Το άγνωστο ταξίδι στην Κούβα, οι συναντήσεις με συγγενείς του την περίοδο 1985-1992 όταν φερόταν ως «εξαφανισμένος», οι τρεις – «αφανείς» ως σήμερα – γυναίκες της ζωής του, η σύλληψή του σε διαδήλωση κατά της κατασκευής του αεροδρομίου στα Σπάτα και οι πολιτικές αναζητήσεις του είναι ορισμένα από τα νέα στοιχεία για την παρουσία και τη δράση του άφαντου 45χρονου Δημήτρη Κουφοντίνα που αναδεικνύονται από έγγραφα και καταθέσεις. Μάλιστα από τις μαρτυρίες αυτές – κυρίως στενών συγγενών του – φαίνεται να προκύπτει και ένα άλλο ιδιαίτερα καθοριστικό στοιχείο για τις «σχέσεις» των μελών της 17Ν αλλά και για την «αξιοπιστία» του Σάββα Ξηρού: ο 13χρονος Εκτορας, γιος της Αγγελικής Σωτηροπούλου, παρουσιάζεται ως παιδί του Δημήτρη Κουφοντίνα και όχι του 40χρονου Σάββα Ξηρού. Σύμφωνα με καταθέσεις συγγενικών του προσώπων, ο Κουφοντίνας από τους πρώτους μήνες γέννησης του παιδιού διευκρίνιζε ότι πρόκειται για δικό του, στο οποίο μάλιστα ήθελε να δώσει το όνομα του πατέρα του Κωνσταντίνου. Στο διαζύγιο που έχει εκδοθεί στις 26 Ιουνίου 1989, όπου επικυρώνεται η λύση του γάμου Σάββα Ξηρού και Αγγελικής Σωτηροπούλου, επισημαίνεται ότι επρόκειτο για «γάμο χωρίς τέκνα». Μάλιστα οι συγγενείς του αναφέρονται στην εικόνα «του τρυφερού, στοργικού πατέρα Δημήτρη Κουφοντίνα που κουβαλούσε πάνες για να αλλάζει το νεογέννητο τότε μωρό του». Οπως υποστηρίζουν αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, το καθεστώς ημιπαρανομίας στο οποίο είχε επιλέξει να ζήσει ο Δημήτρης Κουφοντίνας τον εμπόδισε να προχωρήσει σε γάμο με την Αγγελική Σωτηροπούλου και να εμφανισθεί ως πατέρας του αγοριού. Δεν έπρεπε να δώσει ποτέ στίγμα – σε εκκλησίες, δημοτολόγια, κρατικές υπηρεσίες κτλ. – της παρουσίας του και επέλεξε να ζει «χαμένος» στα ψευδώνυμα και στις συνεχείς μεταλλάξεις του. Οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας έχουν δημιουργήσει μέσα από αυτές τις καταθέσεις πλήρη εικόνα της πορείας, των επιλογών και των άγνωστων ως σήμερα προσωπικών γνωριμιών του Κουφοντίνα – του «αγαπημένου Μίμη» των συγγενών του…




«Είμαστε τρία αδέλφια, εγώ, ο Δημήτρης και η Αναστασία την οποία από μικρή υιοθέτησε μια θεία μας. Γεννηθήκαμε όλα τα αδέλφια στο χωριό Τερπνή Σερρών από όπου, αν ενθυμούμαι καλώς, το έτος 1972 φύγαμε και ήρθαμε στην Αθήνα για μόνιμη εγκατάσταση οι γονείς μου, εγώ και ο αδελφός μου Δημήτρης. Από τότε μέχρι το έτος 1979 μέναμε στο κέντρο των Αθηνών σε διάφορα διαμερίσματα. Εν συνεχεία μετακομίσαμε στο δικό μας σπίτι στην Αγία Παρασκευή, στο διαμέρισμα της οδού Δαιδάλου 7. Τη σχολική χρονιά 1976-1977 που τελείωσε το Γυμνάσιο, ο Δημήτρης πέρασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών».


