Η εκλογή Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες συνοδεύτηκε από τη βεβαιότητα του ίδιου αλλά και την προσδοκία πολλών πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα έφτανε στο τέλος του.
Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ στον ρόλο του πανίσχυρου διαμεσολαβητή θα οδηγούσε τους επιτιθέμενους Ρώσους και τους αμυνόμενους Ουκρανούς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου εκείνοι θα αποδέχονταν και θα έβαζαν την υπογραφή τους σε μια pax trumpiana.
Σήμερα, οι Ουκρανοί καλούνται να υπογράψουν μια ταπεινωτική συνθήκη. Να αποδεχθούν αφενός τον διαμελισμό της χώρας τους υπέρ του εισβολέα και να παραδώσουν αφετέρου τον ορυκτό της πλούτο στον διαμεσολαβητή.
Μένει να φανεί εάν θα υποκύψουν στις πιέσεις. Προς το παρόν πάντως ανθίστανται σε κάτι που όχι μόνο θυμίζει όλο και λιγότερο ειρηνευτικό σχέδιο, αλλά και όλο και περισσότερο πλιάτσικο.
Σε αυτό κομβικό σημείο βρίσκεται ο πόλεμος στην Ουκρανία. Και πιστοποιεί ότι ο δρόμος προς την ειρήνη, με εντελώς απούσα την Ευρώπη, είναι μάλλον μακρύς.
