Η πολιτική είναι μια πυραμίδα που έχει πολλά επίπεδα. Από μια πλατιά βάση όπου συμμετέχουν όλοι, περνάμε
Η Ρένα Ρόσση - Ζαΐρη πάντως, με «Τα δίδυμα φεγγάρια» (που
Παρατηρώ πώς παρουσιάζονται οι σύγχρονες Ελληνίδες μέσα από τα σίριαλ, κυρίως τις σαπουνόπερες.
Η μπλούζα, που έμοιαζε με αυτές των αμερικανικών πανεπιστημίων, έγραφε με φαρδιά γράμματα Debt. Χρέος. Ηταν προφανώς ειρωνική.
Εφεξής, όταν περπατώ στην Πανεπιστημίου θα χρησιμοποιώ το πεζοδρόμιο από την πλευρά του Οφθαλμιατρείου.
«Mein Kampf» ή «Ο Αγών μου» του Χίτλερ, από τους Rimini Protokoll, ήλθε και απήλθε, ύστερα από τέσσερις παραστάσεις στην Αθήνα και στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, χωρίς να δικαιώσει το είδος που εκπροσωπεί.
Πάντοτε έτρεφα αμφιβολίες απέναντι στο φαινόμενο του (αυτο)βασανιζόμενου καλλιτέχνη: Τι προσπαθεί να αποδείξει προκαλώντας τόσο υπέρμετρο σωματικό πόνο στον εαυτό του;
Αυτή η Ελλάδα δεν χωράει στην τηλεόρασή της. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Γιάννης Μπεχράκης, ο Αλκης Κωνσταντινίδης, ο Αλέξανδρος Αβραμίδης είναι τα πρόσωπα με τα οποία δεν θα ασχοληθούν
Με το μυθιστόρημά του «Ζιγκμαρίνγκεν. Ενας πύργος στη Γερμανία» (εκδόσεις Πόλις) ο Πιερ Ασουλίν επιστρέφει στους κλειστούς χώρους που έχουν πάνω τους το βάρος της μνήμης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εδώ που έφτασαν τη χώρα οι Τσίπρας και Καμμένος...
Φύλλο συκής αναζητεί η κυβέρνηση για να συμφωνήσει με την τρόικα
Δεν αρκούν τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης που κάνουν τη ζωή δύσκολη στους έλληνες πολίτες,
Για μια ακόμη φορά, κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανεβάσει στην Ευρώπη, αρχαία τραγωδία…
Ζήτησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την προσφιλή του τακτική να τα πιέζει όλα στο πάρα
Αν διαβάσει κάποιος με προσοχή τα 11 σημεία της «διορθωτικής» παρέμβασης του Συριζαϊκού «Ρεύματος των 53»
Αν υπογράφει, θα είναι σαν το «κόκκινο βιβλιαράκι» του Μεγάλου Τιμονιέρη
Τον Δεκέμβριο του 2014 ο κ. Τσίπρας - εν αναμονή πρωθυπουργός τότε - δεν άκουγε κανέναν. Όσες προειδοποιήσεις κι αν εδέχθη απο εγχώριους και διεθνείς παράγοντες και προσωπικότητες δεν μετέβαλε στάση.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών ως προς το προσφυγικό είναι τραγικές για την Ελλάδα – όπως ακριβώς είχαν προβλεφθεί τόσο από τη στιγμή που η εθνοαριστερή κυβέρνηση Τσίπρα ανέχθηκε τον απαράδεκτο και παράνομο φράχτη στα βορειοδυτικά μας σύνορα, όσο και αμέσως μετά την κατά κράτος ήττα της Ελλάδας στη σχετική σύνοδο κορυφής και στην αντίστοιχη «συμφωνία» με την Τουρκία, την οποία η κυβέρνηση ανερυθρίαστα πανηγύριζε ενώ ταυτόχρονα μετέτρεπε τη χώρα σε ενδιάμεση ζώνη μόνιμης παραμονής προσφύγων.
Σε νέο επικίνδυνο αδιέξοδο οδηγεί τη χώρα ο κ.Τσίπρας μετά την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις και την
Φταίει άραγε η παιδεία μας , η ελληνοκεντρική γωνία μέσα απ την οποία έχουμε μάθει να βλέπουμε τον κόσμο , η εμμονή μας με την κάθε είδους συνωμοσία ;