Ετσι αρχίζει το πρώτο τμήμα της κατάθεσης που έδωσε στις 12 Ιουλίου 2002 η 44χρονη Ευαγγελία Κουφοντίνα, αδελφή του φερόμενου ως πρωτοπαλίκαρου της 17Ν. Οπως προκύπτει από τα έγγραφα της ΕΛ.ΑΣ., η οικογένεια Κουφοντίνα, μαζί τότε με τον Δημήτρη, διέμεναν αρχικά στην οδό Αριανίτου 15 στα Εξάρχεια, μετά σε διαμέρισμα της οδού Καλλιγά 33 και κατόπιν ως το 1979 στην οδό Μητσοπούλου 12, οπότε και μετακόμισαν όλοι μαζί στην Αγία Παρασκευή.


Τα ενδιαφέροντα σημεία της κατάθεσης όμως αφορούν την «αποστασιοποίηση» του Δημήτρη Κουφοντίνα και την εξαφάνισή του, η οποία πάντως δεν τοποθετείται χρονικά στο 1981, όπως αναφερόταν ως σήμερα, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα, στο 1985, όταν ήδη μέλος της 17Ν. Δηλαδή, πιο απλά: τουλάχιστον επί τέσσερα χρόνια (την περίοδο 1981-1985), στη διάρκεια των οποίων ο Δημήτρης Κουφοντίνας ήταν σημαντικό στέλεχος της 17Ν, πρωτοστάτης τρομοκρατικών επιθέσεων (δολοφονίες Τσάντες, Μομφερράτου, ληστεία μετά φόνου στα Πετράλωνα, απόπειρα δολοφονίας Τσαντ), ζούσε στο σπίτι του, με τους γονείς του και την αδελφή του! Και προφανώς παρακολουθούσε κανονικά τα μαθήματά του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.


«Οσο καιρό ήταν φοιτητής ο αδελφός μου δεν έφερνε φίλους του στο σπίτι μας ούτε γνωρίζω ποιες ήταν οι παρέες του. Ως μαθητές στο Γυμνάσιο τόσο εγώ όσο και ο αδελφός μου ήμασταν οργανωμένοι στο ΠΑΜΚ, Πανελλήνια Αγωνιστική Μαθητική Κίνηση (σ.σ.: προσκείμενη στο ΠαΣοΚ). Νομίζω όμως ότι στο Πανεπιστήμιο δεν είχε οργανωθεί πουθενά» αναφέρει στην κατάθεσή της η αδελφή του, η οποία ως προς το τελευταίο φαίνεται να είχε μια κάπως εσφαλμένη εντύπωση.


Μάλιστα ο Δημήτρης Κουφοντίνας εμφανίζεται την ίδια περίοδο που ήταν το «παιδί της οικογένειας» να βγάζει χαρτζιλίκι κάνοντας διάφορες περιστασιακές δουλειές, ενώ έχει και… «τραβήγματα» με την Αστυνομία αφού από νεαρή ηλικία δίνει βροντερό παρών σε διάφορες διαδηλώσεις.


«Ο Δημήτρης όταν ήταν φοιτητής εργαζόταν περιστασιακά στις οικοδομές, στο κέντρο διαλογής του ΟΠΑΠ, στη φαρμακοβιομηχανία ΕΛΠΕΝ και μαζί είχαμε δουλέψει σε ένα βιβλιοδετείο στην περιοχή του Ταύρου. Επίσης ερασιτεχνικά ασχολούνταν με την κιθάρα» σημειώνει η Ευαγγελία Κουφοντίνα. Και όταν ερωτάται από τους αστυνομικούς της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας αν είχε εμπλοκή σε περιστατικά με τις αρχές, η αδελφή του αποκαλύπτει: «Τα μόνα περιστατικά για εμπλοκή του Δημήτρη με τις αστυνομικές αρχές που θυμάμαι είναι το εξής: Κάποιο καλοκαίρι όταν μέναμε στην οδό Μητσοπούλου και στην Ομόνοια γινόταν διαμαρτυρία από τους κατοίκους του Περάματος, πιθανόν για τα αυθαίρετα, πήγαμε κι εμείς για συμπαράσταση. Και ο Δημήτρης αναζητώντας εμένα βρέθηκε σε μια κλούβα της Αστυνομίας και πήγε στο αυτόφωρο».


Η άλλη αδελφή του, Αναστασία, 47 ετών, στην κατάθεση που έδωσε στις 12 Ιουλίου 2002 αναφέρεται σε διαφορετικές «εκκρεμότητες» του Κουφοντίνα με την Αστυνομία.


