Ερη Βαρδάκη

Είναι εννέα το βράδυ. Βρίσκομαι στο ισόγειο του παλαιού κτιρίου του «Ευαγγελισμού», σε ένα απλό δωμάτιο νοσοκομείου, με ένα κρεβάτι, ένα γραφείο και ένα μικρό μπάνιο. Είμαι ξαπλωμένη, φοράω τις πιτζάμες μου και περιμένω την τεχνικό η οποία θα με «καλωδιώσει», ώστε να υποβληθώ σε μελέτη ύπνου.

Πριν από μερικά χρόνια η Σέριλ Σάντμπεργκ, η πανίσχυρη διευθύντρια επιχειρησιακών λειτουργιών του Facebook, κανόνισε μια σύσκεψη για τον τότε υπουργό Oικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ. Ο υπουργός έφθασε με τέσσερις συνεργάτιδές του, δύο υψηλόβαθμα στελέχη και δύο που βρίσκονταν χαμηλότερα στην ιεραρχία. Μετά τις πρώτες κουβέντες η Σάντμπεργκ παρότρυνε τους παρισταμένους να σερβιριστούν από τον μπουφέ και να καθήσουν. Οι παρευρισκόμενοι, στην πλειονότητά τους άνδρες, γέμισαν το πιάτο τους και έλαβαν θέση γύρω από το κεντρικό τραπέζι συσκέψεων.

Στα εννέα της χρόνια η Κυβέλη έφτιαξε το πρώτο της κέικ. Υστερα μεγάλωσε, σπούδασε Οικονομικά, πέρασε από πολυεθνικές εταιρείες και τελικά εγκατέλειψε μια πετυχημένη καριέρα – το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον – για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και να ανοίξει το δικό της ζαχαροπλαστείο. Ηταν το 2003, λοιπόν, όταν άνοιξε το πρώτο της κατάστημα […]

Στον «Νοέµβριο», οι ήρωες από κοµπάρσοι γίνονται απρόσµενοι πρωταγωνιστές µέσα από στιγµές προσωπικής ποιητικότητας. Συναντάµε τέτοιους ανθρώπους στα στενά της πόλης; «Οι ήρωες της λογοτεχνίας είναι πλασµατικοί, ελλειπτικοί, αυθαίρετοι. Αναµφίβολα, όµως, θα συναντούσε κανείς ανθρώπους µε κάποια χαρακτηριστικά τους παντού, κυρίως στις σπείρες του µυαλού, όπου τελικώς εκκολάπτονται και αποκτούν έναν αυτόνοµο, σκιώδη βίο, µέσα στον δικό τους τόπο και χρόνο».

Τη 17η Ιουνίου 2014, ο Ντοβ Τσάρνεϊ, ο 45χρονος ιδρυτής της American Apparel, ξεκίνησε για την ετήσια συνάντηση των μετόχων, μάλλον χαρούμενος. Υστερα από τέσσερα χρόνια κρίσης, κατά τη διάρκεια των οποίων ο αμερικανικός κολοσσός ένδυσης που δημιούργησε το 1998 είχε φτάσει δύο φορές κοντά στη χρεοκοπία, τα πράγματα φάνταζαν να πηγαίνουν καλύτερα από πλευράς πωλήσεων. Φορώντας κοστούμι, γραβάτα και κάλτσες American Apparel, εμφανίστηκε ενώπιον του συμβουλίου.

Τον Ιανουάριο επιστρέφετε στον ρόλο του Μίκη Θεοδωράκη στο Θέατρο Βadminton, με την επανάληψη της παράστασης «Ποιος τη ζωή μου...». Είναι ένας κόντρα ρόλος για εσάς; «Ο σκηνοθέτης Θέμης Μουμουλίδης έχει φαντασία, με φώναξε να κάνω τον Θεοδωράκη και όλοι με κοιτούσαν με μισό μάτι. Ηταν ωστόσο ένα στοίχημα. Και εγώ το σκεφτόμουν: γιατί να παίξω αυτόν τον άνθρωπο, τον απλησίαστο, τον μακρινό; Ομως ως πρόταση, ακόμη και αν δεν πήγαινε καλά, είχε ενδιαφέρον».

Στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, στις 30 Οκτωβρίου, ξεκινά το έργο «Σμύρνη μου αγαπημένη», το οποίο γράψατε, σκηνοθετείτε και έχετε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τι πραγματεύεται; «Η Σμύρνη δεν ήταν μόνο η καταστροφή. Το έργο ξεδιπλώνει την ιστορία μιας οικογένειας από το 1917 ως το 1923. Παρακολουθεί τον θρίαμβο των Ελλήνων, τα λάθη που έγιναν στη συνέχεια και φτάνει μέχρι την καταστροφή και την προσφυγιά. Ξεδιπλώνονται οι σχέσεις των διάφορων εθνοτήτων της πόλης, παρουσιάζονται η μουσική, η ζωή, ο πολιτισμός, όλα αυτά που τελικά κατέστρεψε ο εθνικισμός».

Tραγουδήσατε το πρώτο τραγούδι της ζωής σας από χαρά ή από λύπη; «Δεν θυμάμαι. Ξέρω μόνο ότι ήταν η "Ρούσα παπαδιά", ένα δημοτικό, Ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν γιατρός, τραγουδούσε υπέροχα δημοτικά και οπερέτες».

Αλλοι σε φωνάζουν Παύλο, άλλοι Πολ. Ποιο προτιμάς; «Και τα δύο. Και Πάμπλο παίζει και Πάουλ παίζει. Επικοινωνία είναι».

Η ανακοίνωση έγινε μέσω e-mail ένα πρωινό του περασμένου Φεβρουαρίου. Ο Λεωνίδας Τραμπούκης και η Ελένη Πεταλωτή πίνοντας τον πρωινό καφέ τους βρήκαν ένα λιτό μήνυμα. Ηταν από το «Wallpaper». Το περιοδικό-ευαγγέλιο του σύγχρονου ντιζάιν τούς ανακοίνωνε ότι θα συμπεριλάβει το γραφείο τους (LoT) στα 20 πιο ανερχόμενα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου. Για περισσότερες πληροφορίες […]

Είστε έντονα πολιτικοποιημένος. Αυτή η στάση ζωής υπήρξε ποτέ βάρος για εσάς; «Βάρος όχι. Είμαι συμφιλιωμένος και με την ιδεολογία μου, αλλά και με τον τρόπο ζωής μου. Αν το έχω πληρώσει; Πλειστάκις, αλλά δεν μου φαίνεται παράξενο. Επιλογές!».

Ο σημερινός δισεκατομμυριούχος είναι ένας ώριμος άνδρας γύρω στα 60. Η περιουσία του αγγίζει αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ. Μετακινείται συνεχώς. Αν είναι Νεοϋορκέζος, αγαπά την τέχνη και επενδύει εκατομμύρια σε αυτήν αγοράζοντας έναν πίνακα του Φράνσις Μπέικον για να διακοσμήσει το χολ του. Αν μένει στη Γενεύη, προτιμά να περιπλανιέται το καλοκαίρι με το γιοτ του στα νερά της Μεσογείου.

Το πρόσωπο του Μ. Αλεξάνδρου έχει θέση στη σημαία της Θεσσαλονίκης; «Προφανώς και έχει, όπως θα είχαν κι άλλα σύμβολα της δισχιλιετούς και πλέον Ιστορίας της πόλης».

