Μπορεί οι επαφές και επικοινωνίες του Πέτρου Κουναλάκη με τον Μίμη Ανδρουλάκη να είχαν εμπιστευτικό χαρακτήρα ανάμεσα στις δύο πλευρές, ωστόσο κάποιοι έδειχναν ένα αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για όσα διαδραματίζονταν την περίοδο εκείνη στον χώρο των κομμάτων της Αριστεράς. Ηταν η περίοδος που μεταξύ των άλλων την πολιτική ζωή του τόπου σκίαζε το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών (υπόθεση Τόμπρα): «Πιστεύουμε ότι υπάρχουν μια σειρά από σοβαρές ενδείξεις και στοιχεία που οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πως την επίμαχη περίοδο 1985-1989 λειτούργησε ένα ευρύτατο δίκτυο παρακολούθησης πολιτικών προσώπων, κομμάτων, δημοσιογράφων και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής» είχε καταγγείλει στη Βουλή ο ΣΥΝ τον Ιούλιο του 1989. Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη της υπόθεσης καταγραφής της τηλεφωνικής συνδιάλεξης των δύο στελεχών, η οποία οδήγησε στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, το πόρισμα της οποίας καταγγέλθηκε ως «διάτρητο». Είχε συμβεί το εξής αμίμητο: Ο κ. Ανδρουλάκης είχε καλέσει (από τηλέφωνο του ΚΚΕ) τον Πέτρο Κουναλάκη και είχαν συνομιλία. Οταν αργότερα κάποιος δημοσιογράφος κάλεσε στο ίδιο τηλέφωνο τον κ. Ανδρουλάκη, άρχισε… να ακούγεται η κασέτα με την ηχογραφημένη συζήτηση που είχε προηγηθεί. Ετσι αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση των τηλεφωνικών επικοινωνιών τους.
Έντυπη έκδοση
Πολιτική
Έντυπη έκδοση