Εξω φρενών είναι ο Αλ. Τσίπρας με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
Είναι απίστευτο, ξεπερνάει κάθε φαντασία, κάθε προηγούμενο. Επιδέχεται δε, την πλέον πολυσχιδή ανάλυση για την εξαγωγή πρωτοτυπικών συμπερασμάτων. Πολιτισμικών, πολιτικών, κοινωνικών.
Η κυβέρνηση βιάζεται. Φάνηκε στη σπουδή για την ολοκλήρωση της συμφωνίας για το Μνημόνιο της Αριστεράς. Αποτυπώθηκε στην επιστολή του Πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, προς την Πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου με την οποία ζητά να έχουν τελειώσει όλα, μέχρι το βράδυ της Πέμπτης. Ο λόγος αυτής της βιασύνης, σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει η κυβέρνηση, […]
Η χθεσινή εκτίμηση της κυβέρνησης ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κινείται σε κατεύθυνση υπονόμευσης της υπό επίτευξη συμφωνίας της Ελλάδας με τους δανειστές της είναι ταυτοχρόνως και σωστή και λανθασμένη όσο κι αν αυτό δεν μοιάζει εύκολο να συμβαίνει. Το ίδιο ακριβώς όμως μπορεί να ειπωθεί και για τη στάση της καγκελαρίου Μέρκελ, […]
Μετά από παλινωδίες , άκαρπες συγκρούσεις και τις δραματικές επιπτώσεις που ακολούθησαν το δημοψήφισμα, το νέο μνημόνιο φαίνεται ότι είναι πλέον γεγονός.Με μια σειρά δυσβάστακτα βάρη για πολλές κατηγορίες πολιτών, παρά την προσπάθεια εξωραϊσμού που καταβάλλει η κυβέρνηση ,αλλά και αρκετές ακατανόητες αντιρρήσεις από τη γερμανική πλευρά και τους συμμάχους της. Η κυβέρνηση της αριστεράς, […]
Απίστευτο. Στο Μέγαρο Μαξίμου πανηγυρίζουν (ναι, δεν διαβάσατε λάθος) για τη συμφωνία, την οποία σας πληροφορώ ότι δεν ονομάζουν Μνημόνιο (ίσως για να είναι συνεπείς και προς τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους) αλλά «απλή δανειακή σύμβαση».
«Μαµά, φύγαµε από τη µαύρη ζωή!» μου είπε ο επτάχρονος γιος μου μέσα στο Blue Star Ferry, «καθ' οδόν» για μια τριήμερη απόδραση στην Πάρο στα μέσα του περασμένου, πύρινου Ιουλίου.
Περίεργη αίσθηση να µπλοκάρονται ξαφνικά οι (ελαχίστων ευρώ) συνδρομές σου στο Internet. «Ουπς, κάτι συνέβη και δεν μπορούμε να χρεώσουμε την πιστωτική κάρτα σας.
Οποιος έχει μελετήσει την ιστορία των ελληνικών πτωχεύσεων, ιδίως εκείνης του 1932 πλήθος πλευρές της οποίας μοιάζουν πολύ με όσα ζούμε από το 2010 και έπειτα, μπορεί περίπου με βεβαιότητα να πει ότι η επικείμενη συμφωνία με τους δανειστές δεν πρόκειται να αποτελέσει το τελευταίο κεφάλαιο στην πολύπαθη αυτή υπόθεση της ακόμα πιο πολύπαθης χώρας.
Οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης και του κουαρτέτου των δανειστών,δείχνουν τη θέληση και των δύο πλευρών να ολοκληρωθεί η συμφωνία ,μέσα στα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που έχουν συμφωνηθεί.Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι παρά τις διαφορές που υπάρχουν ακόμα σε ορισμένα κρίσιμα θέματα,ο στόχος αυτός είναι εφικτός. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμφωνία […]
«Το θέμα της χώρας είναι πολιτικό. Η διαπραγμάτευση έπρεπε να είναι πολιτική. Όχι στις οικονομικίστικες (!) προσεγγίσεις - πρέπει να μιλήσουμε πολιτικά»
Η προεδρική φρουρά της Κουμουνδούρου αντιμετωπίζει, τα τελευταία 24ωρα, τη μεγαλύτερη ψυχική δοκιμασία από την εποχή της ιδρυτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ. Η «Αριστερή Πλατφόρμα», (Α.Π.), σε επαυξημένη και πιο τρανταχτή έκδοση του «Αριστερού Ρεύματος» του πρώην Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, δημιουργεί υπαρξιακό πρόβλημα, στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Η μέχρι προχτές μάλλον λανθασμένη […]
Φθάσαμε εδώ που είμαστε τώρα, δηλαδή σε μια απόλυτη κατάσταση «in extremis» ύστερα από μία μακρόχρονη περίοδο μνημειώδους κακοδιαχείρισης
Σήμερα θα σας αποκαλύψω ποιες μυστικές συζητήσεις γίνονται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα των διαπραγματεύσεων μεσούντος του Αυγούστου
Τελικά, η µεγάλη µάχη στα κόµµατα είναι η εσωκοµµατική. Η πιο προφανής είναι η ιδεολογική μάχη, εκεί όπου όλοι πρέπει να πουν σε ποια όχθη θα σταθούν.
Οι βεβαιότητες έρχονται από νωρίς. Το καλοκαίρι του 1987, η γενιά μου, όλοι αυτοί οι σημερινοί κουρασμένοι 35άρηδες,
Από μια βασική, θεωρητική διάκριση οδηγούμαστε στην υποψία ότι η Νέα Δημοκρατία έχει τύχη. Η διάκριση αφορά τον διαχωρισμό των ψηφοφόρων σε προοδευτικούς και συντηρητικούς. Η Νέα Δημοκρατία ως παραδοσιακή Δεξιά, ως λαϊκή Δεξιά, ως φιλελεύθερη Δεξιά επιβιώνει χάρη στη λατρεία της σταθερότητας. Να μην αλλάξει η κοινωνία, να μην διαταραχθεί η τάξη, να μην γίνουν αλλαγές, να μην αποθεώσουμε το φρέσκο, το νέο, το άγνωστο.
Και μόνο στο άκουσμα της λέξης «κρίση», οι πρώτες σκέψεις που συνειρμικά γεννώνται στο μυαλό μας είναι «τα λιγοστά χρήματα», «η ανέχεια», «οι μειώσεις μισθών». Το φίλτρο υπό το οποίο πλέον αξιολογούμε τα ερεθίσματα που δεχόμαστε έχει την υπογραφή της οικονομίας και των οικονομικών, γεγονός δικαιολογημένο, άκρως ρεαλιστικό αλλά ταυτόχρονα και τόσο ελλιπές.
Ο κ. Λαφαζάνης εμφανίζεται ως ένας ειλικρινής άνθρωπος. Ουδέποτε απέκρυψε τις ιδέες του, τις προθέσεις του και τον σκοπό του ίδιου και των συντρόφων του να ανατρέψει
Πλάνες, μύθοι και ελπίδες κατερρίφθησαν από τις εκλογές και εντεύθεν.