Mετά το Φεστιβάλ Αθηνών η παράσταση «Ραμόνα travel / η γη της καλοσύνης» ξεκινάει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων από την 1η Οκτωβρίου. Είναι η Ραμόνα μια βαλκάνια εκδοχή της Μπλανς Ντιμπουά από το «Λεωφορείο ο Πόθος»; «Ναι. Από αυτήν αντλεί έμπνευση η Γλυκερία Μπασδέκη κατά παραγγελία της ομάδας Βijoux de Κant. Δεν είναι όμως […]

Διαχωρίσατε τη θέση σας από τη ΔΗΜΑΡ δηλώνοντας «κατά» στο άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου για τις γενοκτονίες. Γιατί; «Το άρθρο 2 ανοίγει την πόρτα για την ποινικοποίηση της αντίθετης άποψης αναφορικά με τα εγκλήματα που έχουν χαρακτηριστεί γενοκτονίες από την ελληνική Βουλή. Κατά τη γνώμη μου, το άρθρο αυτό εναντιώνεται στην ελευθερία της έκφρασης […]

Οι εμφανίσεις σας είναι μετρημένες. Μήπως με αυτή την επιλογή κατά κάποιον τρόπο τροφοδοτείτε τον μύθο που σας περιβάλλει; «Εννοείτε πως όταν είμαι σπίτι μού κάνει παρέα αυτός ο μύθος στον οποίο αναφέρεστε; Οχι βέβαια, οι καλλιτέχνες, όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουμε ups and downs στη ζωή μας και μαζευόμαστε όπως το σαλιγκάρι στο καβούκι […]

Λέγεται ότι είστε η εξ απορρήτων σύμβουλος του Ευάγγελου Βενιζέλου. Αληθεύει; «Οχι. Είμαι αναπληρώτρια γραμματέας Επικοινωνίας και άρα θεσμικά συμμετέχω στις συσκέψεις, δίπλα στον εκπρόσωπο Τύπου και γραμματέα Επικοινωνίας Δημήτρη Καρύδη. Αλλωστε, ο πρόεδρος δεν έχει “εξ απορρήτων συμβούλους”. Εργάζεται πάντα θεσμικά». Προέρχεστε από τον χώρο της Αριστεράς. Γιατί σήμερα είστε «βασιλικότερη του βασιλέως» στην […]

Φωτογραφίες: Λευτέρης Σιαράπης / Studio ΔΟΛ Δύο φωτογραφίες είναι ακουμπισμένες η μία δίπλα στην άλλη. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως μπροστά από τον φακό είχε στηθεί το ίδιο άτομο. Οταν όμως το μάτι εστιάζει καλύτερα στις λεπτομέρειες, τότε αντιλαμβάνεται τις μικρές διαφορές. Τις διαφορές που ξεχωρίζουν μία ζωή από μία άλλη. Η Σάνον Βάιτζ τις […]

Νωρίς το απογευματάκι στην πολύχρωμη ρεσεψιόν του χαριτωμένου hostel Athenstyle επικρατεί μια ευχάριστη κίνηση: δύο νεαροί Γερμανοί, άρτι αφιχθέντες με τα σακίδιά τους στον ώμο, τρεις Ιταλοί με έναν τουριστικό οδηγό ανά χείρας και μια παρέα Αμερικανίδων πάνω από έναν φορητό υπολογιστή. Ολοι τους μας χαιρετούν καθώς τους προσπερνάμε και κατευθυνόμαστε προς το ασανσέρ. Πρόκειται […]

Πρωταγωνιστείτε στις «Τρωάδες». Με τόσα μέτωπα πολέμου ανοιχτά, πόσο επίκαιρο είναι το έργο; «Οι “Τρωάδες” πριν από 2.500 χρόνια και τα γεγονότα σήμερα, από το Ντονέτσκ ως τη Γάζα, αποδεικνύουν ότι η ανθρωπότητα λειτουργεί εμπειρικά, έχει ανάγκη να βάζει εκ νέου το δάχτυλο στην πληγή, δεν μαθαίνει. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και νικητές και ηττημένοι συμπεριφέρονται […]