«Ο Μίμης, γιατί έτσι φώναζαν στην οικογένεια τον αδελφό μου, είχε συλληφθεί από την Αστυνομία και είχε περάσει τη διαδικασία του αυτόφωρου λόγω συμμετοχής του σε επεισόδιο που γινόταν τότε για την κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων».


Μπορεί να παρέμεινε αδιευκρίνιστο για τους αστυνομικούς πότε και γιατί είχαν στα χέρια τους τον Κουφοντίνα, χωρίς να το ξέρουν όμως οι αδελφές του προχώρησαν σε μια ανάλυση των επιδόσεων και του χαρακτήρα του. «Ως μαθητής ήταν κάτι πάνω από το μέτριο. Ως χαρακτήρας ήταν πολύ καλός, ειλικρινής, ανοικτός τύπος και δεν ήθελε να στενοχωρεί τους άλλους». Και η μητέρα του Βαΐα Κουφοντίνα στην κατάθεση που έδωσε στις 15 Ιουλίου αναφέρει: «Ο γιος μου ήταν ένα εξαίρετο, ήσυχο, μελετηρό παιδί, τουλάχιστον μέχρι την προτελευταία χρονιά των σπουδών του».


Επίσκεψη με το μωρό αγκαλιά


Πιο σημαντική φέρεται να ήταν η ξαφνική εμφάνιση του Δημήτρη Κουφοντίνα το 1990 στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή. Η μητέρα του Βαΐα λέει:


«Αν θυμάμαι καλά, το έτος 1989 ή 1990 ήλθε στο σπίτι έχοντας μαζί του ένα μωρό τριών μηνών περίπου, αγοράκι, το οποίο μας είπε ότι είναι ο γιος του και το όνομά του θα είναι Κωνσταντίνος. Δεν παρέμεινε ούτε μισή ώρα, δίνοντας υπόσχεση ότι θα ξανάρθει σύντομα να μας γνωρίσει και τη γυναίκα του».


Ισως πιο γλαφυρή και φορτισμένη είναι η περιγραφή στην κατάθεση της αδελφής του Αναστασίας σε σχέση με αυτό το περιστατικό της ξαφνικής επίσκεψης του Δημήτρη Κουφοντίνα: «Πήγα σπίτι, τον είδα με ένα μωρό πολύ μικρό, ημερών ή μηνός, στο οποίο άλλαζε πάνα. Ηταν έτοιμος να φύγει από το σπίτι και τον συνόδευσα μέχρι την οδό Αγίου Ιωάννου, όπου μου είπε ότι κάποιος τον περιμένει πίσω από το σχολείο. Κατά τη διαδρομή μού είπε ότι είναι παντρεμένος, οι γονείς της γυναίκας του είχαν σκοτωθεί σε τροχαίο, και ότι τώρα που και αυτός έχει παιδί κατάλαβε πόσο πόνο έχει δώσει στους γονείς του με τη μη εμφάνισή του. Χαιρετηθήκαμε και με διαβεβαίωσε ότι δεν θα χαθούμε και ότι όλα θα αλλάξουν τώρα. Από τότε δεν τον ξαναείδα».


Ακολούθησαν ορισμένες νέες τηλεφωνικές επικοινωνίες του Δημήτρη Κουφοντίνα ως την οριστική εξαφάνισή του, αφού δεν φέρεται να εμφανίζεται ούτε καν στην κηδεία του πατέρα του. Και ίσως το τελικό ερώτημα αφορά την έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. το 1985 για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, μετά τη διαπίστωση ότι με το αυτοκίνητο του πατέρα του (ένα Volkswagen σκαραβαίο) είχε προχωρήσει σε βομβιστική επίθεση σε υποκατάστημα τράπεζας στους Αμπελοκήπους. Προσφάτως είχε αναφερθεί ότι οι αξιωματικοί που τον αναζητούσαν στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή, μετά την επίθεση του 1985, δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν γιατί «είχε χαθεί εδώ και χρόνια». Πιθανότατα όμως έμενε ακόμη στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή. Τα ερωτήματα εξάλλου πολλαπλασιάζονται μετά τις αναφορές των συγγενών του – όπως περιγράφονται στις τωρινές καταθέσεις – ότι «η Αστυνομία μας διαβεβαίωσε τότε πως το αυτοκίνητο που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση δεν ήταν αυτό που οδηγούσε ο αδελφός μας».


