Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου

Πρέπει να σταθούμε δίπλα στη μηχανή με περισσότερη αυστηρότητα απέναντι στην τάση της ανθρώπινης φύσης για έλεγχο και εξουσία

Το ιδιωτικό είναι πάντα ένας βολικός μανδύας των εκατέρωθεν κυβερνήσεων

Οι κανόνες και της θερινής ραστώνης έχουν εξαιρέσεις. Ο Αύγουστος δεν αποδεικνύεται τόσο αθώος μήνας. Στη διεθνή και στην ελληνική πραγματικότητα.

Ολο και περισσότεροι Ελληνες ρέπουν στην παρανομία, βέβαιοι ότι θα τους «ξανασώσει» ευχαρίστως ο πολιτευτής τους

Η χώρα διαθέτει ελάχιστες συμμαχίες – ας μη μεγεθύνονται οι συνεργασίες... Περιμένει να τη σώσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ

Η Ελλάδα έχασε τη λειτουργία της «γέφυρας» ανάμεσα στη Δύση και στα αραβικά έθνη, που είτε συνομιλούν απευθείας με τις ΗΠΑ (π.χ. Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ) είτε προσβλέπουν πια στην Τουρκία (Κατάρ, Παλαιστίνιοι κ.λπ.).

Το θέμα στην Ελλάδα δεν είναι να γκρεμίσουμε τους θεσμούς, αλλά την «παράγκα»

Η άνιση σχέση γιγαντώνεται, αν αλλάξει, όπως συζητείται, ο τρόπος λήψης αποφάσεων και απολέσουν Αθήνα και Λευκωσία το δικαίωμα της αρνησικυρίας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας

Η κάλπη ανέδειξε ένα κρυμμένο μήνυμα: οι Γερμανοί ψήφισαν αποπαγκοσμιοποίηση, κρατική προστασία και λογοδοσία

Η διαφθορά δεν είναι άσχετη με την απροθυμία αμερικανών επενδυτών να «μπλέξουν» με το ελληνικό «σύστημα»

Παρά τις βαρύγδουπες πρωτοβουλίες για «επαναπατρισμό εγκεφάλων» δεν έχουν πειστεί ότι η Ελλάδα επανήλθε στη σταθερότητα και στην ανάπτυξη

Καιρός για απολογισμούς και σχεδιασμούς και στην εξωτερική πολιτική.

Η ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής της Μεταπολίτευσης επιβάλλεται για να δούμε πόσο δρόμο διανύσαμε από το παρελθόν, αν κάτι μπορούσε να γίνει διαφορετικά, και κυρίως πού θα πάμε στο μέλλον.

Η χρήση δασμών σε «ξένα» αυτοκίνητα θυμίζει τον αμερικανικό προστατευτισμό κατά της Ιαπωνίας τη δεκαετία του 1990.

Με τέτοια παρακμή της δημοκρατίας στην ήπειρο που γέννησε τον ολοκληρωτισμό είναι αστείο να κατηγορούνται οι ΗΠΑ για τον Ντόναλντ Τραμπ.

Αν ανέδειξαν κάτι ξεχασμένο οι εσωκομματικές εκλογές του ΠαΣοΚ την πρώτη Κυριακή ήταν ότι οι πολίτες προσέρχονται να ψηφίσουν όταν η πολιτική τους ελκύει. Μπορεί τα κίνητρά τους να ποικίλλουν ιδεολογικά και στρατηγικά. Αλλά η κοινή συνισταμένη παραμένει: δείχνουν ενδιαφέρον γιατί πιστεύουν ότι η ψήφος τους μετράει. Χρησιμοποιούν το «βόλι» που τους έδωσε το εθνικό […]

Η κρίση των κομμάτων, πασιφανής και στις αφανείς ή φανερές εσωτερικές ζυμώσεις τους, είναι μια ευκαιρία, ίσως η τελευταία, να ανανεωθούν ξανά ή να αποβιώσουν.

Ποιες είναι οι προκλήσεις και οι επιδιώξεις ειδικότερα για την Ελλάδα, αλλά και για την Τουρκία, που θεωρούνται διασταλτικά τα τελευταία 100 έτη «Δύση» και βρίσκονται ανάμεσα στα πυρά;