γαλαξιας

Oχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις τεράστιες μελανές οπές και μάλιστα πολύ κοντά τη μία στην άλλη ανακάλυψαν αστρονόμοι στο κέντρο ενός μακρινού γαλαξία, σε απόσταση περίπου 4.3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα τέτοιο 'σφιχτό' κοσμικό τρίο υπερβαρέων βαρών στην ‘καρδιά' ενός γαλαξία στο σύμπαν.

Ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που εντοπίζεται για πρώτη φορά. Οι ερευνητές εντόπισαν στον πυρήνα ενός γαλαξία να σχηματίζονται άνεμοι η ταχύτητα των οποίων αγγίζει τα 5 χιλιάδες χλμ/δευτ! Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει κοσμικούς ανέμους η ταχύτητα των οποίων δεν ξεπερνούσε τα χίλια χλμ/δευτ.

Στον γαλαξία μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν 200-400 δισεκατομμύρια άστρα. Πολλές εκατοντάδες εκ. (αν όχι μερικά δισεκατομμύρια) υπολογίζεται ότι είναι και οι πλανήτες που υπάρχουν στον γαλαξία μας. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες με στόχο τον υπολογισμό του αριθμού των πλανητών που έχουν συνθήκες φιλικές προς την ζωή. Η πιο πρόσφατη σχετική μελέτη έγινε από επιστήμονες πανεπιστημίων των ΗΠΑ και του Πουέρτο Ρίκο. Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο υπολογισμού που λαμβάνει υπόψη τις τροχιές πλανητών γύρω από το μητρικό τους άστρο οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν περί τους 100 εκ.

Μια διαφορετική και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα φωτογραφία έδωσε στη δημοσιότητα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Πρόκειται για μια φωτογραφία που αποτελεί σύνθεση πολλών εικόνων που έχει καταγράψει το διαστημικό παρατηρητήριο Planck. Παρατηρήσεις του πολωμένου φωτός που εκπέμπει η διαστρική σκόνη (η σκόνη που υπάρχει ανάμεσα στα άστρα) επέτρεψαν στους ειδικούς της ESA να δημιουργήσουν μια εικόνα η οποία αποτελεί όπως αναφέρουν το μαγνητικό αποτύπωμα του γαλαξία μας.

Πριν από τέσσερα έτη εντοπίστηκε ένας υπερκαινοφανής αστέρας η λαμπρότητα του οποίου εξέπληξε τους επιστήμονες.Μην μπορώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο οι ειδικοί είχα διαχωριστεί σε εκείνους που πίστευαν ότι το σουπερνόβα ανήκει σε ένα συμβατικό είδος αλλά για άγνωστο λόγο είναι πολύ πιο λαμπρό και σε εκείνους που θεωρούσαν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άγνωστο είδος. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι πρόκειται για ένα συμβατικό σουπερνόβα που απλά τη λαμπρότητα του μεγέθυνε ένας γαλαξίας που βρίσκεται ανάμεσα σε αυτό και τη Γη.

Αστρονόμοι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Νότιου Κονέκτικατ εντόπισαν μια περιοχή στις παρυφές του γαλαξία μας στην οποία γεννιούνται με ταχύ ρυθμό νέα άστρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές στην περιοχή αυτή κατέληξε «πλούσια» κοσμική ύλη (κυρίως αέρια) από δύο δραστήριους γειτονικούς μας γαλαξίες.

Μια εκπληκτική ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του ΜΙΤ. Διαπίστωσαν ότι ένας μικρός γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας γαλαξία είναι στην πραγματικότητα ένα γαλαξιακό απολίθωμα και ίσως μάλιστα να είναι ο πρώτος γαλαξίας του Σύμπαντος!

Ο σπειροειδής γαλαξίας ESO 137-001 μοιάζει με λουλούδι που χάνει τα πέταλά του στον άνεμο σε αυτή την εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Ο γαλαξίας κινείται τόσο γρήγορα μέσα σε ένα σύννεφο ώστε το αέριό του παρασύρεται προς τα πίσω και σχηματίζει γαλάζια νήματα.

Ερευνητές του Ινστιτούτου Αστροφυσικής των Καναρίων Νήσων εντόπισαν ένα πανάρχαιο γαλαξία. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο γαλαξίας αυτός δημιουργήθηκε περίπου 650 εκ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος και είναι ένας από τους πρώτους που εμφανίστηκε σε αυτό. Η ανακάλυψη προσφέρει νέα δεδομένα για την εξέλιξη του Σύμπαντος.

Οι περισσότεροι γαλαξίες που μπορούμε να διακρίνουμε στο όριο του ορατού Σύμπαντος είναι υπέρλαμπροι γίγαντες εντελώς διαφορετικοί από τον δικό μας Γαλαξία. Για πρώτη φορά, αμερικανοί αστρονόμοι κατάφεραν να παρατηρήσουν άμεσα έναν «κανονικό» αρχέγονο γαλαξία, ο οποίος δεν αποκλείεται να μοιάζει με τον Μίλκι Ουέι στα αρχικά στάδια του σχηματισμού του.

Εικόνες και δεδομένα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτίζουν τις κοσμικές διεργασίες που μετασχηματίζουν γαλαξίες και τους μετατρέπουν από σπειροειδείς σε ελλειπτικούς. Κατά τη διαδικασία αυτή οι γαλαξίες αποκτούν ένα σχήμα που θυμίζει πολύ αυτό της… μέδουσας.

Ακρως ενδιαφέροντα δεδομένα για την εξέλιξη του γαλαξία μας προέκυψαν από τα ευρήματα μελέτης που πραγματοποίησε διεθνής ομάδα επιστημόνων. Οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία που δείχνουν το πώς εξελίχθηκε ο Γαλαξίας. Οπως φαίνεται η ανάπτυξη του έγινε από… μέσα προς το έξω.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια σειρά από εικόνες του Μ83 και οι τεχνικοί της NASA δημιούργησαν ένα «μωσαικό» του γαλαξία το οποίο αναμένεται να βοηθήσει τους επιστήμονες στην καλύτερη μελέτη του. Στην νέα εικόνα που δημιουργήθηκε διακρίνονται καθαρά χιλιάδες αστρικά σμήνη, εκατοντάδες χιλιάδες μεμονωμένα άστρα και πολλά σουπερνόβα.

Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα από το Σύμπαν προσέθεσε στον μακρύ του κατάλογο το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο φωτογράφισε τον γαλαξία ESO 373-8 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 25 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Ο ESO 373-8 ανήκει στο γαλαξιακό σμήνος NGC 2997 και εξαιτίας του σχήματος του έχει λάβει τον χαρακτηρισμό «τηγανίτα» από τους ειδικούς. Δεν είναι ο μόνος γαλαξίας… τηγανίτα στο Σύμπαν αφού διάφορα φαινόμενα και κυρίως η στροφορμή «υποχρεώνουν» ορισμένους γαλαξίες που ξεκινούν ως γιγάντιες μπάλες περιστρεφόμενων αερίων να μετατρέπονται σε λεπτούς κοσμικούς δίσκους.

Ομάδα αστρονόμων από τη Νότια Αφρική υποστηρίζει ότι εντόπισε ένα κοσμικό φαινόμενο που παρατηρείται για πρώτη φορά το οποίο μπορεί να δώσει κρίσιμες απαντήσεις για τη λειτουργία του Σύμπαντος. Οι ερευνητές λένε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η συγχώνευση δύο γιγάντιων μελανών οπών στο κέντρο ενός γαλαξία.