Αντρέας Μπάαντερ
(Μόριτς Μπλάιμπτροϊ, «Τρέξε Λόλα, τρέξε» )
«Η ιστορία μας θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τίτλο “Τον λόγο έχουν τα όπλα”» έλεγε στην προκήρυξή του ο Αντρέας Μπάαντερ το 1972, όταν συνελήφθη στη Φραγκφούρτη έπειτα από ανταλλαγή πυροβολισμών με την αστυνομία. Η δράση του Μπάαντερ- ο μοναδικός από τους ηγέτες της RΑF που δεν είχε σπουδάσει- ξεκίνησε το 1968 όταν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, τοποθέτησε βόμβες σε δύο καταστήματα της Φραγκφούρτης. Συνελήφθη την ίδια χρονιά και καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση, αλλά λίγο αργότερα τα μετέπειτα μέλη της RΑF τον απελευθέρωσαν. Το 1970 όρισε εαυτόν φυσικό αρχηγό της οργάνωσης, συνελήφθη το 1972 και η δίκη του, μαζί με τρεις ακόμη συνεργάτες του (Ενσλιν, Μάινχοφ και Ράσπε), άρχισε το 1975. Δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε νεκρός στο κελί του.

Ούλρικε Μάινχοφ
(Μαρτίνα Γκέντεκ, «Οι ζωές των άλλων»)
Ο εγκέφαλος της RΑF ήταν κόρη του δημοσιογράφου Βέρνερ Μάινχοφ αλλά και δημοσιογράφος η ίδια. Η Μάινχοφ ξεκίνησε σπουδές φιλοσοφίας, παιδαγωγικής, κοινωνιολογίας και γερμανικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ, προτού προσχωρήσει στην οργάνωση σπουδαστών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ. Το καλοκαίρι του 1970 εκπαιδεύτηκε σε στρατόπεδο της παλαιστινιακής οργάνωσης «Αλ Φατάχ» στην Ιορδανία (μαζί με τους Μπάαντερ, Ενσλιν και άλλα μέλη της RΑF). Ως «αντάρτισσα πόλεων» η Μάινχοφ διέπραξε πολλές ένοπλες ληστείες σε τράπεζες και το 1972 βοήθησε σε συνολικά πέντε βομβιστικές επιθέσεις, στις οποίες βρήκαν τον θάνατο τέσσερις άνθρωποι και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 50. Ο θάνατός της τον Μάιο του 1976 στο κελί της χαρακτηρίστηκε από τις Αρχές αυτοκτονία.

Γκούντρουν Ενσλιν
(Γιοχάνα Βόκαλεκ, «Πάπισσα Ιωάννα»)
Ο μεγάλος έρωτας του Αντρέας Μπάαντερ, η Ενσλιν, βρέθηκε από την αρχή στο πλευρό του συμμετέχοντας στην τοποθέτηση βομβών στα πολυκαταστήματα της Φραγκφούρτης. Το τέταρτο από τα επτά παιδιά ενός προτεστάντη πάστορα, η Ενσλιν, γεννήθηκε το 1940 και σπούδασε αγγλική και γερμανική φιλολογία, καθώς και παιδαγωγική. Είναι θαμμένη σε κοινό τάφο με τον Μπάαντερ, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι κείμενό της έχει χρησιμοποιηθεί στην όπερα «Το κορίτσι από το θείο δάσος» του Χέλμουτ Λαάνχεμαν. Γιαν Καρλ Ράσπε
(Νιλς Μπρούνο Σμιντ, «Ρandorum»)

Γεννημένος στη Σέφελντ της Αυστρίας το 1944, τη χρονιά θανάτου του πατέρα του, ο Ράσπε πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Ανατολικό Βερολίνο. Το 1961 μετακόμισε στο Δυτικό Βερολίνο για να τελειώσει το σχολείο και να σπουδάσει χημεία και κοινωνιολογία. Μέλος της RΑF έγινε το 1970 και θεωρείται ο κατασκευαστής των βομβών που χρησιμοποιήθηκαν στις επιθέσεις της οργάνωσης, στις οποίες σκοτώθηκαν τέσσερα άτομα και τραυματίστηκαν περισσότερα από 50. Οπως ο Μπάαντερ έτσι και ο Ράσπε συνελήφθη το 1972 και το 1977 βρέθηκε νεκρός στο κελί του, πυροβολημένος στο κεφάλι. Επισήμως ο θάνατός του αποδόθηκε ως αυτοκτονία.

Χορστ Χέρολντ
(Μπρούνο Γκαντς, «Η πτώση», «Μια αιωνιότητα και μια μέρα»)
Ο άνθρωπος που έδωσε τέλος στη δράση της Φράξιας Κόκκινος Στρατός είναι ο πιο γνωστός αλλά ίσως και ο πιο αμφιλεγόμενος πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εγκλήματος (ΒΚΑ) της Γερμανίας, θέση στην οποία βρισκόταν από το 1971 ως το 1981. Ο Χέρολντ γεννήθηκε το 1921 και απέκτησε φήμη ως επικεφαλής της αστυνομίας της Νυρεμβέργης κατά τη διαδικασία δίωξης των ναζιστών. Εδωσε έμφαση όχι μόνο στην ανάπτυξη νέων μεθόδων έρευνας και αναζήτησης σε υποθέσεις εγκλήματος, αλλά και στη μελέτη των αιτιών του εγκλήματος ως βάση για την αποτελεσματική πρόληψη.