Το ταξίδι στην Κούβα και οι νεανικοί έρωτες


Ποιες ήταν οι άγνωστες προσωπικές γνωριμίες του Δημήτρη Κουφοντίνα στις οποίες εστίασε το ενδιαφέρον της η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία τις τελευταίες εβδομάδες; Η κατάθεση της αδελφής του Ευαγγελίας αποδείχθηκε ιδιαίτερα κατατοπιστική, μιλώντας μάλιστα για ένα ταξίδι αναψυχής του Δημήτρη Κουφοντίνα στην Κούβα.


«Συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του με κοπέλες θυμάμαι μια κοπέλα (σ.σ.: αναφέρει το όνομά της) η οποία ήταν και αυτή οργανωμένη στο ΠΑΜΚ από μαθήτρια, σπούδασε μάλλον στη Φυσικομαθηματική Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στη Σχολή Καλών Τεχνών. Μια άλλη τελείως περιστασιακή σχέση με μια κοπέλα η οποία έχω την εντύπωση ότι έχει ανοίξει τώρα κατάστημα με είδη δώρων στη Νέα Σμύρνη και με την Εφη που έμενε στην Καλλιθέα, επώνυμο δεν θυμάμαι, ήταν μάλλον βοηθός λογιστή και η καταγωγή της ήταν από τη Θάσο. Περιγραφικά θυμάμαι ότι ήταν κοντή, χοντρούλα, με καστανά σγουρά μαλλιά. Η σχέση τους διήρκεσε περίπου δύο χρόνια, έκαναν και ένα ταξίδι μαζί στην Κούβα όπου φαντάζομαι διήρκεσε 10 ημέρες».


Στην παρέα του Δημήτρη Κουφοντίνα και της αδελφής του συμπεριλαμβάνονται ένας τραπεζικός υπάλληλος, ένας θεολόγος, ένας φοιτητής στα τότε ΚΑΤΕΕ, ένας οικοδόμος και ένας δικηγόρος από το Γύθειο των οποίων τα ονόματα μνημονεύονται στις καταθέσεις των συγγενών του άφαντου 45χρονου.


Η οριστική φυγή από την οικογενειακή στέγη


Το 1985 έρχεται η μεγάλη φυγή του Δημήτρη Κουφοντίνα από την οικογένειά του. Για τους λόγους μάλιστα της απομάκρυνσής του η αδελφή του δίνει μάλλον μια «απλή» εξήγηση…


«Ο αδελφός μου το καλοκαίρι του έτους 1985 έφυγε από το σπίτι χωρίς να έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του και δεν γνωρίζω σε ποιο έτος σταμάτησε. Κατά τη γνώμη μου, ο Δημήτρης έφυγε από το σπίτι γιατί, όπως μου είχε πει, ήθελε να ζήσει μόνος επειδή αισθανόταν πίεση από τους γονείς μας γιατί δεν ολοκλήρωνε τις σπουδές του και δεν είχε τακτοποιήσει το θέμα του στρατού. Δεν μου είπε πού θα πάει να μείνει και τι θα κάνει…».


Το 1985 όμως δεν ήταν η τελευταία φορά που τον είχαν δει οι συγγενείς του, όπως πιστευόταν ως σήμερα. Οπως αναφέρει στην κατάθεσή της η αδελφή του Αναστασία:


«Μέχρι το έτος 1987 τηλεφώνησε δύο-τρεις φορές στο σπίτι και μίλησε με τη μητέρα μας. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς συναντήθηκε τυχαία στον δρόμο με τον πατέρα μας (σ.σ.: απεβίωσε το 1995), πήγαν μαζί στο σπίτι, παρέμεινε για λίγες ώρες κι έφυγε χωρίς να πει τίποτε, δηλαδή πού μένει και τι κάνει». Συμπληρώνοντας αμέσως μετά: «Εγώ τον συνάντησα σε χρόνο που δεν μπορώ να προσδιορίσω, ύστερα από τηλεφώνημά του στη δουλειά μου, στην Καισαριανή όπου γινόταν κάποιο φεστιβάλ από κάποιο κόμμα της Αριστεράς».