι ουδείς γνωρίζει αν άλλαξαν τα μέλη του ΔΣ και αν διεξάγονται εκλογές.
Ακόμη πιο άξιο λόγου είναι το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου δηλώνουν ότι ο σύλλογος είναι ανεξάρτητος, δεν δημιουργήθηκε με την προτροπή τους και όλοι τους εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το τι ακριβώς συμβαίνει. Μάλιστα πολλοί σπεύδουν να διευκρινίσουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με την κυρία η οποία ανέλαβε τη δημιουργία του συλλόγου και μέχρι σήμερα έχει το γενικό πρόσταγμα.
Την ίδια ώρα πάντως σχεδόν όλα τα μέλη δηλώνουν με κομπασμό ότι συμμετέχουν στον σύλλογο ενώ ορισμένοι από το ΔΣ επισκέπτονται υπουργούς και υφυπουργούς ζητώντας εξυπηρετήσεις για την ανάπτυξη του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας και της Αρχιεπισκοπής…
